به گزارشمشرق، داریوش‌گلعلیزاده، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم گفت: مصرف بی‌رویه گاز در کشور یکی از علت‌های اصلی افزایش اکسیدهای نیتروژن است. همچنین ترکیبات فرار و اکسیدهای نیتروژن با طرح کهاب و معاینه فنی قابل کنترل هستند.

وی بیان کرد: تعداد روزهای آلوده هوا نمی‌تواند معیار مناسبی برای تشخیص عملکرد باشد چرا که تعداد روزها تابع شرایط جوی است. ما باید برای بررسی عملکرد، غلظت انتشار را بسنجیم و زمانی که بتوانیم غلظت انتشار را کاهش دهیم یعنی قدم رو به جلویی برداشته‌ایم.

رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم گفت: در بودجه سال ۱۴۰۲، ۸۴۰ میلیارد تومان برای قانون هوای پاک اختصاص داده شد و ما توانستیم رد پای خوبی در قانون بودجه بگذاریم تا انشالله در سال‌های بعد هم افزایش پیدا کند. برای اجرای ۶۲ حکم احصا شده، ۱۰۷ هزار میلیارد تومان و ۳ میلیارد دلار برآورد هزینه شده بود که به سازمان برنامه و بودجه ابلاغ شده و این اتفاق که ستونی برای اجرای قانون هوای پاک است برای نخستین بار در بودجه سال ۱۴۰۲ قرار داده شده است.

گلعلیزاده ادامه داد: همچنین مبلغی هم از محل ماده ۱۲ که برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت است برای توسعه حمل و نقل عمومی پیش‌بینی شده است.

وی با اشاره با اجرای طرح کهاب گفت: وزارت نفت قرار بود که تا پایان سال ۱۴۰۱ این طرح را در ۲۰۰ جایگاه انجام دهد اما بررسی‌های ما نشان می‌دهد که در حال حاضر تنها در ۱۱۰ جایگاه کشور این طرح اجرا می‌شود.

رئیس مرکز ملی هوا و تغییراقلیم تصریح کرد: توسعه وسایل حمل و نقل عمومی به میزان ۱۰.۹ درصد در افزایش کیفیت هوا تاثیر داشته است اما متأسفانه عملکرد کشور در این زمینه در سال‌های اخیر ضعیف بود اما سال گذشته با ورود وزارت کشور، اتفاقات خوبی را در توسعه حمل و نقل عمومی شاهد بودیم.

گلعلیزاده عدم اسقاط خودروهای فرسوده را یکی از معضلات اصلی در جهت اجرای قانون هوای پاک دانست و گفت‌: در سال گذشته کمتر از ۲۵۰۰۰ خودرو اسقاط شدند و این در حالیست که یک میلیون خودرو پلاک گذاری شدند که این موضوع بسیار نگران کننده است.

رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم بیان کرد: ما ناترازی شدیدی در بخش انرژی داریم و موضوع مصرف بی‌رویه انرژی در واحدهای تجاری و خانگی یکی از معضلات اصلی آلودگی هواست. از مقدار ۸۵۰ میلیون متر مکعب گازی که در کشور مصرف می‌شود، ۶۵۰ میلیون متر مکعب در بخش خانگی و تجاری مصرف می‌شود که اگر تنها ۲۰ درصد در این مقدار صرفه‌جویی شود، سوخت مورد نیاز نیروگاه‌های بخاری ما قابل تامین است.

گلعلیزاده افزود: در این زمینه معاینه فنی موتورخانه‌ها می‌تواند بسیار موثر باشد که قرار بود شرکت ملی گاز داده‌ها را در اختیار سازمان استاندارد قرار دهد اما متأسفانه این داده‌ها ناقص و قدیمی است و نیاز است که کامل شود تا بتوان بر مصرف گاز در موتورخانه‌ها نظارت کرد.

وی در ادامه یادآور شد: توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی می‌تواند بسیار مهم باشد اما در این زمینه خوب عمل نکرده‌ایم. به عنوان مثال در شهر تهران نیاز به ۸ تا ۹ هزار اتوبوس است اما این شهر تنها ۱۹۰۰ دستگاه اتوبوس دارد که بخش زیادی از آنها نیز فرسوده هستند. ما باید فاصله هر فرد تا یک وسیله نقلیه عمومی را به ۵۰۰ متر برسانیم و بر روی توسعه مترو و اتوبوس‌های برقی و گازسوز و همچنین اسکوتر و دوچرخه برقی برای مسیرهای کوتاه تمرکز کنیم تا اتفاق خوبی در کاهش آلایندگی از منابع متحرک بیفتد.

وی با بیان اینکه نیروگاه‌های ما عموماً فرسوده هستند و راندمان پایینی دارند گفت: نیروگاه‌های ما نیاز به نصب تجهیزات کنترلی دارند اما به این دلیل که طراحی آنها قدیمی است، نصب تجهیزات کنترلی بر روی آنها پیش‌بینی نشده و این مورد مشکل ساز است.

رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم خاطرنشان کرد: در حال حاضر ۹۴ درصد انرژی ما بر پایه نیروگاه‌های فسیلی تامین می‌شود که اگر از این مقدار کم کنیم و به سمت توسعه انرژی‌های تجدید پذیر برویم، می‌توانیم خیلی زودتر به اهداف خود در قانون هوای پاک برسیم. درحال حاضر ۸ درصد انرژی ما توسط انرژی پاک تأمین می‌شود درحال که طبق قانون هوای پاک باید ۳۰ درصد باشد.

گلعلیزاده اظهار کرد: به لحاظ اثربخشی، گزارش عملکرد دستگاه‌ها به این صورت بود که سازمان ملی استاندارد ۱۶ تکلیف داشت که ۱۲ تکلیف خود را کامل و ۴ تکلیف را به خوبی انجام داده بود، در این راستا وزارت کشور ۸ برنامه داشت که از این میان ۵ برنامه را به طور ضعیف یک برنامه را به صورت متوسط یک برنامه را به طور کامل و یک برنامه را به خوبی انجام داده بود.

وی افزود: وزارت نیرو نیز از میان ۵ برنامه‌ای که بر عهده داشت دو مورد را ضعیف یک مورد را متوسط و یک مورد را به طور کامل به سرانجام رساند.

گلعلیزاده در پایان خاطرنشان کرد: سازمان محیط زیست که یک نهاد نظارتی محسوب می‌شود نیز ۱۹ برنامه در راستای تحقق قانون هوای پاک بر عهده داشت که از این میان ۱۶ برنامه به طور کامل و یک برنامه به خوبی و دو برنامه به صورت ضعیف انجام شد که بهبود این عملکرد در گرو کمبود منابع مالی است.