سرویس دیدگاه مشرق - مقام معظم رهبری صبح روز چهارشنبه 26 بهمن ماه در دیدار مردم آذربایجان شرقی، با اظهار تعظیم به ملت پر عظمت ایران بخاطر خلق ۲۲ بهمنِ تاریخی امسال فرمودند: «لازم میدانم به ملّت ایران اظهار تعظیم کنم به خاطر این حرکت ارزشمندی که در بیستودوّم بهمن امسال نشان دادند...در سرتاسر کشور مردم به معنای واقعی کلمه حماسه آفریدند...این همه تبلیغات مخالف، این مشکلاتی که مردم آن را با همهی وجودشان، با جسم و جانشان حس میکنند، تحریکات دشمنان، هوای سرد، در بعضی نقاط کشور هوای زیر صفر، همهی اینها تحت تأثیر گرمای ایمان و بصیرت مردم ایران نادیده گرفته شد؛ مردم با این عظمت آمدند».
تشکر از یک نه و یک آری
تشکر رهبر معظم انقلاب از ملت در واقع بخاطر آن بود که مردم ایران یک "نه محکم" و یک "آری باصلابت" گفتند. در واقع دست رد ملت به سینه دشمنانی بود که میخواستند تا مردم ایران برای همیشه با آرمانهای انقلاب قهر کنند اما حضور پرشور مردم در راهپیمایی «به معنای استقامت ورزیدن بود، به معنای لج کردن با دشمن بود» آن هم با داشتن تحلیل درست از شرایط؛ چرا که «میداند که دشمن از آمدنِ او خائف و بیمناک است؛ دشمن میداند که آمدنِ او این راه را محکم میکند، این جادّه را میکوبد، این حرکت را تداوم میبخشد». از سوی دیگر این قدرتنمایی مردمی، یک بیعت مجدد با آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی است؛ این را میشود از شعارهای که سر دادند فهمید، «شعارهایی که دادند مضموندار بود، شعارها معنادار بود، جهتگیری را نشان میداد. دشمن میخواست صدای ملّت ایران به گوش نرسد؛ دشمن این را میخواست. ملّت ایران در میان این همه غوغای فضای مجازی و تبلیغات و تلویزیونها و مانند اینها صدای خودش را بلند کرد و به گوش همه رساند...پیام ملّت ایران در این بیستودوّم بهمن حمایت کامل از انقلاب اسلامی و از نظام جمهوری اسلامی بود؛ این از همهی صداها بلندتر بود».
اما همچنان جای یک تشکر ویژه خالی است!
اینکه چه کسی و چرا شایسته تقدیر و تشکری ویژه است را نمیتوان بدون بررسی روند تحولات چندماه گذشته توضیح داد. بایستی کمی به عقب برگردیم، هنگامی که مقام معظم رهبری 14 خرداد امسال در مراسم سالگرد رحلت حضرت امام خمینی ره فرمودند: «امروز مهمترین امید دشمنان برای ضربه زدن به کشور، امید بستن به اعتراضات مردمی است. امیدشان به این است که بلکه بتوانند با کار روانی، با فعّالیّتهای اینترنتی و فضای مجازی و انواع و اقسام اینها، با پول، با مزدورپروری، مردم را در مقابل نظام اسلامی و جمهوری اسلامی قرار بدهند؛ این جزء اوّل از این مطلب، از این نکته؛ جزء دوّم هم این است که این محاسبهی دشمن، در این مسئله هم مثل بسیاری از محاسبات دشمن غلط است».
حضرت آیتالله خامنهای در 7/4/1401 در دیدار با مسئولان قوه قضاییه ضمن توصیه به بهرهگیری از سنتهای الهی، فرمودند: «ما در سال ۶۰، در مقابل این همه حادثه و شدّت عمل توانستیم روی پای خودمان بِایستیم و دشمن را ناامید کنیم، امروز هم میتوانیم؛ خدای سال ۶۰، همان خدای امسال است؛ خدای دورانهای سختی و دورانهای گوناگون یکی است، همهی سنّتهای الهی هم سر جایش است. سعی کنیم خودمان را مصداق سنّتهای الهی در راه پیشرفت قرار بدهیم؛ سعیمان این باشد».
رهبر معظم انقلاب 5/5/1401 در دیدار با ائمه جمعه کشور تاکید داشتند: «جهاد تبیین را جدّی بگیرید، شبههزدایی از ذهن مخاطبین را جدّی بگیرید. شبهه از جملهی چیزهایی است که عرض کردیم مثل موریانه است؛ دشمن به این موریانهها دل بسته. شبهه ویروس است، مثل همین ویروس کرونا؛ وقتی که وارد شد، خارج شدنش مشکل است، جزو بیماریهای مسری هم هست، سرایت هم میکند».
دفاع از حیثیت نیروهای انتظامی
هنگامی که آشوبهای پاییز به بهانه فوت یک دختر جوان بیحجاب آغاز شد و برخی با ادعای خونخواهی مرحوم امینی به خیابانها آمدند، رهبری در عین حمایت از حیثیت نیروهای انتظامی، اجازه ندادند تا یک جنگ داخلی بین مردم و نظام در بگیرد. ایشان مهرماه امسال هم در مراسم مشترک دانشآموختگی دانشجویان دانشگاههای افسری فرمودند: «این اغتشاش برنامهریزی داشت؛ این اغتشاش برنامهریزیشده بود. اگر قضیّهی این دختر جوان هم نبود، یک بهانهی دیگری درست میکردند برای اینکه امسال در اوّل مهر به دلیلی که عرض خواهم کرد، در کشور ناامنی درست کنند، اغتشاش درست کنند. چه کسی این را برنامهریزی کرده؟ بنده بصراحت میگویم این برنامهریزی کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنبالهروهای آنها است».
تفکیک آشوبگران و اغتشاشگران
آیتالله خامنهای درباره مدیریت درست صحنه و شیوه برخورد با اغتشاشگران و تفکیک جوانهای فریب خورده از نیروهای آموزش دیده ضدانقلاب، تاکید کردند: «این کسانی که در خیابان فساد و تخریب میکنند و کردند، اینها همه یک حکم ندارند. بعضی از اینها جوانان و نوجوانانی هستند که هیجان ناشی از ملاحظهی فرض کنید که فلان برنامهی اینترنتی اینها را به خیابان میکشاند؛ هیجانیاند، احساساتیاند... لکن بعضی از اینها این جور نیستند؛ بعضی از اینها بازماندههای عناصرِ ضربتخوردهی چهل سالِ گذشته هستند: منافقین، تجزیهطلبها، بقایای رژیم منحوس پهلوی، خانوادههای ساواکیهای مطرود و منفور که بیانیّهی اخیر وزارت اطّلاعات تا حدود زیادی برخی از این مطالب را روشن کرد... برخی چهرههای ورزشی و هنری هم موضعگیریهایی کردند؛ به نظر بنده هیچ اهمّیّت ندارد؛ روی این نباید حسّاسیّت به خرج داد.»
تبیین جنگ ترکیبی و واقعیت آشوبها
حضرت آیتالله خامنهای آبانماه امسال در دیدار با دانشآموزان، علاوه بر تبیین نقشه دشمن برای راهاندازی یک جنگ ترکیبی، تلویحا به تدبیر نظام اشاره کرده و فرمودند: «میدانیم که برخورد با این مسائل باید با برنامهریزی باشد. اتّفاقاتِ این چند هفته صرفاً یک اغتشاش خیابانی نبود؛ [پشت] این، برنامههای خیلی عمیقتری بود. دشمن یک جنگ ترکیبی را شروع کرد؛ یک جنگ ترکیبی؛ این را بنده از روی اطّلاع به شما عرض میکنم». ایشان در جمع بسیجیان نیز بیش از آنکه آنها را به اقدام سخت و مشت آهنین توصیه نماید، به "جهاد تبیین" دعوت کرده و فرمودند: «بدانید دشمن امروز بر پایهی دروغ و دروغپردازی دارد کار میکند. خب وقتی که دانستید، طبعاً وظیفه میآید روی دوشتان. تبیین کنید».
او حق بزرگی به گردن ما دارد
شاید اگر این تدابیر رهبر معظم انقلاب برای دعوت همه دلسوزان به روشنگری و ابهامزدایی نبود و سیاست کاهش حداکثری تلفات از سوی ایشان ابلاغ نمیشد، امروز جامعه ایران درگیری یک جنگ تمام عیار داخلی بود که نتیجه آن چندپارگی کشور، شمار بالای قربانیان و مجروحان، تشدید حداکثری گسلهای قومی و مذهبی، خروج کشور از خط پیشرفت، سلب آرامش عمومی برای مدت نامعلومی میشد.
گرچه در آغاز، اوج و حتی افول آشوبها، بیشتر شعارها و توهینهای اغتشاگران و جوانان فریبخوردگان به سمت شخص رهبری بود و دشمن تلاش کرد تا آتشفشان نفرت را در قلبها علیه ایشان ایجاد کند، تا جایی که برخی آشوبگران زشتترین و رکیکترین شعارها را علیه رهبر انقلاب سر دادند اما او همچنان از جریانهای انقلابی میخواست تا با حفظ متانت، روشنگری و ابهامزدایی کنند، حتی به نیروهای امنیتی نیز اجازه بکارگیری سلاح گرم را ندادند. عفو گسترده و پدرانه رهبر انقلاب، در مقابل بازداشت شدگان فریبخورده، آب سرد دیگری بود بر پیکره آتش آشوبها.
به واقع اگر این عقلانیت و درایت سیاسی رهبر انقلاب و آن فرمان عفو عمومی و از خودگذشتگی ایشان نبود، جامعه ایران مسیر سوریهسازی را با به سرعت طی میکرد. به نظر میرسد که ملت نیز باید از رهبر فرزانه خود متشکر باشد که کشتی انقلاب را از سهمگینترین موج تاریخی نجات داد و آرامش را مجددا به جامعه بازگرداند.