به گزارش مشرق، با وجود گذشت حدود ۸۰ روز از حذف تیم‌ ملی فوتبال ایران از جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و در شرایطی که کارلوس‌ کی‌روش از ۱۰ روز قبل به صورت رسمی به عنوان سرمربی تیم ملی قطر معرفی شد، هنوز تکلیف کادرفنی تیم ملی مشخص نیست. در چنین شرایطی فدراسیون فوتبال توافقاتی با فدراسیون‌های عراق و روسیه برای برگزاری ۲ بازی دوستانه در فیفادی‌ها پیش رو انجام داده و قرار است ملی پوشان کشورمان در نوروز ۱۴۰۲ از این دو تیم میزبانی کنند.

بحث انتخاب سرمربی تیم ملی شاید اکنون مهم‌ترین دغدغه مهدی تاج و همکارانش باشد و مدیران فعلی فدراسیون برای اینکه مانند قبل دچار حواشی گسترده‌ پس از عقد قرارداد و انتخاب سرمربی نشوند، کاملا محتاط و در خفا کار خود را پیش می‌برند. در این وضعیت شاید بسیاری اهالی فوتبال کشورمان، انتخاب مربی ایرانی را در مقطع فعلی مثبت ارزیابی کنند اما با در نظر گرفتن جمیع شرایط و عملکرد نه چندان قابل توصیف گزینه‌های داخلی مثل جواد نکونام، امیرقلعه نویی و فرهاد مجیدی در لیگ ایران و امارات، شاید اطمینان لازم برای حضور یک ایرانی در راس کادرفنی تیم ملی حاصل نشود.

از طرفی قدرت مدعیان آسیایی در فاصله کمتر از یک سال تا جام ملت‌ها، جو موجود در تیم ملی و نیاز به تغییر نسل گسترده، شاید فدراسیون را برای انتخاب یک ایرانی دست به عصاتر از قبل کند و به همین دلیل مدیران این مجموعه به همین راحتی حاضر نیستند دست به چنین ریسکی بزنند. هرچند تاج پرونده تاریخی و اسفناک مارک ویلموتس را در کارنامه دارد اما با توجه به شرایط موجود، تمام ارکان فدراسیون، دستگاه‌های بالادستی و اعضای هیات رئیسه بدون اینکه قصد اعمال نظر شخصی خودشان را داشته باشند، باید شرایطی را فراهم کنند تا فدراسیون بدون تحت فشار قرار گرفتن بتواند انتخابی معقول و کارآمد داشته باشد.

هرچند از روز گذشته اخبار ضد و نقیضی مطرح شده که پرونده حضور مربی ایرانی در تیم ملی بسته شده یا اینکه قلعه‌نویی به احتمال ۹۹ درصد سرمربی بعدی این تیم خواهد بود اما طبق پیگیری‌های خبرنگار ورزشی فارس، همچنان مربیان ایرانی شانس خود را برای برعهده گرفتن این سمت مهم از دست نداده‌اند و ظاهرا در کنار مذاکره فدراسیون با گزینه‌های خارجی، آن‌ها نیز همچنان شانس نه چندان زیادی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی دارند.

مهدی تاج در روزهای اخیر مذاکرات مخفیانه‌ای را با چند گزینه خارجی از قاره اروپا آغاز کرده اما به هیچ وجه در حال حاضر تمایلی به رسانه‌ای شدن نام این مربیان ندارد؛ البته ۴ فاکتور در این رایزنی‌ها به دقت و شدت مدنظر رئیس فدراسیون و برخی نزدیکانش قرار دارد. مهم‌ترین و اولین آیتم مدنظر، راهکارهای انتقال پول به حساب مربی منتخب پس از عقد قرارداد است. موضوعی که حل آن تنها در اختیار فدراسیون فوتبال نیست و نهادهای بالادستی باید همکاری‌های لازم را در این زمینه انجام بدهند.

دومین بحث مهم مدنظر فدراسیون، شناخت مناسب این گزینه‌ها از فوتبال آسیا و حتی ایران است. در مرتبه بعدی صاحب سبک و رزومه‌دار بودن این مربیان در اهمیت قرار گرفته است. البته فدراسیون برای انتخاب سرمربی خارجی سراغ نفراتی رفته که بین ۴۰ تا ۵۵ سال سال بیشتر ندارند.

با در نظر گرفتن این چهار ویژگی می ‌توان به این نتیجه رسید که فدراسیون مذاکرات ابتدایی و رسمی با مربیان جوان، باتجربه، صاحب سبک، رزومه دار و مقبول را وارد فاز اجرایی کرده اما شاید طولانی شدن روند مذاکرات سبب شود تیم ملی با مربی موقت به مصاف روسیه و عراق برود.

در این وضعیت مربی‌ای مثل گابریل کالدرون که در هفته‌های گذشته به شکل غیررسمی به فدراسیون پیشنهاد شده بود، با مدیران این مجموعه وارد مذاکره نشد و بعید است او گزینه قابل توجهی برای تیم ملی باشد. هروه رنار، سرمربی فرانسوی تیم ملی فوتبال عربستان که تاکنون همکاری اش با تیم ملی این کشور مسجل نشده نیز از گزینه های مورد علاقه آقای رئیس است. مربی که پیش از آمدن ویلموتس به ایران مذاکرات مثبتی با او انجام شد، اما در نهایت طرفین به مرحله عقد قرارداد نرسیدند و حضور او روی نیمکت تیم ملی کشورمان منتفی شد.

در روزهای اخیر نیز هوشنگ نصیرزاده، مدیرعامل باشگاه تراکتور از مخالفت این باشگاه برای حضور پاکو خمز در تیم ملی خبر داد و شنیده می‌شود مدیران ارشد شرکت سپاهان نیز در این مقطع از فصل به هیچ وجه تمایلی به حضور ژوزه مورایس، سرمربی تیم‌شان در تیم ملی ایران ندارند تا او نیز با وجود برخی گمانه‌زنی‌ها شانس خیلی بالایی برای هدایت تیم ملی نداشته باشد.