به گزارش مشرق، این روزها فعال‌ترین بخش در باشگاه‌های فوتبال ایران بخش رسانه‌ای آنها است و هر روز شاهد هستیم آنها نسبت به اتفاقات رخ داده در فوتبال واکنش نشان می‌دهند.  فقط کافی است فدراسیون فوتبال یا کمیته‌هایش تصمیمی بگیرند آن وقت است که باید شاهد حمله بیانیه‌ نویس‌های لیگ برتر به این کمیته‌ها باشیم.

این بخش‌ها در باشگاه‌ها آنقدر فعال کار می‌کنند که نقش آنها حتی از تیم دورن زمین‌شان هم پررنگ‌تر است. برخی باشگاه‌ها از ابتدای فصل در بیانیه نویسی صدرنشین هستند اما تیم درون زمین‌شان آنقدر پررنگ کار نکرده و حتی نتایج قابل توجهی نگرفته است. ظاهراً مدیران باشگاه‌ها و تفکرات مدیریتی به این سمت و سو رفته که هرچقدر سر و صدای آنها در رسانه‌ها و فضای مجازی بیشتر باشد موفق‌تر هستند.

برخی باشگاه‌ها در فوتبال ایران در تمامی شبکه‌های اجتماعی برای رساندن اعتراض خود به گوش مسئولان یا دلخوش کردن هوادارانشان  فعالیت می‌کنند و همین مسئله باعث شده تا یک باشگاه بی‌سر و صدا مثل پیکان هم همین رویه را در پیش گرفته و اعتراض‌های خود را نشان بدهد یا باشگاهی مثل خلیج فارس ماهشهر هم اقدام به صدور بیانیه کنند.

در واقع این روزها بیشتر از اینکه تیم‌ها در زمین برای کسب نتیجه تلاش کنند، سعی دارند در بیرون زمین از خجالت هم دربیایند و با صدور بیانیه‌های فراوان رضایت هواداران‌شان را نه در مستطیل سبز بلکه در خارج از زمین جلب کنند. هر چه بیانیه تند و تیزتر و پُرکنایه‌تر؛ جلب رضایت هوادار بیشتر. شاید اگر باشگاه‌ها نصف این انرژی را در زمین می‌گذاشتند شاهد بازی‌های بهتر و باکیفیت‌تری بودیم اما اکنون آنها کیفیت را در صدور بیانیه می‌دانند نه در نمایش درون زمین. آیا این شیوه فعالیت باشگاه‌ها در لیگی که حرفه‌ای نامگذاری شده کمکی به فوتبال ایران می‌کند؟

همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که کمیته‌های اخلاق و انضباطی بارها با صدور اطلاعیه‌ از برخورد با بیانیه‌دهندگان و توهین کنندگان خبر داده‌اند اما این تهدیدها در حد همان بیانیه و اطلاعیه و حرف بوده و خبری از برخورد در واقعیت نیست. انتظار می‌رود فدراسیون فوتبال و کمیته‌های انضباطی و اخلاق به شکلی با این رفتار باشگاه‌ها برخورد کنند که نوع تفکر در فوتبال کشور و به خصوص در سطح اول تغییر کرده و همه باشگاه‌ها بیشتر روی مسائل فنی تمرکز کنند تا صدور بیانیه نویسی و زورآزمایی در فضای رسانه‌ای.