به گزارش مشرق، سید ابراهیم رئیسی بنا به دعوت رسمی «شی جینپینگ» همتای چینی خود ، در صدر یک هیات عالی‌رتبه اقتصادی و سیاسی بامداد امروز سه شنبه وارد پکن شد.

بر اساس گزارش گلوبال تایمز چین، این سفر برای دو کشور هم از منظر روابط دو جانبه و هم از منظر بین المللی از اهمیت بسیار فراوانی برخوردار است.

بنظر می رسد در جریان سفر سه روزه رئیس جمهوری ایران به چین تعداد زیادی اسناد همکاری میان دو کشور امضا شود.

به استناد این گزارش خبری، شی در دیدار با رییس جمهوری ایران در حاشیه اجلاس سازمان همکاری شانگهای در سمرقند در سال گذشته میلادی خاطرنشان کرد چین به روابط پکن و تهران از منظری راهبردی و بلند مدت می نگرد.

دولت ایران نیز بر این باور است که این سفر دارای اهمیت اقتصادی، سیاسی و راهبردی فراوانی خواهد بود.

چین و ایران به عنوان دو تمدن باستانی به ترتیب به عنوان قدرتهای برتر صنعتی و تولیدکنندگان انرژی در جهان به شمار می آیند. این دو کشور از نظر اقتصادی بسیار مکمل یکدیگر هستند و هر دو تمایل زیادی برای توسعه همکاری دارند. از دیگر سو، نیازهای توسعه دو کشور در بسیاری از زمینه ها با یکدیگر سازگاری دارد.

همچنین سالهاست که چین بزرگترین شریک تجاری ایران است و جمهوری اسلامی یکی از مهمترین بازارهای پیمانکاری پروژه های خارج از کشور چین به شمار می آید.

از دیگر سو، ایران یک کشور مهم در روند توسعه طرح «یک کمربند-یک جاده» به شمار می آید. همچین چین شریک هدف رویکرد "نگاه به شرق" ایران است.

بر اساس این گزارش، توسعه روابط میان چین و ایران از نوعی نیروی محرکه درون زا و قوی برخوردار است. به عبارت دیگر در شرایطی که ایران تحت تحریمهای شدید آمریکا قرار دارد و از دیگر سو، چین هدف اصلی سرکوب استراتژیک ایالات متحده است، توسعه روابط میان تهران و پکن می تواند تلاشهای واشنگتن برای منزوی کردن ایران و چین را خنثی کند.

تعمیق همکاری چین و ایران می تواند تقلاها و توطئه های غرب علیه این دو کشور را خنثی کند.

همچنین چین و ایران از سیاست های خارجی مستقل حمایت می کنند و قاطعانه از اصل عدم دخالت در امور داخلی در مناسبت های بین المللی دفاع می کنند.

جهان امروز دستخوش تغییرات فراوانی شده است. از دیگر سو، سیستم بین المللی موجود تحت رهبری آمریکا، در حال اجرای طرح هایی برای بهره برداری از کشورهای در حال توسعه و نوظهور است.

اکنون واشنگتن از افزایش نفوذ کشورهای در حال توسعه رضایت کافی ندارد و می کوشد به نفع منافع خود، سیستم بین المللی جدید را مورد بازسازی قرار دهد. این در حالیست که کشورهای غیر غربی در برابر این اقدام آمریکا مقاومت می کنند.

در طول جنگ سرد بسیاری از کشورهای در حال توسعه، حاضر به پیوستن به بلوکهای غربی نشدند و جنبش عدم تعهد را با هدف دستیابی به استقلال آغاز کردند.

امروزه دو سوم اعضای سازمان ملل متحد عضو جنبش عدم تعهد و حدود ۵۵ درصد از جمعیت جهان در کشورهای جنبش عدم تعهد زندگی می کنند.

این در شرایطی است که غرب که تشکیل چنین جنبشی را در تضاد با منافع خود می بیند، لذا عمدا می کوشد چنین ائتلاف جهانی را به چالش بکشد.

چین یک از شرکای اصلی جنبش عدم تعهد به شمار می آید و بر این باور است که سرنوشت شمار زیادی از کشورهای در حال توسعه با یکدیگر گره خورده است.