به گزارش مشرق، عصر ششم اردیبهشت بود که ضربان قلب جوان ۲۰ ساله افغانستانی در بیمارستان طالقانی مشهد در حالی از حرکت ایستاد که ۲۴ ساعت تلاش کادر درمانی برای نجات وی از مرگ نتیجه نداد و این جوان که «حبیب» نام داشت بر اثر عوارض ناشی از اصابت قمه به گودی کمر و میان دو کتف جان سپرد. دقایقی بعد با گزارش مرگ وی به قاضی ویژه قتل عمد مشهد، تحقیقات گسترده ای با حضور قاضی دکتر صادق صفری در بیمارستان آغاز شد. بررسی های مقدماتی نشان داد امدادگران اورژانس پیکر نیمه جان وی را از محدوده توس ۹۱ به مرکز درمانی انتقال داده اند.
بنابراین گروه تخصصی از کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی با دستورهای ویژه مقام قضایی نیز عازم محل وقوع درگیری شدند و در کنار قاضی ویژه قتل عمد به انجام یک سری تحقیقات میدانی پرداختند. شواهد صحنه جرم و بررسی دوربین های مدار بسته محلی حکایت از آن داشت که چند جوان افغانستانی در تعقیب هموطن شان بودند که او را در پیاده روی بولوار توس غافلگیر کرده اند. مهاجمان که چماق و قمه در دست داشتند به سوی جوان ۲۰ ساله هجوم بردند، اما او در حالی که تلاش می کرد از چنگ مهاجمان فرار کند ناگهان از پشت سر هدف ضربه قمه قرار گرفت و خون از میان دو کتفش فواره زد. با وجود این، همه رمق خود را در پاهایش جمع کرد و باز هم هنگامی پا به فرار گذاشت که ضارب نیز تعادل خود را از دست داده و نقش بر زمین شده بود.
جوان مجروح که دیگر به سختی توان ایستادن روی پاهایش را داشت به داخل یک تعمیرگاه آپاراتی پناه برد و پشت دستگاه تنظیم چرخ های خودرو مخفی شد، ولی ضارب در حالی که قمه خون آلود را همچنان در دست می فشرد با اشاره دیگر مهاجمان به داخل آپاراتی رفت و پیکر خسته و نیمه جان جوان مجروح را از پشت دستگاه و لاستیک ها بیرون کشید. او لگدی به سر هموطنش زد و دوباره درگیری با او را در حالی ادامه داد که تعدادی از کسبه محل و رهگذران به کمک فرد مجروح شتافتند و او را از زیر ضربات مرگبار ضارب خشمگین بیرون کشیدند که قبل از آن هدف ضربات چماق یکی دیگر از مهاجمان هم قرار گرفته بود و ...
با به دست آمدن این اطلاعات، بی‌درنگ شناسایی هویت مهاجمان تبعه خارجی با دستورهای محرمانه قاضی صفری شروع شد و گروهی از کارآگاهان با نظارت مستقیم سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی آگاهی خراسان رضوی) با انجام رصدهای اطلاعاتی به سرنخ هایی از محل سکونت تعدادی از اتباع خارجی غیرمجاز در نزدیکی محل وقوع جنایت رسیدند واین مکان را که زیرزمین ساختمان مسکونی بود، بازرسی کردند. کشف تعدادی جزوه های آموزشی و تجهیزات و لوازم مربوط به شرکت های هرمی در این زیرزمین بیانگر آن بود که مهاجمان مذکور سرکردگان یک شرکت هرمی بودند که تعدادی از اعضای آن در همین زیرزمین زندگی می کردند، ولی همزمان با وقوع جنایت، از آن محل گریخته‌اند.
بنابراین طولی نکشید که «گل احمد- ن» (ضارب) و جاوید (مهاجم چماق دار) شناسایی شدند و در حالی تحت تعقیب قرار گرفتند که احتمال خروج آن ها از کشور وجود داشت .به همین دلیل قاضی شعبه ۲۰۸ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد دستور داد تا مشخصات قاتل فراری و دیگر متهمان به مراکز انتظامی و مرزبانی اعلام شود و از سوی دیگر نیز گروهی از کارآگاهان زبده اداره جنایی آگاهی با هدایت سرهنگ ولی نجفی ( رئیس دایره قتل عمد آگاهی) به پیگیری سرنخ های موجود با استفاده از فناوری های نوین پلیسی پرداختند و موفق شدند مخفیگاه اجاره ای متهمان فراری را در یک عملیات پیچیده اطلاعاتی شناسایی کنند.
در حالی که ضارب و همدست وی مقدمات فرار به افغانستان را فراهم کرده بودند، سعی داشتند تا از مرگ یا زنده بودن «حبیب» اطلاعاتی را به دست آورند! ولی کارآگاهان در یک عملیات غافلگیرانه که با راهنمایی های قاضی دکتر صفری صورت گرفت، در کمتر از ۱۲ ساعت موفق شدند دستبندهای فولادین قانون را بر دستان دو متهم اصلی این پرونده جنایی حلقه بزنند.
با انتقال متهمان به مقر انتظامی، مشخص شد که ضربات قمه ای را که به گودی کمر و میانه کتف جوان ۲۰ ساله وارد آمده «گل احمد» زده است، به همین دلیل بازسازی صحنه جنایت در دستور کار پلیس قرار گرفت و روز یک شنبه گذشته، وی با دستور قاضی ویژه قتل عمد به محل وقوع قتل در بولوار توس هدایت شد. این جوان ۲۱ ساله افغانستانی در حالی به تشریح جزئیات و چگونگی این جنایت خیابانی پرداخت که ابتدا سروان منفرد (افسر پرونده) خلاصه ای از محتویات این پرونده جنایی و اعترافات متهم در بازجویی های مقدماتی را مقابل دوربین قوه قضاییه بازگو کرد.
«گل احمد» که سرکرده شرکت هرمی بود ، خود را نیز یکی از قربانیان «زالوهای سیاه» معرفی کرد و درباره این ماجرای تکان دهنده گفت: حدود ۲ سال قبل و همزمان با تغییر نظام حکومتی در افغانستان به صورت غیرقانونی و قاچاق به ایران آمدم و یکسره به تهران رفتم. در آن جا به همراه تعدادی از هموطنانم به کارگری ساختمانی مشغول بودم تا این که ۹ ماه قبل یکی از همشهریانم با من تماس گرفت و با بیان این که کاری با درآمد هنگفت پیدا کرده است مرا به مشهد کشاند من هم با ۶۳ میلیون تومان پولی که داشتم وارد شرکت های هرمی شدم اما خیال می کردم در زمینه خرید و فروش مجازی کالا فعالیت می کنم!
این گونه بود که من هم برای افزایش زیر مجموعه هایم که بتوانم به درآمد هنگفت برسم با هموطنانم در شهرهای مختلف ایران و افغانستان تماس می گرفتم و آن ها را به زیرزمین اجاره ای در بولوار توس می کشاندم که در این میان «حبیب» به طور ناگهانی متوجه ماجرای شرکت های هرمی شد و از زیرمجموعه من بیرون رفت. او به تهران فرار کرد و مشغول کار با گروهی دیگر شد. در این میان ما با هم درگیر شدیم چرا که خروج او موجب ضرر و زیان می شد. یک بار او ما را کتک زد و به همین دلیل ما نیز در تعقیب او بودیم تا این که به طور اتفاقی او را در بولوار توس دیدیم و من ضرباتی از پشت سر با قمه به کمر و کتف او زدم که در همین هنگام پایم لغزید و به زمین افتادم. «حبیب» هم از این فرصت استفاده کرد و داخل آپارتمانی مخفی شد که در نهایت او را پیدا کردیم و ...
«گل احمد» که مدعی بود قصد قتل هموطنش را نداشت در حاشیه بازسازی صحنه جنایت به خبرنگار روزنامه خراسان گفت: یک سوئیت را شبی ۴۰۰ هزار تومان در منطقه محمدآباد مشهد (حاشیه شهر) اجاره کرده بودیم تا پس از اطلاع از وضعیت جسمی «حبیب» به افغانستان فرار کنیم ،ولی نمی‌دانم چگونه کارآگاهان پلیس آگاهی فقط طی چند ساعت ما را شناسایی کردند در حالی که ما تبعه خارجی بودیم و تصور نمی کردیم پلیس بتواند بدون هیچ گونه مدارک هویتی مخفیگاه ما را پیدا کند. الان هم بسیار از این حادثه پشیمانم چرا که خودم نیز قربانی شرکت های هرمی شدم. این «زالوهای سیاه» که در شهرهای مختلف کشور گسترش یافته اند، کاری می کنند که هرکس وارد این گونه بازاریابی ها شد دیگر نتواند از آن خارج شود. اکنون که زن و فرزند خردسالم را در افغانستان رها کرده ام و خودم نیز به خاطر اشتباه ورود به شرکت های هرمی خون هموطنم را ریخته ام، تازه می فهمم که خون ریزی و خون خواری فرجام بلندپروازی و ثروت های خیالی است.
