به گزارش مشرق، انسان‌ها گاهی چیزهای با ارزشی را گم می‌کنند، از سوییچ خودرو تا ساعت دستبند یادگاری و طلا و اشیایی که ارزش معنوی دارند و گاهی فرد تا سال‌ها در پی یافتن آن‌هاست، اما شرایط وقتی هولناک می‌شود که چند بمب هسته‌ای گم شده باشد که هر کدام از آن‌ها می‌تواند یک شهر را به کلی نابود کرده و میلیون‌ها نفر را به کام مرگ ببرد.
روزنامه البیان در گزارشی به سلاح‌های هسته‌ای گم شده آمریکا در طول دهه‌های گذشته پرداخته و نوشته است که ارتش آمریکا در طول این سال‌ها ۳۲ حادثه هسته‌ای داشته که از آن‌ها با عنوان «تیرهای شکسته» یاد می‌شود. از تشعشعات هسته‌ای تا شلیک یک بمب اتمی و یا گم شدن شش بمب اتمی که هرگز پیدا نشدند.
البته جای خوش شانسی است که از میان شش بمب فقط در یک مورد امکان انفجار هسته‌ای وجود داشت.
به گفته «هانس کریستنسن»، مدیر پروژه اطلاعات هسته‌ای فدراسیون دانشمندان آمریکایی به وب سایت نظامی «تسک اند پرپس» در مقایسه با اتحاد جماهیر شوروی سابق، موارد نقل و انتقال سلاح‌های هسته‌ای در ارتش آمریکا به شکل قابل توجهی بالاست. البته در دوره شوروی هم موارد گم شدن بمب هسته‌ای وجود داشت، اما همه آن‌ها در پی غرق شدن زیردریایی‌ها رخ داده بود.
اسپانیا در وحشت
از بارزترین نمونه‌ها در پرتاب غیر عامدانه بمب‌های اتمی، به حادثه ۱۷ژانویه ۱۹۶۶ باز می‌گردد، زمانی که یک بمب‌افکن B-۵۲ با به یک فروند هوایپمای سوخت رسان کی‌سی-۱۳۵ بر فراز اسپانیا نزدیک شد تا سوخت رسانی کند، اما دو هواپیما به یکدیگر برخورد کردند.
در این حادثه چهار بمب اتم سقوط کرد؛ سه بمب در نزدیکی روستای «پالوماریس» به زمین افتادند و یک بمب نیز به داخل دریا سقوط کرد.
یکی از این سه بمب در یک مزرعه گوجه فرنگی سقوط کرد اما نه خود بمب و نه چاشنی آن منفجر نشد. اما چاشنی دو بمب دیگر منفجر شد و گرد و غبار پلوتونیوم بر اطراف روستای پالوماریس بارید. تشعشعات پلوتونیوم منطقه‌ای در حدود ۲۰ کیلومتر مربع را پوشانده بود، اما خوشبخانه هسته بمب منفجر نشد.
سه بمب فردای آن روز یافت شدند اما بمب چهارم پس از بیش از سه ماه جست‌وجو در اعماق اقیانوس پیدا شد.
بمب های گم شده در پالومارس هفت پوند (۳.۲ کیلوگرم) پلوتونیوم را در طبیعت پراکنده کردند
دو بمب از پالوماریس در موزه ملی هسته‌ای در آلبوکرکی ، نیومکزیکو
دو بمب هسته‌ای در دریا غرق شدند
در ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۷، یک فروند هواپیمای C-۱۲۴ نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا پس از برخاستن از پایگاه هوایی دوور در ایالت دلاور، در دو موتور خود دچار نقص شد و بر اساس گزارش وزارت انرژی آمریکا در سال ۲۰۰۶ در مورد این حادثه، هواپیما نتوانست ارتفاع خود را حفظ کند، اگرچه دو موتور دیگر به درستی کار می‌کردند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که هواپیما در هنگام بلند شدن، حامل سه سلاح هسته‌ای و یک کپسول هسته‌ای بوده است، اما خلبان تصمیم گرفت برای کاهش وزن و افزایش مسافتی که هواپیما می‌تواند طی کند، دو بمب را رها کند تا بتواندهواپیما را نجات دهد.
اگرچه هواپیما بعداً در نزدیکی شهر «آتلانتیک سیتی» در ایالت نیوجرسی فرود اضطراری کرد، اما امکان یافتن دو بمبی که از ارتفاع ۴۵۰۰ و ۲۵۰۰ فوتی در حین پرواز پرتاب شده بود وجود نداشت؛ مقامات آمریکایی فرض را بر این گذاشتند که این دو بمب در اعماق اقیانوس غرق شده‌اند.
حادثه هوایی در ایالت جورجیا
در ۵ فوریه ۱۹۵۸، یک بمب افکن آمریکایی B-۴۷ در حال انجام ماموریت آموزشی بود که با یک جنگنده F-۸۵ در نزدیکی شهر «ساوانا» در «جورجیا» برخورد کرد و بمب افکن آنقدر آسیب دید که خلبان سه بار سعی کرد آن را در پایگاه نیروی هوایی هانتر فرود آورد، اما او نتوانست آنقدر سرعتش را کم کند تا با خیال راحت روی باند فرود بیاید.
در آن لحظه، خلبان تصمیم گرفت یک بمب ۴۰۰ پوندی (۱۴۱ کیلوگرمی) را در نزدیکی جزیره «تایبی» در «جورجیا» پرتاب کند. این بمب با وجود سقوط از ارتفاع ۷۲۰۰ پایی منفجر نشد اما هنوز پیدا نشده است.
قایقی حامل یک بمب اتم
وب‌سایت «تسک اند پرپس» در ادامه گزارش خود درباره حوادث هسته‌ای ارتش آمریکا در دهه‌های گذشته گزارش داد که در ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۹، یک قایق تندرو نیروی دریایی آمریکا حامل سلاح هسته‌ای در اقیانوس غرق شد. بر اساس پروژه «پیکان شکسته» انجام شده توسط دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، خدمه ۱۰ نفره قایق نجات یافتند، اما سلاح هسته‌ای که هنوز در اعماق اقیانوس آرام قرار دارد، پیدا نشد.
بمب هسته‌ای آویزان از شاخه درخت
در ۲۴ ژانویه ۱۹۶۱ یک بمب افکن آمریکایی B-۵۲ در کارولینای شمالی حامل دو بمب هسته‌ای مارک ۳۹ که هر کدام ۲۵۳ برابر قوی‌تر از «پسر کوچک» (بمبی که در هیروشیما منفجر شد) بودند در طوفان گرفتار شد و سقوط کرد و دو بمب هسته‌ای از آن به بیرون پرتاب شد.
یکی از این دو بمب مجهز به چتر بود و به آرامی فرود آمد و در حالی که از شاخه‌های درختی آویزان بود پیدا شد در حالی که سوئیج ایمنی بمب در موقعیت مناسبی قرار داشت.
بمب دیگری اما چتر نداشت و سوئیچ آن نیز در حالت مسلح بود، اما به دلایل نامعلوم و خوشبخانه منفجر نشد و البته هیچ زمانی نیز پیدا نشد.
یک بمب هیدروژنی در اعماق آب‌های فیلیپین
برخلاف بمب کارولینای شمالی که بر روی خشکی ناپدید شد، در تاریخ دسامبر ۱۹۶۵ یک جنگنده آمریکایی از نوع A۴ Skyhawk از بالای ناو هواپیمابر «تیکوندروگا» در حالی که در دریای فیلیپین در حال حرکت بود سقوط کرد.
این جنگنده یک بمب گرما هسته‌ای (هیدروژنی) B۴۳ را به عنوان بخشی از یک تمرین آموزشی حمل می‌کرد. امدادگران فقط کلاه ایمنی خلبان را پیدا کردند، در حالی که بقایای هواپیما و بمب در عمق ۱۶۰۰۰ فوتی زیر سطح اقیانوس فرو رفت.
«هانس کریستنسن»، مدیر پروژه اطلاعات هسته‌ای فدراسیون دانشمندان آمریکایی در پایان به وب سایت نظامی «تسک اند پرپس» گفت: اگرچه این حوادث تلفات جانی یا آلودگی رادیواکتیو نداشته است، اما به شدت بر این نکته تاکید می‌کند که مهمترین عنصر سیاست جنگ هسته‌ای هر کشوری این است که «خودت را با سلاح هسته‌ای خود منفجر نکن».
کریستنسن تاکید کرد که همه این حوادث یادآور این هستند که سلاح‌های هسته‌ای وجود دارند و ممکن است به حادثه منجر شوند.
