به گزارش مشرق، مجله واو، در اینستاگرام خود با انتشار ویدیویی نوشت:
آنها متخصص بریدن سر انسان‌ها با کاشی شکسته بودند، هستند و نمی‌دانیم بعدا قرار است باشند یا نه! اما می‌دانیم که جنایت‌شان عیان است. دست‌شان خیلی زودتر از بسیاری از گروهک‌های تازه به دوران رسیده به خون مردم بی‌گناه غرب کشور آغشته شده بود.
کوموله از آن دست گروهک‌های تجزیه‌طلبی است که خیلی راحت می‌توانیم کلمه‌ی تروریست را قبل و بعد از آوردن اسمش به کار ببریم. می‌توانیم تروریست را بچسبانیم به «کوموله»ها. همان گروهکی که ۳۱ شهریور ۱۳۸۹ می‌تواند به بهانه‌ی استقلال‌طلبی در بین مردم #مهاباد که در حال تماشای رژه‌ی ارتش هستند بمب‌گذاری کند. می‌تواند ۲۳ تیرماه ۵۸ تعدادی پاسدار ایرانی را اسیر کند و ۱۳ نفر را به خشن‌ترین روش‌های ممکن شهید کند. آنها تروریست‌اند. خیلی ساده و راحت می‌توان آنها را توصیف کرد. نیاز به «صغری- کبری» پیچیده‌ای نیست که بخواهید ماهیت‌شان را کشف کنید. خودشان لیست بلند بالایی از جنایاتی دارند که یکی از آنها هم برای نفرت یک ملت از آنها کافی است.
شاید اینکه بخواهیم با قاتل مردم کشورمون چشم توی چشم هم شویم غیرممکن باشد. حتما نفس کشیدن در محیطی که رهبر یک گروه تروریستی با سابقه‌ی شهادت صدها ایرانی در آن حضور دارد، برایمان عذاب‌آور است اما این روزها چشم‌هایمان در حال تماشای تصاویری است که قبل‌تر محتوایش را با گوش‌هایمان شنیده بودیم اما شاید خودمان را به نشنیدن زده بودیم. فکرش را هم نمی‌شد کرد که گلشیفته فراهانی به خودش اجازه دهد که آنقدر عیان و مقابل دوربین، به آغوش رهبر گروهک تروریستی کوموله برود و با او عهد و پیمان ببندد.
این فیلم در خوش‌بینانه‌ترین حالت، گاف خانم بازیگر بود. اینکه به همین سادگی پرده‌ی نمایش او هم فرو ریخت. و البته خانم گلشیفته، حالا که به روزهای آخر آذر ماه نزدیک می‌شویم، حالا که فیلم یاد و خاطره‌ی پیمان قدیمی شما با «عبدالله مهتدی» دست به دست می‌شود، حالا که چند ماهی از شعارهای پر شورتان درباره‌ی حمایت از حقوق زنان ایرانی می‌گذرد، کاش یکبار داستان ۱ آذر ۱۳۶۱ ناهیده فتحی، بانوی ایرانی‌ای که زیر شکنجه‌های گروه تروریستی که شما با آنها عهد بسته‌اید را بخوانید و ببینید که خود واقعی‌تان، به دور از تمام نمایش‌های رسانه‌ای، کجای داستان تاریخ این ملت ایستاده است! مگر اینکه کاسبی امروزتان در ایستادن کنار جنایتکاران باشد!
سارا مصطفوی
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
