بعد یکسال چی شد؟

واقعاً چرا باید با وعده‌های دروغ لغو تحریم‌هایی که به بهانه‌های مختلف بر علیه ما وضع شده و مطمئناً هم هرگز لغو نخواهد شد، صنعت هسته‌ای خود را هم، به دست خودمان محدود و تخریب، و جاسوسان آژانس صهیونیست‌ها را پشتیبانی کنیم و اقتصاد کشور را هم شرطی نماییم؟! مذاکره‌ی فرسایشی برای کشور مضر است؛ آمریکا نمی‌خواهد مذاکره کند تا حرف حقی را قبول کند؛ بلکه می‌خواهد مذاکره کند تا حرف باطلی را تحمیل کند. آن‌ها در پشت صحنه‌ی دیپلماسی، گرگ درنده و روباه حیله‌گر هستند. به غربی‌ها هیچ اعتمادی نداریم و معتقدیم به ما کمک نمی‌کنند و هر جا بتوانند ضربه می‌زنند. مطمئناً عدم توافق با شیطان بزرگ قلدر و سه نوچه‌ی اروپائیش از توافق کردنی که در آن، منافع ملّت پامال بشود، عزّت ملّت از بین برود، ملّت ایران با این عظمت، تحقیر بشود، شرف دارد. مطمئناً برجام چکی نیست که قابلیت نقد شدن داشته باشد، بلکه تجربه‌ی تلخی است که از اعتماد به غرب با صرف هزینه‌ی زیاد به‌دست آمده و تاکنون هم اشتباهات زیادی در مواجهه با آن در پیش گرفته شده است؛ اکنون تنها نفعی که می‌توان از این تجربه به‌دست آورد، برداشتن این یوغ از گردن صنعت هسته‌ای و اقتصاد کشور، با عدم بازگشت به مذاکرات، و کوبیدن شجره‌ی خبیثه‌ی برجام بر سر آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان، و خروج قاطعانه و مقتدرانه از برجام با توکل بر خدا، و خنثی‌سازی تحریم‌ها از طریق ایجاد حرکت تولیدی و تحرک اقتصادی داخلی، و توسعه‌ی صنعت هسته‌ای با حداکثر سرعت و به هر میزان لازم با اخراج کامل جاسوسان آژانس و جمع‌آوری تمام دوربین‌ها است؛ و این، خواست مؤکد ما از دولت و مجلس انقلابی است که ان‌شاءالله منتظر تحقق آن هستیم.