به گزارش مشرق به نقل از ایرنا، چهاردهم تیر ماه 1361 خودرو سیاسی سفارت جمهوری اسلامی ایران كه در حمایت پلیس دیپلماتیك لبنان از شهر بندری طرابلس به بیــروت باز می گشت، برخلاف قوانین بین المللی و مصونیت دیپـلمات ها در منطقه 'برباره' توسط مزدوران مسلح تحت امر رژیم صهیونیستی موسوم به 'نیروهای لبنانی' متوقف شد و سه دیپــلمات ایرانی و خبرنگار همراه آنها ربوده شدند.

از آن زمان تاكنون از سرنوشت 'سید محسن موسوی' (كاردار)، 'احمد متوسلـــیان'(وابسته نظامی)'، تقــی رستـــگار مقــدم' (كارمند) و 'كاظم اخوان'(خبرنگار و عكاس ایرنا) خبری در دست نیست.

30 سال از ماجرای ربودن چهار دیپلمات ایرانی كه توسط عناصر حزب نیروهای لبنانی دستگیر شده اند می گذرد، ولی این مساله هنوز یكی از مبهم ترین رخدادهای جنگ داخلی لبنان به شمار می رود.



اما روز سه شنبه دریچه جدیدی در این خصوص باز شد و سایت خبری 'جریان آزاد ملی' لبنان طی گفت وگویی به نقل از 'عیسی ایوبی' استاد دانشگاه و روزنامه نگار اردنی، مطالبی را نقل كرد كه تا حدودی زوایایی از این حادثه را آشكار می كند.

ایوبی در آن زمان خبرنگار روزنامه 'الرای' اردن بوده و در سال 1983 یعنی تقریبا یك سال پس از ربوده شدن دیپلمات های ایران به لبنان سفر كرد تا مصاحبه ای را با 'امین جمیل' رییس جمهوری وقت این كشور انجام دهد.

خودرو حامل ایوبی كه در حال سفر به بیروت بود، توسط افراد ناشناس (كه بعدا مشخص شد، عناصر حزب نیروهای لبنانی هستند) متوقف شده و وی به مقر اصلی این حزب در منطقه 'كرنتینا' بیروت منتقل شد.

ربایندگان ایوبی را به سلول هایی در زیر زمین منتقل كردند؛ در آنجا صدای شكنجه شدن بسیاری از افراد به گوش می رسید.

این روزنامه نگار اردنی توسط 'آنتوان زهرا' از مسوولان فعلی این حزب شكنجه و بازجویی شده و پس از یك ماه با یك قایق به مركزی اسراییلی (كه در آن زمان جنوب لبنان را تحت اشغال داشته) منتقل شد. صهیونیست ها تحقیقاتی از او انجام داده و می خواستند بدانند كه آیا با مقاومت ارتباطی دارد یا خیر.

پس از چند روز، فالانژها به سلول وی آمدند تا تحقیقاتی را انجام دهند اما در آن وقت وضعیت جسمانی ایوبی بسیار بد بود، به شكلی كه نمی توانست به روی پای خود بایستد؛ بنابراین آنها ناچار شدند كه بوسیله یك جیپ او را به یك بیمارستان ببرند كه در بدو ورود به این بیمارستان هوشیاری نداشته و نفهمیده كه اطرافش چه خبر است.

پس از اینكه این روزنامه نگار اردنی هوشیار شده، مشاهده كرده كه چهار تن در یك اتاق همراه او هستند كه نمی توانند به خوبی عربی صحبت كنند و یكی از آنها به هیچ وجه قادر به حرف زدن به زبان عربی نبوده است.

این روزنامه نگار اردنی كم كم متوجه می شود كه این چهار نفر دیپلمات های ربوده شده ایرانی هستند. به گفته وی، دلیل اصلی بهبودی جسمی او رسیدگی بسیار خوب و خوش رفتاری این افراد بوده است.

ایوبی تقریبا چهار روز با این افراد هم اتاق بوده تا اینكه گروهی از حزب نیروهای لبنانی، چشم بسته همگی آنها را به نزدیكی دریا هدایت كردند؛ این منطقه در فاصله كمتر از ده دقیقه از كرنتینا واقع بوده است.

به روایت ایوبی، سپس این افراد شروع به تیراندازی كردند اما نوبت كه به او می رسد، ایوبی را به داخل جیپ هدایت كرده و طوری وانمود می كنند كه سایرین را كشته اما از كشتن وی صرف نظر می كنند؛ زمانی كه او در جیپ بوده، همچنان صدای تیر به گوش می رسیده است.

ایوبی در پایان گفته كه سپس مرا به بازداشتگاه منتقل كردند و پس از این حادثه دیگر به هیچ وجه شكنجه نشدم.

این گزارش این گونه از زبان روزنامه نگار اردنی به پایان می رسد كه این امكان وجود دارد كه دیپلمات های ایرانی هنوز زنده باشند، چرا كه چشمان او بسته بوده است اما چیزی كه نمی توان در آن تشكیك كرد؛ این است كه وی چند روزی را با آنها در یكی از بازداشتگاه های حزب نیروهای لبنانی در كرنتینا گذرانده است و همچنان باید گفت كه در این خصوص فرضیه های مختلفی وجود داشته اما به هر حال تئوری به شهادت رساندن این افراد لحظاتی پس از دستگیری منتفی است.