به گزارش مشرق، فریدون حسن طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: دیروز هم خبر رسید تعدادی از بازیکنان قدیمی و فعلی یک تیم لیگ برتری را در پارتی مختلط شبانه در دماوند با حالت غیرعادی دستگیر کرده‌اند، درست همان بازیکنانی که مدعی هستند مردم دل و دماغ فوتبال دیدن ندارند و مثلاً در حمایت از مردم کوچه و بازار ژست غم و اندوه به خود می‌گیرند، اما تمام این‌ها فقط و فقط جلوی دوربین‌های تلویزیون اتفاق می‌افتد و آقایان وقتی شب شد، به خلوت‌های شلوغ خودشان می‌روند و آن کار دیگر می‌کنند!

همه چیزشان نمایش است، جلوی دوربین فیلم بازی می‌کنند و شوی مضحک بدبختی و فلاکت راه می‌اندازند، اما پشت دوربین رقص و آواز و مجلس لهو و لعب‌شان به راه است. جلوی دوربین می‌گویند دغدغه‌مان فوتبال نیست، اما می‌روند و از دغدغه‌های اصلی‌شان رونمایی می‌کنند. آقایان «ح. ل» و «م. ق» حالا همه فهمیده‌اند که مردمداریتان چگونه تعریف می‌شود. فقط در این میان یک سؤال مهم هنوز پابرجاست و آن اینکه تا کجا و چه زمانی قرار است با این خاطیان مماشات شود؟ تا کی باید شاهد این باشیم که فوتبالی‌جماعت آب به آسیاب دشمن بریزد و نمایش بازی کند، اما با خیال راحت بیت‌المال را هم ببلعد؟

بسیاری از نوجوانان و جوانان ایران این قبیل بازیکنان را سرلوحه و سرمشق خود قرار داده‌اند و از آن‌ها الگوبرداری می‌کنند. الگوهای اشتباهی که باید مشخص شود چیزی برای القا به نسل جوان ندارند. اما جای تأسف دارد که حتی وقتی دستگیر هم می‌شوند یا خیلی زود آزاد می‌شوند و بدون کشیدن عقوبت گناه خود جری‌تر از قبل به کارهای ناشایست خود ادامه می‌دهند یا حتی اخبار محرومیت آن‌ها و دلایل آن هم سانسور می‌شود تا نکند به آقایان زیاده‌خواه فوتبال بربخورد و کمی هم که شده خود را اصلاح کنند.

این‌ها جلوی مردم ژست عزاداری می‌گیرند، اما شبانه جشن کریسمس برگزار می‌کنند و مست و لایعقل در خیابان‌ها راه می‌افتند و کار به حدی بالا می‌گیرد که باید بیایند و جمع و جورشان کنند. داستان فوتبالی‌جماعت ایران اینگونه است. یک مشت بیت‌المال‌خور که با پول مردم رشد می‌کنند و فربه می‌شوند، شب یلدا عزا می‌گیرند و می‌گویند مردم حال خوبی ندارند، ولی شب کریسمس که می‌شود، مست می‌کنند و عربده می‌کشند، اینقدر که حتی حال خودشان را هم نمی‌فهمند و در جایی به هوش می‌آیند که حتی فکرش را هم نمی‌کنند. عزاداران یلدا و مستان کریسمس! چقدر تأسف‌بار است که این جماعت الگوهای نسل نوجوان و جوان ایران هستند و بسیاری چشم به حرکات سخیف آن‌ها دارند.

حالا برگردیم به همان سؤال اصلی که چرا چنین بازیکنان خاطی و مجرمی باید با قرار وثیقه آزاد شوند؟! چرا نسل نوجوان و جوان نباید آن‌ها را به درستی بشناسند تا از آن‌ها الگو نگیرند و برای یک‌بار هم که شده بفهمند نباید به این حقیران دل ببندند. کاش می‌شد فوتبال را از وجود این بازیکنان پاک کرد. کاش حداقل این جرئت در مدیران فوتبال وجود داشت که خودشان با برخوردی قاطع و درست جلوی زیاده‌خواهی‌های این جماعت را بگیرند و برای همیشه فوتبال را نجات دهند.