به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: تصویر پیشانی پینه‌بسته یک جاسوس، نقل جنجالی این روزهاست. خیلی هم این تصاویر بی‌سابقه نیست؛ از کلاهی و کشمیری تا مهدی هاشمی در بیت منتظری تا این اواخر در میان محکومان فساد اقتصادی و جاسوسی، شبیه اکبری و موسوی مجد و... .

اما در نسبت پیشانی پینه‌بسته و هر نماد مذهبی دیگری مثل یقه‌بسته و تسبیح و انگشتر با پروژه نفوذ و نفاق، چند نکته کلیدی قابل طرح است:

یکم؛ پیشانی‌پینه بسته الزاما نشانه نفاق امثال اکبری نیست. چه بسا متعبد بوده و در میانه راه منحرف شده است. حجتی وجود ندارد هر منحرفی را از بند گهواره، منافق بدانیم. برای نفاق چنین فردی باید در پی نشانه‌های دیگر بود.

دوم؛ چرا باید منافق از نمادها و نشانه‌های انقلابی استفاده کند؟ روشن است؛ تا شناخته نشود؛ تا اعتبار جذب کند؛ یعنی منافق برای پیشبرد کارش ناچار است به هویت متدین‌ها دربیاید. همین نشانه‌ای بر حاکم بودن ارزش‌هاست؛ لذا به تعبیر شهید مطهری خاصیت رشد جامعه دینی این است که در کنارش نفاق شکل می‌گیرد.

سوم؛ نفاق ۲گونه است؛ نفاق اکبر و نفاق اصغر. نفاق اکبر همان است که امام فرمود از کفر بدتر است. چنین منافقی علماً کافر به دین و تظاهرش از سر خدعه است، اما نفاق اصغر در عمل است. در دل منکر دین و ارزش‌ها نیست و برای پیشبرد مقاصد دنیوی، متظاهر به دین شده است.

برخورد با این دو کاملا متفاوت است. برخورد با اولی باید امنیتی باشد، اما برخورد با دومی فرهنگی است. راه اصلاح اولی جز محاکمه و تحکم نیست، اما راه اصلاح دومی چه بسا اصلاح ساختارها و ایجاد یک نظام کنترلی و حتی مداراست.

اولی در میان مومنان وصله ناچسب است، اما دومی با حضور در میان مومنان چه بسا اصلاح شود. همانطور که باطن بر ظاهر اثر دارد، ظاهر نیز بر باطن مؤثر است.

چهارم؛ کافر از دوران طاغوت وقتی به جامعه دینی می‌رسد، منافق می‌شود، اما همین نفاق با رشد جامعه دینی کم و کمتر می‌شود؛ لذا در روایات آمده است که در نزدیکی ظهور، نفاق به کمترین میزان خود می‌رسد؛ چرا؟ چون آگاهی مردم قدرت جولان نفاق نمی‌دهد و بصیرت و ایمان ابزار شناسایی منافق می‌شود.

همین روزها را بررسی کنیم. دشمنی‌ها روزبه‌روز صریح‌تر و نفاق کمتر شده است. ۲راه بیشتر نیست؛ جریانات سیاسی یا انقلابی یا کریه و سیاه می‌شوند؛ به همین دلیل است که دشمن ایران، همان دشمن دین است، دشمن اهل‌بیت است و حتی دشمن عدالت و آزادی حقیقی است. این نشانه رشد جامعه ماست.

پنجم؛ جمع‌بندی:

الف- جامعه‌ای که نظام کنترلی دارد کمتر اجازه شکل‌گیری و توسعه نفاق علمی و عملی می‌دهد.

ب- جامعه‌ای که ظواهر دین در آن رعایت شود، خودبه‌خود منافق عملی را هدایت و نفاق اصغر را کم می‌کند.

ج- جامعه‌ای که ارزش‌ها در آن تعمیق و تبیین و بصیرت بیشتر شود، نفاق اکبر خودبه‌خود کاهش و از خفی به جلی و به سمت دشمنی صریح پیش می‌رود.

خلاصه اینکه مبارزه با نقاب نفاق، فراتر از اقدامات امنیتی است.