به گزارش مشرق، اتخاذ سیاست از سوی کشورها را می توان به دیپلماسی و رویکردشان در مواجهه با تعهدات و کنش ها گره زد.
با بررسی دیپلماسی ایالات متحده درچند سال گذشته در مورد برجام، منطقه بالکان، افغانستان و در نهایت اوکراین این نکته قابل دریافت است که ساکنان کاخ سفید از گذشته تاکنون نه تنها قابل اعتماد نبوده و نیستند بلکه در زمان طلایی هم پیمانان خود را با مشکلاتشان تنها می گذارند.
آمریکا همانطور که در مناقشات منطقه بالکان بعد از اینکه همگان توقع ابتکار عمل داشتند اما با بی تفاوتی از حوادث روی برگرداند در تجربه دیگر بعد از ۲۰ سال اشغال گری افغانستان بطور کاملا بی مسئولیت از این کشور خارج شد واکنون نیز حاضر به پشتیبانی از نیروهای اوکراینی که سال ها برای ایالات متحده خدمت رسانی کردند نیست.
حمایت آمریکا از اوکراین تنها به دستورهای بی عمل که از کاخ سفید ارسال می شود و یا در مهمترین اقدام تهیه امکانات لازم برای فرار رئیس جمهور زلنسکی بسنده شده است.
در مساله برجام نیز که با اقبال جهانی روبرو شد واشنگتن به صورت یکطرف بازی را برهم زد واکنون نیز با توجه به اراده دولت سیزدم که برآمده از خواست ملت است در مساله مذاکرات وین اقدام به وقت کشی و بازی با کلمات می کند.
تمامی موارد مطرح شده قطعیت غیر قابل اعتماد بودن امریکا را بیش از پیش قطعی می کند.
در این ارتباط فرمایشات رهبر معظم انقلاب می تواند نه در عرصه داخلی بلکه سرلوحه سیاستمداران دیگر کشورها باشد.
از این نمونه یم توان به سخنان رهبر انقلاب در جمع مردم آذربایجان شرقی در ۲۸ بهمن ۹۴، و تأکید ایشان بر ثابت ماندن ماهیت آمریکا در دوره پسابرجام و تلاش دشمن برای امتداد تحریمها و مشکلات علیه ایران اشاره کرد.
ایشان فرمودند:
«بعد از جریان طولانی مذاکرات و سپس توافق هستهای، بار دیگر، یک مسئول آمریکایی در روزهای اخیر گفته است، کاری میکنیم که سرمایهداران دنیا جرئت حضور در ایران را نداشته باشند» ایشان با تأکید بر اینکه اینگونه اظهارات نشاندهندة عمق دشمنی آمریکا با ملت ایران است، افزودند: «یکی از اهداف کسانی که در دو سال اخیر بهدنبال مذاکرات هستهای بودند و انصافاً نیز زحمت کشیدند، گشایش اقتصادی از طریق سرمایهگذاری خارجی بود اما آمریکاییها اکنون جلوی همین موضوع را هم میخواهند بگیرند. اینکه بارها گفته شد که آمریکاییها غیرقابل اعتمادند، معنایش همین است.»
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: «واقعیت آن است که بعد از مذاکرات طولانی و بستن قرارداد و تمام شدن قضایا، حالا میگویند نمیگذاریم و صراحتاً تهدید به تحریم جدید میکنند. این، واقعیتِ آمریکا است و در مقابل این دشمن، نمیتوان چشم خود را بست و حمل بر صحت کرد. ملت عزیز ایران! طرف مقابل شما یکچنین عنصری است، بنابراین باید بیدار و هوشیار باشید.»
این سخنان ایشان «به نتیجه رساندن راهبرد اصلی معظم له طی دو سال و نیم گذشته و صدور اجازه مذاکره با آمریکاست تا طی آن تجربه افکار عمومی در نوع مواجهه با آمریکا افزایش پیدا کند» و بخشهایی از مردم و مسئولان که پیش از این تصور میکردند از طریق مذاکره با آمریکا یا عقب نشینی، میتوان گشایش اقتصادی در داخل کشور ایجاد کرد، در عمل متوجه شوند چنین مسئله ای امکانپذیر نیست و یگانه مسیر بهبود وضع اقتصاد کشور، توجه به ظرفیتهای درونی است.
در نتیجه با تمامی رهیافت ها می توان بر این نکته اذعان داشت که تمرکز بر توان داخلی و بهره گیری و اعتماد به داخل مرزها بهترین سیاستی است که می توان اتخاذ کرد.