به گزارش مشرق، بسیاری از قبرهای این گورستان مانند یک مکان استراحت همانند مکانهایی که در رمانهای ادگار آلن پو ترسیم میشد، با کوزه و پیچک، تزئین شدهاند و به آرامگاههای این قبرستان جلوه متشخصی دادهاند.حتی قبرهای همسایه نیز بسیار جذاب هستند، قبر منحصر به فرد کارل مارکس به شماره ۲۴۷۴۸ یکی از قبرهای خاص این قبرستان است.
به گزارش اکونومیست، ایان دانگاول، رئیس انجمن دوستان قبرستان هایگیت معتقد است که قیمت و ارزش قبرها نیز مانند اقامتگاههای مجلل بسته به محلی که در واقع شدهاند تغییر میکند.
مارکس در مانیفست کمونیست خود نوشته بود: بورژوازی ... گورکنهای خود را تولید میکند. اما او دشمنان بورژوای خود را دست کم گرفته بود. بورژوازی همچنین بنیانگذاران قبرستانها، فروشندگان قبر و امروز نیز بازیافت کنندگان قبرهای خود را تولید میکند.
در سکوت لندن، قبرهای این قبرستان که به مدت یک قرن دست نخورده باقی ماندهاند، قرار است دوباره بازگشایی شود و مورد استفاده قرار بگیرد و ساکنان جدیدی قرار است بالای سر ساکنان قدیمی این گورها به خواب ابدی فرو روند.
قانون دفن دوباره در قبرهای قدیمی
در بهار امسال، پارلمان بریتانیا قانونی را از تصویب گذراند که مملو بود از واژه «بقایای انسانی» و بر اساس آن به قبرستان هایگیت مجوز داده میشد تا دوباره قبرها را برای دفن مردگان مورد استفاده قرار دهد. این قانون در حالی امسال جنبه اجرایی به خود گرفته که در سایر قبرستانهای لندن چندین سال است قبرهای قدیمی دوباره مورد بازیابی قرار میگیرند و مردگان جدید در قبر مردگان قدیم به خاک سپرده میشوند.
برای استفاده دوباره از یک گور در قبرستانهای شهر لندن، قانون محدودیتهای اندکی وضع کرده است. براین اساس، برای استفاده دوباره از یک گور باید دست کم ۷۵ سال از دفن مرده قبلی گذشته باشد.
پیش از اقدام به دفن دوباره مردگان جدید در قبرهای قدیمی، این مساله باید در تابلوهای اعلانات و روزنامههای کثیر الانتشار درج شود. دفن دوباره اجساد جدید در گورهای قدیمی دو حالت دارد یا ضمن نبش قبر قانونی، بقایای جنازه قدیمی که در تابوت قرار دارد، در عمق بیشتری دفن خواهد شد یا بقایای وی به محل و قبری دیگر انتقال داده خواهد شد.
بر اساس مصوبه پارلمان بریتانیا، از سال آینده تعدادی از قبرهای گورستان تاریخی های گیت دوباره مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اگر چه هنوز جزئیات دقیقی از مبلغ قابل پرداخت برای قبرهای بازیابی شده، اعلام نشده، اما به احتمال زیاد برای قبرهایی که در مناطق بهتر گورستان واقع شدهاند، بهای اضافیتر باید پرداخت کرد.
همین مساله به تنهایی میتواند سبب لرزیدن کارل مارکس در گور خود شود. اما شاید تنها یک فاکتور وجود دارد که بورژواها آن را به درستی درک میکنند و آن معنای میراث فرهنگی و تاریخ است. دانگاول در این باره میگوید: که قبرهای قدیمی نظیر قبر کارل مارکس که به افراد مشهور تعلق دارند، دست نخورده باقی خواهند ماند.
فضایی برای زندگان وجود ندارد، چه رسد به مردگان
استفاده دوباره از گورها صرفا دلایل اقتصادی ندارد. امروزه شهروندان لندن از این مساله گلایه دارند که دیگر فضای کافی برای زیست آنها در این کلانشهر وجود ندارد. اوضاع حتی برای افراد از کار افتاده نیز بدتر از این است.
لندن امروزی شهری است که بخشی از آن از مناطق مسکونی و بخش دیگر از گورستانها و به ویژه قبرستانهای تاریخی تشکیل شده است.
کمبود فضا برای دفن اجساد مردگان امروز نه تنها مشکل لندن بلکه بدل به مشکلی اساسی در سراسر انگلیس شده است. البته وضعیت در شهر لندن حادتر از سایر نقاط کشور است.
در نتیجه بررسیهای انجام شده در سال ۲۰۱۱ ، برخی از مناطق لندن تا ۲۰ سال پس از این تاریخ فضای کافی برای دفن اجساد داشتند، اما برخی مناطق دیگر حتی در آن زمان هیچ فضایی برای دفن اجساد نداشتند.
راه حلهای جایگزین
در سالهای اخیر برای حل معضل کمبود فضا برای دفن اجساد، قبرستانهای بزرگی در مناطق حومه شهر ساخته شدهاند، به رغم مخالفت مقامات روحانی کلیسا امروز سوزاندن اجساد نیز پدیدهای مرسوم در انگلیس شده، در حال حاضر سوزاندن جسد انتخاب ۷۸ درصد از بریتانیاییها است. با این حال این تغییر رویکرد هم به نظر کمک چندانی به بهبود اوضاع نکرده و قبرستانهای حومه شهر نیز در حال پر شدن هستند، اخیرا نیز مخالفتهای عمیقی با سوزاندن اجساد ابراز شده است.
ممکن است استفاده دوباره از قبرهای قدیمی قدری تکان دهنده به نظر برسد اما این پدیدهای است که در انگلستان قرن هفدهم هم رواج داشته است. البته این مساله در آن زمان بیشتر ریشههای اقتصادی داشته است.
اما بعدها با شیوع وبا و بروز برخی بحرانهای دیگر، استفاده دوباره از گورهای قدیمی از مد افتاد و در سال ۱۸۳۲ قانونی برای توسعه قبرستانهای لندن تصویب شد که به ساخت هفت قبرستان غیر دولتی در لندن انجامید که از آنها امروزه با عنوان«هفت باشکوه» یاد میکنند.
هایگیت نیز یکی از این قبرستانها بود که بعد از مصوبه سال ۱۸۳۲ ساخته شد.