به گزارش مشرق،احسان کیانی یادداشتی را با عنوان تهاجم زمینی، بد یا بدتر، که برگرفته از تحلیل جیمز جفری است در کانال تلگرامی خود منتشر کرد:

جیمز جفری، قائم‌مقام شورای امنیت ملی آمریکا از ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، سفیر پیشین آمریکا در آنکارا از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ و در بغداد از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲، طی یادداشتی در «فارن‌افرز» مورخ ۶ آبان ۱۴۰۲، بیان کرده که اسرائیل هیچ گزینه خوبی برای مهار حماس ندارد ولی بین گزینه‌های بد، تهاجم زمینی، کم‌هزینه‌ترین خواهد بود.

جفری معتقد است اسرائیل علی‌رغم هزینه‌های نابودی حماس، گریزی از این تصمیم ندارد زیرا «تهدیدی غیرقابل تحمل وجود دارد که از طریق ترکیب میلیتاریسم و دیپلماسی نمی‌توان آن را مهار کرد، بلکه تنها با استفاده از قدرت نظامی باید آن را از بین برد».

نویسنده از دولت بایدن و دولت‌های اروپایی که منتقد تهاجم زمینی گسترده به غزه هستند، بابت این نگرش انتقاد می‌کند. به نظر او، غرب وضعیت اسرائیل را که تحت یک تهدید امنیتی مدام قرار دارد، درک نمی‌کند. زیرا جنگ‌های آمریکا و اروپا و مانورهای نظامی‌شان عمدتاً به اهداف سیاسی مانند دولت‌سازی در افغانستان و عراق یا ارسال پیام به ایران بوده و با محاسبه هزینه‌فایده می‌توانسته‌اند از آن اقدام صرف‌نظر کنند.

در حالی که به‌زعم جفری، اسرائیل چاره‌ای جز نابودی حماس ندارد زیرا «در دنیای جنگ، هدف مدیریت تهدید نیست، بلکه حذف آن است». وی هزینه‌های اشغال غزه برای رژیم اعم از تلفات ارتش اسرائیل و مرگ اسیرانش را در برابر جلوگیری از بروز دوباره تهدید حماس، قابل درک می‌داند.

نویسنده، نابودی حماس را گزینه‌ای بد در قیاس با برقراری آتش‌بس به عنوان گزینه‌ای بدتر برای اسرائیل محسوب می‌کند. به ویژه که گمان می‌کند حضور نظامی آمریکا در مدیترانه، موجب بازدارندگی حزب‌الله از ورود به نبرد خواهد شد. هم‌چنین معتقد است برای «فردای غزه» پس از حماس، همان فردا فکر شود، نه اینکه بابت نگرانی از اینکه چه کسانی باید حکومت غزه را عهده‌دار شوند، اجازه بقا به حماس داده شود.

او مدعی است «هیچ‌یک از گزینه‌های قبلی نتوانسته امنیت لازم را برای اسرائیل فراهم کند. در دنیای جنگی که به آن رانده شده، اسرائیل تنها گزینه‌های بدی دارد که از میان آنها، تهاجم زمینی کم‌تر بد است».

سه ایراد جدی به این یادداشت وارد است.

اولاً همان‌گونه که اسرائیل، حماس را تهدیدی حیاتی قلمداد و نابودی آن را مجاز می‎‌شمرد، مقاومت فلسطین نیز دولت یهود را تهدیدی وجودی قلمداد کرده و درصدد نابودی آن برآمده‌اند. پس نمی‌توان انگیزه مقاومت را سرزنش نمود.

ثانیاً این رژیم اسرائیل بوده که با تداوم اشغال‌گری و نژادپرستی وضعیت را به این نقطه رانده است.

ثالثاً این‌گونه نیست که مسیر دیپلماتیک برای امنیت یهودیان بسته باشد. لغو دولت یهود، تضمین حق شهروندی همه فلسطینیان اعم از ساکنان و آوارگان و تشکیل یک دولت و یک ملت در گستره سرزمینی فلسطین، راهی است که به پایان دائمی جنگ خواهد انجامید.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.