سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۲۳ مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که دیدار رهبر انقلاب و شیخ زکزاکی، نحوه دریافت شناسنامه ایرانی، طرح آمریکا و رزین صهیونیستی برای کوچ اجباری مردم غزه، وخامت کیفیت هوای کلان‌شهرها و ایران در رتبه ۲۱ اقتصاد جهان در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

با ورود عملیات طوفان الاقصی به نهمین روز خود و کسب پیروزی های کم نظیر توسط حماس در نبرد علیه صهیونیست‌ها، بمب افکن های رژیم اسراییل بدون توقف مناطق مسکونی، درمانی و مکان های تجمع آوارگان فلسطینی در غزه را به دستور سران تل آویو بمباران می کنند. جنگ در غزه همچنان مورد توجه روزنامه‌ها است، روزنامه آرمان امروز درباره سناریوهای احتمالی جنگ نوشته است:

تل آویو جنگ های گذشته را در چند روز و حداکثر یکی دو هفته برده است. سیل عظیم آوارگان هم چالشی جدی علیه مصر، اسرائیل و حتی کشورهای اروپایی خواهد شد. به همین طریق آمریکا و کشورهای حامی اوکراین هم هوادار یک درگیری طولانی در خاورمیانه به بهای قسر در رفتن روسیه از باتلاق اوکراین نیستند. چالش های فوق الذکر راه را برای گمانه‌زنی درمورد سناریوی سوم باز می کند.

در ادامه این گزارش آمده است:

می توان تصور کرد که در روزها یا هفته‌های آینده با ابتکار عمل قطر یا ترکیه، حماس تعدادی از گروگان ها را آزاد خواهد کرد. اسرائیل هم با آزادی زندانیان زن فلسطینی و کاهش بمباران ها به آن پاسخ خواهد داد. در مرحله بعد ممکن است با حضور نیرویی حافظ صلح و شروطی چون لغو محاصره غزه تشکیلات پلیس را حفظ و سلاح های سنگین و نیمه سنگین را واگذار نماید.

روزنامه شرق نیز در سرمقاله امروز خود به نسل کشی در غزه پرداخته و می‌نویسد:

غزه، آخر خط است. آخر دنیایی است که در آن مرزبندی سَبُعیّت و انسانیت آشکار می‌شود. گریبان غیرت از پوست ظلمت به در شده است. در معرکه دنیا، برای آدمیان و دولت‌ها و ملت‌ها هنگامه‌هایی پیش می‌آید که سره را از ناسره جدا می‌کند. شما باید انتخاب کنید و دیگر به زبان مشهور جای «وسط‌بازی نیست». شما رودرروی قتل‌عام کودکان، چه فلسطینی و چه اسرائیلی، چه جای و جبهه‌ای می‌گیرید؟ آیا بر کرسی وجدان یکی را بر دیگری برتر می‌نشانید؟ در برابر یکی سکوت می‌کنید و دیگری را محکوم می‌کنید؟ غزه هم‌اینک آوردگاه وجدان انسان‌هاست. ‌بسیار کسان با محکوم‌کردن آپارتاید اسرائیلی، به هیچ روی کودک‌کشی یا زن‌کشی را از سوی حماس تأیید نمی‌کنند. هرچند برخی نسبت به اصالت آنچه به حماس نسبت داده شده است، تشکیک کرده‌اند؛ در هر صورت حماس باید بلافاصله تکذیب می‌کرد. اساسا در فرهنگ اسلامی-ایرانی چنین چیزی قابل حمایت نیست.

روزنامه هم‌میهن اما در تیتر اول خود به انتقاد از سیاست‌های منطقه‌ای تهران پرداخته و سیاست ایران در غزه را نه جنگ و نه مذاکره خوانده است، از نگاه این روزنامه اصلاح‌طلب برای پایان جنگ در فلسطین باید ایران با رژیم صهیونیستی گفتگو کند! در بخشی از این گزارش آمده است:

روابط با عربستان در دهه ۱۳۹۰ و همزمانی آن با مذاکرات عادی‌سازانه برجام از سوی ایران، پیامدهای منفی‌تری داشت و عملاً بسترساز شکل‌گیری ائتلافی عبری-عربی علیه ایران شد. برقراری توافق اخیر با عربستان اما زمینه بازگشت جدی ایران به سیاست کلان منطقه‌ای خود (نه جنگ، نه مذاکره) را فراهم کرده است. در این میان، حمله حماس از این جهت که می‌تواند روند عادی‌سازی روابط اعراب با اسرائیل (به‌ویژه از سوی عربستان) را دچار تعلیق و تردید کند، در چارچوب سیاست کلان ایران (وجه مخالفت با عادی‌سازی یا همان «نه مذاکره») قابل‌تعریف است. اما درعین‌حال، اصل وقوع جنگ و فراتر از آن، گسترش ابعاد آن و احتمال وارد شدن نیروهای نزدیک‌تر به ایران (به‌ویژه حزب‌الله لبنان)، خارج از چارچوب سیاست کلان ایران (وجه «نه جنگ») قرار می‌گیرد و به تعبیر دقیق‌تر، در تعارض با این استراتژی قرار می‌گیرد.

در بخشی دیگر از این مقاله آمده است:

طبعاً در این سناریو، انتظار می‌رود ایران در جهت پیشبرد استراتژی خود که مبتنی بر الگوی بازدارندگی است، نه‌فقط نیروهای نزدیک به خود را از ورود به جنگ و گسترش آن باز دارد؛ بلکه با رایزنی‌های سیاسی و دیپلماتیک و انتقال پیام‌های صریح به قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای مؤثر در بحران، در جهت کاهش سطح تنش و حتی دستیابی به نوعی آتش‌بس گام بردارد.

انگیزه‌های رسانه‌ای پس از قتل داریوش مهرجویی

شنبه شب خبر به قتل رسیدن داریوش مهرجویی، کارگردان ایرانی و همسرش وحیده محمدی‌فر در ویلای شخصی‌اش در کرج، جامعه هنری را در شوک فرو برد. از همان ساعات اولیه گمانه زنی‌هایی درباره نحوه این قتل و شایعه «سَر بُری» منتشر شد که ناصرخاکی دادستان فردیس این موضوع را رد کرد.

روزنامه اعتماد در شماره امروز خود مصاحبه‌ای از مرحومه وحیده محمدی‌فر منتشر کرده و این گفتگو بازتاب فراوانی در رسانه‌های مختلف پیدا کرده است، گویی که مرحومه ساعاتی قبل از قتل با این روزنامه گفتگویی داشته است، اما بررسی این گزارش نشان می‌دهد که این روزنامه تنها پست اینستاگرامی ایشان را که مربوط به روز ۱۸ مهرماه بوده است را بازنشر داده و آن را به عنوان گفتگو منتشر کرده است.

اعتماد نوشته است:

قریب چند سالی است که هر از گاهی این موضوع اتفاق می‌افتد که یک بازیگر یا ورزشکار مورد سرقت قرار می‌گیرد و از قضا در زمان کوتاهی سارقان در دام پلیس گرفتار می‌شوند. در این میان پرسش این است که چرا سارقان در چند سال اخیر قربانیان خود را از میان بازیگران و ورزشکاران و به واقع شهروندان سرشناس هنری و ورزشی برمی‌گزینند و پرسش دوم اینکه چگونه است که سارقان مزبور به سرعت شناسایی می‌شوند و حال آنکه شناسایی سارقان سرقت‌های دیگر گاه سال‌ها به طول می‌انجامد و حتی این تلاش بعد از سال‌ها همچنان نافرجام می‌ماند؟

در بخشی دیگر از این گزارش عجیب آمده است:

در خصوص پرسش نخستین، گفتنی است که اگرچه گفته می‌شود سارقان در زمره بزهکاران «یقه آبی» قرار دارند که بیش از آنکه مانند «یقه سپیدان» از فسفر مغز استفاده کنند، از زور بازو در ارتکاب بزه بهره می‌برند، امروز این معادله قدری تغییر یافته و دیده می‌شود که سارقان با بهره‌گیری از هوش اجتماعی بالا و درک اقتصادی وافر آماج و اهداف جرایم خویش را از میان آن دسته از اقشار جامعه برمی‌گزینند که احتمال دستیابی‌شان به خواسته مالی خود را در حد متوسط به بالا جای می‌دهد.

بررسی اولیه کنش رسانه‌ای فعالان اصلاح طلب در شبکه های اجتماعی در واکنش به قتل داریوش مهرجویی و همسرش بیانگر تولیدمحتوای آن ذیل چند محور اصلی است. تاکید بر القای شدت گرفتن ناامنی در جامعه، تلاش برای اینهمانی این قتل با قتل های سریالی و ادعای نادرست دست داشتن اتباع بیگانه به ویژه افغان ها در ماجرای قتل اخیر از جمله اقداماتی است که پس از انتشار این گزارش رشد تصاعدی در رسانه داشته است.