به گزارش مشرق، محسن مهدیان فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

رهبری فرمود ناامید کردن مردم دانسته یا نادانسته خدمت به دشمن است. یکی از مرتجعین سابقا انقلابی نوشت پس با این همه بلای اقتصادی چه کنیم؟ 

گوئی هرگونه مشقت و سختی مجوز ناامیدی و ترویج یاس است.  سختی را باید در دل حرکت دید. اگر چنین شد هیچگاه یاس مسلط نمی شود. 

از سیاست عبور کنیم. این نقص جدی را اگر درمان نکنیم زندگی فردی مان هم آسیب می بیند؛ زندگی سیاسی و اجتماعی مان که بماند.

پیشنهاد می کنم برای عبور امیدوارنه از دل سختی ها پای منبر پدربزرگ ها و مادربزرگ ها بنشینیم. در این زانوی ادب زدن، درس هاست برای این روزهای ما. 

قدیمی ها حداقل با هفت ایمان و باور اکسیری، امید را در بلا و مشقت رها نمی کردند. 

اول اینکه وقتی با بلا مواجه می شدند در کنارش پی نعمت بودند. مثلا می گفتند گرچه فلان مشقت رسید، اما خدا را شکر سقف به سر دارم و صحت به بدن.  بلا را می دیدند؛ اما در دل حرکت.

دوم اینکه بلا را تجربه می دانستند. می گفتند رنج کشیدیم اما سبب شد تجربه کنیم. مثلا اگر گرفتار شریک بد می شدند، مال باختگی را درس آدم شناسی و رفیق گزینی می دانستند. 

سوم اینکه اعتقاد داشتند اقتضای رحمت خدا چنین است که مشقت فزونتر از توان آنها نیست. لذا یقین داشتند راهی هست برای فائق شدن.

چهارم حکیمانه می دیدند. " تا نباشد میل حق برگی نیافتد از درخت". می گفتند در این بلا خیری است و می گشتند پی حکمتش. حکمت را هم اغلب در هدایت می دانستند. بلا برایشان امتحان بود. آنهم آزمونی برای رشد و رفتن و نه ماندن.

پنجم اینکه هر که در این بزم مقرب تر است/ جام بلا بیشترش می دهند. روشن است؛ با بلا فخر ایمانی داشتند. 

ششم اینکه مشهور بود "پایان شب سیه سپید است". پیران منبردیده و حکمت چشیده برای نوه هایشان قصه یوسف می گفتند تا انجا که خبر تلخ بنیامین به جناب یعقوب رسید و غم ایشان فزون یافت؛ اینجا بود که گلو صاف می کردند و از زبان حضرت یعقوب امید می دادند که "ولاتیاسوا من روح الله" و این غم را پایانی است.

هفتم و آخر اینکه ورد زبان شان این بود: ان الله معنا. اینکه ورای همه چیز قدرت اوست. ایمان داشتند و کمتر از این را شرک می دانستند و از اینکه قدرت او برتر از همه اسباب عالم است آرامش می گرفتند. "چو تیر از شست او باشد خطا نیست..."   

و در نهایت اینکه راز معنوی تر شدن ملت ایران در کنار حوادث تلخ در همین حکیمانه های روائی و عرفانی است...

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.