به گزارش مشرق از تارنمای «یورک‌الرت»، مانگروها بوته‌ها و درختچه‌های مقاوم در برابر نمک هستند که در سخت‌ترین و نامساعدترین شرایط رشد و نمو می‌کنند.
براساس نتایج یک تحقیق جدید توسط محققان دانشگاه استرالیای جنوبی، مانگرو یا کرنا (Mangroves) همچنین محافظان پرشور و حرارت خطوط ساحلی هستند و این قابلیت را دارند که حتی در محیط‌هایی با آلودگی فلزات سنگین هم رشد کنند و به حیات ادامه دهند.
این محققان کشف کردند که کرناهای خاکستری (با نام علمی Avicennia marina) می‌توانند مقدار بالای سرب، روی، آرسنیک، کادمیوم، و مس را در رسوبات آلوده تحمل کنند، بدون اینکه به تاثیرات سلامتی منفی دچار شوند.
محققان در این مطالعه وضعیت سلامتی کرنای خاکستری در منطقه پورت پیری را بررسی کردند. با استفاده از محتوای کلروفیل برگ‌ها به عنوان ملاکی از سلامتی این گیاه مشخص شد که مانگروها با وجود اینکه سطح فلزات سرب و روی ۶۰ تا ۱۲۰ برابر بیش از میزان معمول بوده است، آسیبی از آلودگی‌های فلزی ندیده‌اند.
این یافته‌ها تاکیدی بر نقش مهم مانگروها در ایجاد ثبات شرایط خود در مناطق آلوده و اهمیت محافظت از این «محافظان ساحلی» در سراسر جهان است.
این مطالعه همچنین با اجرای یک برنامه سه میلیون دلاری دولت استرالیا برای احیای جنگل‌های مانگرو در شمال آدلاید همزمان شده است.
دکتر فرزانه کاستوری از اعضای برنامه صنایع آینده در دانشگاه استرالیای جنوبی در این زمینه گفت: توانایی مانگروها برای مقاومت در برابر آلودگی‌های شدید فلزی آنها را به عنصری گرانبها در مدیریت محیط های آلوده تبدیل می‌کند.
وی افزود: مانگروها در واقع مدافعان ایده‌آل اکوسیستم هستند؛ آنها از خطوط ساحلی در برابر فرسایش محافظت و تنوع زیستی را حفظ می‌کنند، این گیاهان همچنین یک توانایی باورنکردنی برای به دام انداختن آلودگی‌های سمی در رسوبات خود دارند.
سایر بررسی ها که توسط دکتر کرگ استیان از دانشگاه استرالیای جنوبی در منطقه پورت پیری انجام می‌شود، حاکی است که در حدود چهار تا هفت برابر فلز بیشتری در رسوبات مانگروها نسبت به محیط‌های مجاور ذخیره سازی شده است.
مانگروها بخشی از اکوسیستم کربن آبی هستند؛ آنها زمانی که محافظت یا احیا شوند، کربن را ذخیره می‌کنند اما زمانی که نابود شوند کربن را به عنوان گازهای گلخانه‌ای وارد اتمسفر می‌کنند.
به گفته این محقق شناخت نقش جنگل‌های مانگرو در ایجاد ثبات در مناطق با آلودگی فلزی بالا نه تنها برای جوامع جنوب استرالیا بلکه برای کل جهان الزامی است.
