به گزارش مشرق، بخش زیادی از فوتبال ایران را حواشی در بر گرفته، به گونهای که این حواشی تبدیل به متن شده و همه ارکان فوتبال اعم از مدیران، مربیان، بازیکنان و حتی داوران چنان در آن غوطهور هستند که انگار وظیفه اصلی آنها پرداختن به این حواشی است. کار به جایی رسیده که برای پیدا کردن مسائل فنی در فوتبال ایران باید همچون ذرهبین عمل کرد و به همین خاطر است که در چند سال گذشته اگر روند نزولی نداشته، قطعا پیشرفتی هم در آن رخ نداده است؛ اما انگار این مسائل در فوتبال ایران اهمیتی ندارد.
استقلال و پرسپولیس که باشگاههای بزرگ فوتبال ایران محسوب میشوند به خط تولید حاشیه تبدیل شدهاند و هر مدیری که در راس این ۲ باشگاه قرار میگیرد هم از این روند حمایت میکند و حتی به آن رونق میبخشد. در چند ماه گذشته بیانیهنویسی به مهمترین فعالیت سرخابیها تبدیل شده و مدیران آنها برای فرار از واقعیتها و سرپوش گذاشتن روی عملکرد ضعیف خود همچون لیدرها عمل میکنند. متاسفانه فوتبال ایران دچار سندروم کوتولهپروری شده است و افرادی به سمتهای مهم این فوتبال میرسند که تواناییهایشان به هیچ عنوان قابل قیاس با جایگاهشان نیست.
حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا به قدری فاجعهانگیز بود که نمیتوان آن را به فراموشی سپرد؛ اما مدیران این ۲ باشگاه به گونهای رفتار میکنند که انگار هیچ اتفاق خاصی رخ نداده و به جای شرمساری و از همه مهمتر عذرخواهی، خودشان را در جایگاه مظلوم قرار دادهاند. در حال حاضر هم به جای اینکه شرایط را برای حل مشکل حضور این ۲ باشگاه در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا فراهم کنند روی احساسات هوادارانی که عمدتا کودکان و نوجوانان هستند موجسواری میکنند.
بیشتر بخوانید:
آقای گلمحمدی مسوولیت این ناکامی با کیست؟
در کنار این موضوع اظهارنظرهای سرمربیان و حتی سرپرستان استقلال و پرسپولیس هم به تنهایی اثبات کننده این موضوع است که شخصیت آنها با جایگاههایی که غصب کردهاند همتراز نیست. صحبت از امتیازات و تکمادههای معیشتی مصداق همین موضوع است. ای کاش برای فعالیت در باشگاههای بزرگ فوتبال ایران شاخصههایی تعیین میشد تا اینگونه با آبروی دو قطب فوتبال ایران بازی نشود. حتی در راس فوتبال ایران هم این وضعیت وجود دارد و مربوط به امروز و دیروز نیست و سبقه طولانی دارد.
اعتبار استقلال و پرسپولیس به راحتی به دست نیامده که اینگونه و به خاطر کلکلهای کودکانه زیر سوال برود. هر کلمه از بیانیههای باشگاههای استقلال و پرسپولیس همچون تیری است که از چله درآمده و اعتبار یکدیگر را نشانه گرفته است. کار به جایی رسیده که مدیران رسانهای این ۲ باشگاه، تنها کاری که انجام نمیدهند، همین فعالیت رسانهای است.
ای کاش وزارت ورزش و جوانان برای یک بار هم که شده بساط این هیاهوسالاری را در استقلال و پرسپولیس به پایان میرساند؛ چرا که وزارت ورزش مالکیت این باشگاهها را بر عهده دارد و مدیرانشان توسط این وزارتخانه منصوب میشوند. اگر از همان ابتدا با مدیران سرخابی اتمام حجت شود که فعالیتهایشان در مسیر ایجاد حاشیه و موجسواری روی احساسات هواداران نباشد، شاید از میزان اقدامات فعلیشان کاسته شود.