به گزارش مشرق، یکی از مهمترین بهانه‌هایی که جنبش یهودی_صهیونی برای اقدامات وحشیانه و غیرمنطقی خود مطرح می‌کند این است که این فرقه هرگز به عنوان یک گروه اقلیت فرصت و امکان منعکس کردن خواسته‌ها و احقاق حقوق خود نداشته است.

به عبارت دیگر آنها مدعی‌اند که هرگز همانند دیگر خرده جوامع موجود در یک جامعه بزرگ‌تر، نمایندگان سیاسی خاص خود را نداشته‌اند که بتواند از حقوق این خرده جامعه حمایت کرده و منافع‌شان را نیز در زمره منافع ملی یک کشور مطرح و دنبال کند. اما با مرور تاریخ و بررسی اسناد موجود در منابع مختلف به ویژه اسناد و اظهارات دانشمندان و کارشناسان یهودی (و حتی برخی از صهیونیست‌ها) به وضوع می‌توان دریافت که این ادعا نه تنها درست نیست بلکه برعکس آن صادق است.

حداقل در یک قرن اخیر رخنه یهودیان صهیونیست در ابعاد حیاتی کشوری همچون ایالات متحده به‌اندازه‌ای گسترده و عمیق است که به هیچ وجه نمی‌توان گفت منافع و اهداف این گروه نادیده گرفته شده یا نماینده مشخصی برای آنها در سطوح عالی حکومتی وجود نداشته است.

اعتراف صهیونیست‌ها به رخنه در بخش‌های حیاتی آمریکا

گزارش پیش رو با اتکا بر گفته‌ها و نوشته‌های چهره‌های برجسته یهودی_صهیونیست نشان می‌دهد رخنه این فرقه در عرصه فرهنگی، سیاسی و اجتماعی آمریکا به قدری عمیق و گسترده است که تقریباً هیچ تصمیمی در سطوح عالی این کشور گرفته نمی‌شود مگر آنکه فرقه یهودی_صهیونیستی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر آن‌ها تأثیر بگذارد.

«کوفی عنان» : «همه جهان از اسرائیل می‌خواهند از سرزمین‌های اشغالی فلسطین خارج شود. گمان نمی‌کنم که همه جهان اشتباه فکر کنند.»در این هشت دهه اخیر، رژیم صهیونیستی بسیاری از موازین و قوانین بین‌المللی را نقض کرده و چندین قطعنامه سازمان ملل را نادیده گرفته که علیه اشغال سرزمین‌های فلسطینی، کشتار بی‌دلیل مردم بی‌گناه و تجاوزات نظامی مکرر، صادر شده‌اند.

بیشتر کشورهای جهان، سیاست‌های رژیم صهیونیستی، به ویژه ظلم و ستمی که بر مردم فلسطین روا می‌دارد، همچون اقداماتی غیرقانونی و به دور از موازین انسانی، تلقی کرده و محکوم می‌کنند. برای مثال در چندین قطعنامه سازمان ملل که با هدف محکوم کردن اسرائیل صادر و با اکثریت آرا نیز تصویب شده، این اجماع آشکار شده است.

«کوفی عنان» دبیرکل سابق سازمان ملل در سال ۲۰۰۲ اظهارات قابل توجهی در این باره گفته است: «همه جهان از اسرائیل می‌خواهند از سرزمین‌های اشغالی فلسطین خارج شود. گمان نمی‌کنم که همه جهان اشتباه فکر کنند.»

اما در میان ملل جهان، ایالات متحده به تنهایی به عنوان بزرگ‌ترین حامی اسرائیل، خود را متمایز ساخته است. به جز چند مورد معدود، تقریباً همه آمریکایی‌ها، حتی سیاستمداران و چهره‌های برجسته‌ای که گاهی برخی از سیاست‌های اسرائیل را مورد انتقاد قرار می‌دهند، در زمره حامیان اسرائیل هستند و این رژیم جعلی را نه یک کشور بلکه یک دولت قومی_مذهبی مؤکداً یهودی تلقی می‌کنند. با وجود برخی مناقشات پراکنده درباره برخی سیاست‌های خاص، آمریکا همچنان به پیروی از مسیر گذشته، کمک‌های نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی گسترده‌ای به اسرائیل می‌کند.

حال پرسش این است که چرا آمریکا با همه وجود از این موجودیت نامشروع که خود را دولت یهودی می‌خواند، حمایت می‌کند؟

«دزموند توتو» اسقف اعظم آفریقای جنوبی از منتقدان لابی یهودی_صهیونیستی، در سال ۲۰۲۱ درگذشت

ترس مردم آمریکا از لابی و قدرت یهودی

از جمله کسانی که خودخواسته به چنین پرسشی پاسخ داده‌اند، می‌توان به دزموند توتو (Desmond Tutu) اسقف اعظم آفریقای جنوبی، اشاره کرد. وی که در سال ۱۹۸۴ برنده جایز صلح نوبل شد، در سخنرانی خود در باستون چنین می‌گوید: «اما همه شما همان‌گونه که من می‌دانم، می‌دانید دولت اسرائیل به نوعی روی شالوده‌ای مستحکم در آمریکا استقرار یافته و انتقاد از آن فوراً با الصاق برچسب یهودستیزی، در نطفه خفه می‌شود. مردم در این کشور (آمریکا) می‌ترسند از نادرست بودن امر نادرست سخن بگویند زیرا لابی یهودی قدرتمند است؛ بسیار قدرتمند است.

این گفته توتو، درست است. هرچند یهودیان فقط دو تا سه درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند اما قدرت و نفوذ بسیار قابل توجهی دارند؛ بسیار بیشتر از هر قومیت یا گروه مذهبی دیگر در این کشور. در اینجا تلاش می‌کنیم نگاهی متفاوت به این گروه داشته باشیم و از نگاه دانشمندان، مورخان و کارشناسان یهودی به این ماجرا بنگریم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا این اقلیت بسیار کوچک، چنین قدرتی را در آمریکا برای خود فراهم آورده‌اند که بتواند برخلاف خواست بسیاری از کشورهای جهان از اسرائیل حمایت کرده و حتی در جهت همراه کردن این مخالفان با خود نیز به موفقیت‌هایی چند نیز دست پیدا کند.

گینزبرگ، نویسنده و دانشمند یهودی: امروز با وجود آنکه حداکثر دو درصد از جمعیت آمریکا یهودی است اما تقریباً نیمی از ثروتمندان کشور، یهودی هستند. مدیران ارشد سه شبکه اصلی تلویزیونی و چهار استودیوی بزرگ و اصلی فیلمسازی، یهودی‌اندپروفسور بنجامین گینزبرگ (Benjamin Ginsberg) نویسنده و دانشمند یهودی برجسته در حوزه علوم سیاسی می‌گوید: «از دهه ۱۹۶۰ یهودیان به میزان قابل توجهی در حیات اقتصادی، فرهنگی، فکری و سیاسی آمریکایی‌ها نفوذ کردند. در دهه ۱۹۸۰ یهودیان نقشی محوری در حیات اقتصادی آمریکا داشتند و در زمره منتفعین اصلی یک دهه ادغام و بازآرایی شرکت‌های خصوصی بودند. امروز با وجود آنکه حداکثر دو درصد از جمعیت کشور یهودی است اما تقریباً نیمی از ثروتمندان کشور، یهودی هستند. مدیران ارشد سه شبکه اصلی تلویزیونی و چهار استودیوی بزرگ و اصلی فیلمسازی، یهودی‌اند (امروز هر ۶ استودیوی اصلی متعلق به یهودیان است) و بزرگ‌ترین روزنامه‌های زنجیره‌ای کشور و بانفوذترین آن‌ها، از جمله نیویورک تایمز و... و. همگی متعلق به یهودیان است. نقش و نفوذ یهودیان در عرصه سیاسی آمریکا نیز به همین میزان برجسته است.»

«آنها در بالاترین میزان ممکن، سه درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند اما ۱۱ درصد از آنچه که این گزارش به عنوان قشر نخبه کشور توصیف می‌کند، یهودی هستند. با این حال یهودیان بیش از ۲۵ درصد از روزنامه‌نگاران و ناشران، بیش از ۱۷ درصد از رهبران سازمان‌های داوطلب و عمومی و بیش از ۱۵ درصد از مقام‌های ارشد دولتی را تشکیل می‌دهند.»

استیفن اشتینلایت (Stephen Steinlight) مدیر سابق امور ملی کمیته یهودیان آمریکا نیز می‌گوید: «قدرت سیاسی نامتناسب» یهودیان، «به مراتب بیشتر از هر گروه قومی_فرهنگی دیگر در آمریکاست.» به گفته وی، «نفوذ و قدرت اقتصادی یهودیان به‌گونه نامتناسبی در هالیوود، تلویزیون و صنعت اخبار، رخنه کرده است.»

سایمور لیپست (Seymour Lipset) و ارل راب (Earl Raab) دو نویسنده شناخته‌شده یهودی در کتاب خود با عنوان «یهودیان و صحنه جدید آمریکایی» می‌نویسند: «در طول سه دهه اخیر، یهودیان [در ایالات متحده] ۵۰ درصد از ۲۰۰ متفکر برتر، ۲۰ درصد از برترین استادان دانشگاهی، ۴۰ درصد از شرکای کمپانی‌های برجسته حقوقی در نیویورک و واشنگتن، ۵۹ درصد از مدیران، نویسندگان و تولیدکنندگان ۵۰ کمپانی برتر فیلمسازی از ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۲ و ۵۸ درصد از مدیران، نویسندگان و تولیدکنندگان در دو مجموعه اصلی تلویزیونی را تشکیل داده‌اند.»

سایمور لیپست (راست) و ارل راب (چپ) از نویسندگان برجسته یهودی معاصر آمریکا

مجله ونیتی فیر (Vanity Fair) در سال ۲۰۰۷ فهرستی از آنچه که «قدرتمندترین افراد در جهان» می‌نامد، منتشر کرد. فهرستی ۱۰۰ نفره از بانفوذترین چهره‌های رسانه‌ای، بانکداری، ناشران، فیلمسازان و ... که تعیین می‌کنند ما چه نگاهی به خود و جهان پیرامون خود داریم و کسانی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم زندگی ما و آینده ما را شکل می‌بخشند.

طبق گزارش روزنامه سرشناس اسرائیلی «اورشلیم پست»، یهودیان بیش از نیمی از مردان و زنانی را در فهرست «ونیتی فیر» تشکیل می‌دهند. به همین شکل، فهرستی از ثروتمندترین افراد آمریکایی در سال ۲۰۱۸ توسط نشریه فوربز منتشر شد که در آن پنج نفر از ۱۰ نفر صدر فهرست، یهودی هستند.

«مایکل بلومبرگ» میلیاردر یهودی و یکی از عوامل اخاذی جنسی از مقام‌های سیاسی آمریکا

نقش یهودیان در زندگی سیاسی آمریکایی‌ها نیز به همین میزان نامتعادل است. آژانس خبری یهودیان (JTA) در سال ۲۰۲۰ پیمایشی را اجرا کرد و دریافت «۱۵ نفر از ۲۵ حامی بزرگ سیاسی در این دوره از انتخابات، یهودی هستند یا ریشه یهودی دارند.» از جمله مهمترین چهره‌ها در میان این ۱۵ نفر عبارتند از «شلدون و میریام آدلسون (Sheldon & Miriam Adelson)، مایکل بلومبرگ (Michael Bloomberg)، جرج سورس و تام اشتیر (Tom Steyer).

شلدون و میریام ادلسون، زوج میلیاردر یهودی، درآمدهای هنگفت قمارخانه‌های آمریکایی را صرف کمک به اهداف اسرائیل می‌کنند

در چند سال اخیر، بزرگ‌ترین حامیان جمهوری‌خواهان، ادلسون‌ها بوده‌اند؛ زوج میلیاردر یهودی که به شدت از صهیونیست‌ها حمایت می‌کند. ادلسون‌ها بیش از ۱۰۰ میلیون دلار در چرخه انتخاباتی سال ۲۰۱۶ و ۱۲۳ میلیون دلار در چرخه انتخاباتی سال ۲۰۱۸ به حزب جمهوری‌خواه و کاندیداهای آن کمک کردند. در چرخه انتخاباتی سافل ۲۰۲۰، چهره برجسته قمارخانه‌های بزرگ آمریکا به همراه همسرش، چیزی نزدیک به ۲۵۰ میلیون دلار برای حمایت از دونالد ترامپ و دیگر کاندیداهای جمهوری خواه، هزینه کرد.

«حیم سابان» صهیونیست آمریکایی، از ملاکان بزرگ صنعت رسانه و سینما

البته باید توجه داشت که یهودیان به همین میزان در زمره بزرگ‌ترین حامیان مالی کاندیداهای حزب دموکراتیک هستند. ازجمله آنها باید به جرج سورس و حیم سابان (Haim Saban) اشاره کرد. نیویورک تایمز در مقاله‌ای درباره این میلیاردر اسرائیلی و چهره‌های برجسته رسانه‌ای در جهان می‌نویسید: سابان نقشی برجسته در زندگی سیاسی آمریکایی‌ها ایفا می‌کند و تعهدی ابدی به دولت یهودی دارد. «از زمانی که وی به عنوان مرتبط‌ترین چهره برجسته هالیوود به عالم سیاست، پا به عرصه نهاد، از نفوذ و ثروت خود در واشنگتن، و به طور روز افزون در جهان، بهره گرفته تا منافع اسرائیلی را پیش ببرد.»

سابان جمله معروفی دارد: «من مردی با یک دغدغه واحد هستم و آن دغدغه، اسرائیل است.» ام. جی. روزنبرگ (M. J. Rosenberg) تحلیل‌گر امور سیاسی در نشریه نیشن در سال ۲۰۱۴ می‌نویسد: «ادلسون و سابان، به ترتیب بنیانگذاران اصلی احزاب جمهوری‌خواه و دموکرات هستند اما همان‌گونه که ادلسون نیز تأکید می‌کند، وقتی ماجرای اسرائیل در میان باشد، ما هر دو در یک جبهه هستیم.»

سردبیر هفته‌نامه جامعه یهودیان آمریکا(فوروارد) : در چند بخش کلیدی رسانه‌ای، به ویژه در میان مدیران استودیوهای هالیوودی، یهودیان به لحاظ کمیت بر همه دیگر گروه‌ها، برتری دارندسابان در بسیاری از اندیشکده‌های آمریکایی به صورت افتخاری عضویت دارد؛ از جمله در اندیشکده بروکینگز که با حمایت وی یک میز تخصصی برای مسائل خاورمیانه به نام او ایجاد شده است. به عبارت دیگر جریان سیاستگذاری عمومی در آمریکا نیز توسط یهودیان صهیونیست، همانند سابان هدایت می‌شود.

مایکل مدود (Michael Medved) نویسنده برجسته یهودی و منتقد سینمایی در رابطه با رخنه یهودیان صهیونیست در هالیوود اعتراف می‌کند: «به هیچ وجه نمی‌توانم این تلاش بی‌ثمر برای انکار این واقعیت را درک کنم که قدرت و نفوذ یهودیان در فرهنگ عمومی، گسترده و عمیق است. در هر فهرستی از بانفوذترین مدیران و تولیدکنندگان در هر استودیوی فیلمسازی بزرگ، اکثریت با اسامی یهودیان برجسته و شناخته شده است.»

یکی از کسانی که با دقت این موضوع را بررسی کرده، جاناتان جی. گلدبرگ (Jonathan J. Goldberg) سردبیر هفته‌نامه سرشناس جامعه یهودیان آمریکا یعنی فوروارد (Forward) است که در کتاب خود با عنوان قدرت یهودیان می‌نویسد:

«جاناتان گلدبرگ» نویسنده یهودی و سردبیر نشریه فوروارد

هالیود در اختیار صهیونیست‌ها

«در چند بخش کلیدی معدود رسانه‌ای، به ویژه در میان مدیران استودیوهای هالیوودی، یهودیان به لحاظ کمیت بر همه دیگر گروه‌ها، برتری دارند و لذا توصیف این بخش‌ها به عنوان بخش‌های تحت کنترل یهودیان، اندکی بیشتر از یک توضیح آماری است... ت. هالیوود در پایان قرن بیستم همچنان صنعتی قوم‌محور محسوب می‌شود.

تقریباً همه مدیران ارشد در استودیوهای بزرگ یهودی هستند. نویسندگان، تهیه‌کنندگان و به میزان کمتری، کارگردانان، به میزان نامتناسبی یهودی هستند. در یکی از پژوهش‌های اخیر مشخص شد این میزان به ۵۹ درصد در میان برترین فیلم‌های تولید شده می‌رسد. مجموع وزن این تعداد فراوان یهودی در یکی از لوکس‌ترین و مهم‌ترین صنایع آمریکایی، به یهودیان هالیوودی، قدرت سیاسی قابل توجهی می‌بخشد. آنها یکی از منابع اصلی ثروت برای کاندیداهای دموکرات هستند.»

در گذر سالیان دراز، فرقه یهودی_صهیونیستی، تأثیر بسیار عمیقی بر افکار، احساسات و اعمال مردم آمریکا برجای گذاشته‌اند. یکی از چهره‌های برجسته سیاسی که به صورت علنی به این واقعیت اشاره کرده، جو بایدن است. در اظهارات او در سال ۲۰۱۳، یعنی زمانی که معاون اول رئیس جمهور بود، از نقش «عمیق» و «گسترده» یهودیان در رسانه‌های جمعی و زندگی فرهنگی آمریکایی‌ها سخن گفت و آن را تنها عامل مهم در شکل بخشیدن به افکار عمومی آمریکا در یک قرن گذشته توصیف کرد که تغییرات فرهنگی_سیاسی بزرگ را رقم زده است.

همان‌گونه که بایدن اعلام کرده، نقش یهودیان در زندگی آمریکایی‌ها، عمیق و غیرقابل انکار است. در یک گفت‌وگوی محرمانه در جریان یک جلسه در کاخ سفید که به صورت پنهانی در سال ۱۹۷۲ ضبط شد، رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون و بیلی گراهام _ مشهورترین مسیحی اوانجلیست در کشور _ آشکارا در مورد نفوذ یهودیان در رسانه‌ها صحبت می‌کنند.

ثروت و نفوذ یهودیان، قدرت بی‌سابقه‌ای را در بخش اقتصاد و بانکداری برای آنها به ارمغان آورده و در نتیجه، بر سیاست‌های آمریکا در قبال خاورمیانه تأثیر می‌گذارندگراهام می‌گوید: «این سنگر مستحکم باید درهم شکسته شود که در غیر این صورت، کشور از دست خواهد رفت.» رئیس‌جمهور در پاسخ می‌گوید: «تو به این ادعا باور داری؟» گراهام در جواب می‌گوید: «بله قربان». نیکسون هم می‌گوید: «اوه پسر، منم همینطور. من هرگز نمی‌توانم آشکارا این عقیده را ابراز کنم، اما به آن باور دارم.»

اما چگونه به این نقطه رسیدیم و چنین اتفاقاتی رخ داده است؟ آلفرد ام. لیلینتال (Alfred M. Lilienthal) دانشمند یهودی آمریکایی در پژوهش عمیق و مشروح خود با عنوان ارتباط صهیونیستی به این پرسش پاسخ می‌دهد: «چگونه صهیونیست بر مردم آمریکایی تحمیل شد؟ ... این ارتباطات یهودی، استحکام قبیله‌ای در میان آن‌ها و فشار زیاد بر غیریهودیان است که این قدرت بی‌سابقه را شکل بخشیده است. ارتباطات یهودی همه حوزه‌ها را پوشش داده و به همه سطوح رخنه کرده است. بیشتر آمریکایی‌ها حتی این تلاش بسیار گسترده و عظیم را احساس نمی‌کنند اما به ندرت می‌توان یهودی را یافت که شاخک‌های آن را حس نکرده باشد ...»

«گستردگی و عمق نفوذ تشکیلات منظم یهودی در ایالات متحده، بسیار حیرت‌انگیز است. مؤثرترین عناصر ارتباطات یهودی، کنترل آنها بر رسانه‌هاست. یهودیان که در نتیجه چندین قرن تعقیب و گریز، کارآزموده شده‌اند، در مهمترین نقاط تجارت و اقتصاد جهان قرار گرفته‌اند. ثروت و زیرکی یهودیان، قدرت بی‌سابقه‌ای را در بخش اقتصاد و بانکداری برای آنها به ارمغان آورده و در نتیجه، بر سیاست‌های آمریکا در قبال خاورمیانه تأثیر می‌گذارند. در مناطق بزرگ‌تر شهری، ارتباطات یهودی_صهیونیستی در همه حلقه‌های اقتصادی، تجاری، اجتماعی، تفریحی و هنری، رخنه کرده است.»

با توجه به برتری قدرت نظامی آمریکا در جهان، نقش یهودیان صهیونیست در تعیین سیاست‌های آمریکایی، پیامدهای جدی برای مردم این کشور و البته همه مردم جهان به دنبال داشته است.

«دیوید وورمسر» یهودی آمریکایی که از او به عنوان معمار جنگ عراق (۲۰۰۳) یاد می‌شود

نقش صهیونیست‌ها در حملات آمریکا به خاورمیانه

در دولت جرج دبلیو. بوش گروهی از یهودیان «نومحافظه‌کار» برجسته، در وارد کردن آمریکا به جنگ در عراق، نقشی مهمی ایفا کردند. این گروه شامل این افراد می‌شود: «پائول ولفوویتز» معاون وزیر دفاع؛ «ریچارد پرل» عضو هیات سیاستگذاری دفاعی پنتاگون؛ «دیوید وورمسر» (David Wurmser) در وزارت خارجه؛ و «داگلاس فیت» (Douglas Feith) معاون سیاستگذاری وزیر دفاع. این افراد مطابق با نقشه‌های صهیونیستی کاری کردند تا رژیم صدام در عراق ساقط شود. این طرح و برنامه خیلی پیش‌تر از آنکه بوش در سال ۲۰۰۱ به ریاست جمهوری برسد، تهیه و تدوین شده بود.

برای افراد مطلع، این واقعیت همانند یک راز و ناشناخته نیست. در انگلستان، یکی از اعضای کهنه‌کار مجلس عوام، به صورت داوطلب در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد یهودیان حامی اسرائیل، کنترل سیاست خارجی آمریکا را در اختیار گرفته‌اند و در سوق دادن آمریکا و انگلستان به جنگ در عراق، موفق شده‌اند.

نایب‌رئیس سابق حزب کارگر انگلیس: یک فرقه از یهودیان، حکومت را در آمریکا در اختیار گرفته و ائتلاف نامقدسی با مسیحیان بنیادگرا ایجاد کرده‌اند... نفوذ یهودیان در ایالات متحده بیش از حد گسترده و عمیق است «تام دال‌یل» (Tom Dalyell) نایب‌رئیس حزب کارگر که به دلیل عضویت طولانی‌ مدت در پارلمان با عنوان «پدر مجلس عوام» شناخته می‌شود، می‌گوید: «یک فرقه از یهودیان، حکومت را در ایالات متحده در اختیار گرفته و ائتلاف نامقدسی با مسیحیان بنیادگرا ایجاد کرده‌اند... نفوذ یهودیان در ایالات متحده بیش از حد گسترده و عمیق است.»

در واشنگتن سناتور «ارنست هولینگز» (Ernest Hollings) مدعی شد عراق اشغال شد تا «امنیت اسرائیل» تضمین شود و «همه ما» از این امر مطلع هستیم. در اشاره به اکراه همکارانش در کنگره به اعلان آشکار این واقعیت، هولینگز می‌گوید: «هیچ کس تمایل ندارد روی پای خود ایستاده و بگوید که چه خبر است.» اعضای کنگره، به استثنای چند مورد معدود، از اسرائیل و سیاست‌های آن، تمام قد حمایت می‌کنند و هولینگز دلیل آن را چنین توصیف می‌کند: «فشارهایی که به لحاظ سیاسی بر ما وارد می‌شود.»

این حمایت بی‌پایان از رژیم صهیونیستی توسط سیاستمداران آمریکایی در هر دو حزب اصلی، به خوبی در سخنان «نانسی پلوسی» (Nancy Pelosi) منعکس شده است. وی یکی از رهبران حزب دموکرات در کنگره و سخنگوی سابق مجلس نمایندگان آمریکاست و در کنفرانسی در سال ۲۰۱۸ در این باره می‌گوید: «به کسانی که از من می‌پرسند اگر این ساختار سیاسی با خاک یکسان شود، تنها تعهدی که خود را ملزم به ادامه آن می‌دانید چیست؛ می‌گویم همکاری‌مان با اسرائیل. این سنگ بنای چیزی است که هستیم.»

با توجه به آنکه رهبران صهیونیست اکنون باز هم آمریکا را به سمت منازعات مختلف با دشمنان اسرائیل هدایت می‌کنند، هزینه‌ای که ائتلاف ایالات متحده با رژیم صهیونیستی بر مردم آمریکا تحمیل می‌کند، در چند سال آینده بالاتر از چیزی خواهد بود که بتوانند بیش از این تحمل کنند.
در مجموع باید گفت یهودیان، قدرت و نفوذ قابل توجهی در ایالات متحده دارند. «لابی یهودی» یک عامل بسیار تعیین‌کننده در حمایت‌های آمریکا از اسرائیل است.
منافع یهودی_صهیونیستی به هیچ وجه شبیه و هم‌ارز منافع مردم آمریکا نیست. در واقع در بسیاری از مواقع، نه فقط اختلاف بلکه تناقض هم دارند اما تا زمانی که لابی یهودی «بسیار قدرتمند» در این کشور پابرجاست، هیچ پایانی را نمی‌توان بر سلطه یهودیان صهیونیست بر ساختار سیاسی آمریکا، رسانه‌های آمریکایی، سرکوب فلسطینیان توسط صهیونیست‌ها و تهدید این رژیم برای صلح جهانی، تصور کرد.

منابع و مآخذ:

۱. UN Press Release, GA/۱۰۱۷۹, Oct. ۲۱, ۲۰۰۳. ( http://www.un.org/press/en/۲۰۰۳/ga۱۰۱۷۹.doc.htm ) ; “UAE, Bahrain, Sudan join huge majority backing anti-Israel moves at UN panel,” The Times of Israel, Nov. ۵, ۲۰۲۰ ( https://www.timesofisrael.com/un-committee-again-passes-annual-anti-israel-resolutions-with-huge-majorities/ ). ; “UN Panel Votes ۱۶۳-۵ in Support of Palestinian Statehood, End of Occupation, The Times of Israel, Nov. ۲۰, ۲۰۲۰ ( https://www.timesofisrael.com/un-votes-۱۶۳-۵-in-support-of-palestinian-statehood-end-of-occupation/ ).

۲. On April ۸, ۲۰۰۲, in Madrid. J. Brinkley, "Israel Starts Leaving… ," The New York Times, April ۹, ۲۰۰۲.
( http://www.nytimes.com/۲۰۰۲/۰۴/۰۸/international/۰۸CND-MIDE.html )

۳. D. Tutu, “Apartheid in the Holy Land," The Guardian (Britain), April ۲۹, ۲۰۰۲.
( http://www.guardian.co.uk/israel/comment/۰,۱۰۵۵۱,۷۰۶۹۱۱,۰۰.html )

۴. Benjamin Ginsberg, The Fatal Embrace: Jews and the State (University of Chicago, ۱۹۹۳), pp. ۱, ۱۰۳.

۵. S. Steinlight, "The Jewish Stake in America's Changing Demography: Reconsidering a Misguided Immigration Policy," Center for Immigration Studies, Nov. ۲۰۰۱. ( http://www.cis.org/articles/۲۰۰۱/back۱۳۰۱.html )

۶. Seymour Martin Lipset and Earl Raab, Jews and the New American Scene (Harvard Univ. Press, ۱۹۹۵), pp. ۲۶-۲۷.

۷. N. Burstein, “Jewish power dominates at 'Vanity Fair’,” The Jerusalem Post (Israel), Oct.۱۲, ۲۰۰۷.
( http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=۱۱۹۱۲۵۷۲۸۶۸۱۷&pagename=JPost%۲FJPArticle%۲FShowFull )

۸. “Five Jews Make Forbes’ List of Top Ten Wealthiest Americans,” The Times of Israel, Oct. ۶, ۲۰۱۸ ( https://www.timesofisrael.com/۵-jews-make-forbes-list-of-top-۱۰-wealthiest-americans/ )

۹. R. Kampeas, “Who’s Giving the Most in ۲۰۲۰ Campaigns? Here’s a Rundown of the Biggest Jewish Donors,” Jewish Telegraphic Agency (JTA), Sept. ۲۴, ۲۰۲۰ ( https://www.jta.org/۲۰۲۰/۰۹/۲۴/politics/whos-giving-the-most-in-۲۰۲۰-campaign-heres-a-rundown-of-the-biggest-jewish-donors )

۱۰. P. Weiss, J. North, “It Sure Looks Like Trump and Adelson Have Cut a Deal on Annexation,” Mondoweiss, June ۱۲, ۲۰۲۰ ( https://mondoweiss.net/۲۰۲۰/۰۶/it-sure-looks-like-trump-and-adelson-have-cut-a-deal-on-annexation/ )

۱۱. P. Stone, “Billionaire Casino Boss Sheldon Adelson Splashes the Cash in Bid to Help Trump,” The Guardian, Oct. ۳۱, ۲۰۲۰ ( https://www.theguardian.com/us-news/۲۰۲۰/oct/۳۱/sheldson-adelson-trump-republicans-election ) . See also: “Adelsons Pour $۷۵ Million Into Last-Ditch Effort to Save Trump,” Politico, Oct. ۱۵, ۲۰۲۰ ( https://www.politico.com/news/۲۰۲۰/۱۰/۱۵/adelson-trump-super-pac-۴۲۹۶۸۸ ) ; “Adelsons Said to Pledge Up to $۵۰ Million in Final Trump Campaign Push,” JTA, Sept. ۱۸, ۲۰۲۰. ( https://www.jta.org/quick-reads/adelsons-pledge-up-to-۵۰-million-in-final-trump-campaign-push-according-to-report ) ; Eli Clifton, “Trump Stuck Between Ending Endless Wars and his Hawkish Megadonors,” Responsible Statecraft, Dec. ۴, ۲۰۱۹. ( https://responsiblestatecraft.org/۲۰۱۹/۱۲/۰۴/trump-stuck-between-ending-endless-wars-and-his-hawkish-megadonors/ )

۱۲. R. Kampeas, “Who’s Giving the Most in ۲۰۲۰ Campaigns? Here’s a Rundown of the Biggest Jewish Donors,” JTA, Sept. ۲۴, ۲۰۲۰ ( https://www.jta.org/۲۰۲۰/۰۹/۲۴/politics/whos-giving-the-most-in-۲۰۲۰-campaign-heres-a-rundown-of-the-biggest-jewish-donors ) ; Y. Katz, “Jerusalem Post ۵۰ Most Influential Jews: Number ۱ - Haim Saban,” The Jerusalem Post (Israel), Oct. ۲, ۲۰۱۶ ( http://www.jpost.com/Not-Just-News/Jerusalem-Post-۵۰-Most-Influential-Jews-Number-۱-Haim-Saban-۴۶۸۹۷۵ ) ; “Battle of the Billionaires: Wealthy Clinton Backers Pour Money into Trump Fight,” Fox News, August ۴, ۲۰۱۶ ( http://www.foxnews.com/politics/۲۰۱۶/۰۸/۰۴/battle-billionaires-clinton-s-uber-rich-backers-pour-money-into-trump-fight.html ).

۱۳. A. R. Sorkin, “Schlepping to Moguldom,” The New York Times, Sept. ۵, ۲۰۰۴. ( http://www.nytimes.com/۲۰۰۴/۰۹/۰۵/business/yourmoney/۰۵sab.html ) ; “Israeli Billionaire Saban is Biggest Donor to US Politicians,” Ynet News (Israel), Jan. ۲۳, ۲۰۰۷. ( http://www.ynetnews.com/articles/۱,۷۳۴۰,L-۳۳۵۵۷۸۶,۰۰.html )

۱۴. M. J. Rosenberg, “Sheldon Adelson and Haim Saban: Billionaire Funders for Israel,” The Nation, Dec. ۸, ۲۰۱۴ ( http://www.thenation.com/article/۱۹۲۰۶۵/sheldon-adelson-and-haim-saban-want-be-koch-brothers-israel )

۱۵. M. Medved, “Is Hollywood Too Jewish?,” Moment, August ۱۹۹۶ (Vol. ۲۱, No. ۴), p. ۳۷.

۱۶. Jonathan Jeremy Goldberg, Jewish Power: Inside the American Jewish Establishment (Addison-Wesley, ۱۹۹۶), pp. ۲۸۰, ۲۸۷-۲۸۸. See also pp. ۳۹-۴۰, ۲۹۰-۲۹۱.

۱۷. J. Stein, “How Jewish Is Hollywood?,” Los Angeles Times, Dec. ۱۹, ۲۰۰۸ ( http://www.latimes.com/news/opinion/commentary/la-oe-stein۱۹-۲۰۰۸dec۱۹,۰,۴۶۷۶۱۸۳.column )

۱۸. Jennifer Epstein, “Biden: ‘Jewish heritage is American heritage’,” Politico, May ۲۱, ۲۰۱۳. ( http://www.politico.com/politico۴۴/۲۰۱۳/۰۵/biden-jewish-heritage-is-american-heritage-۱۶۴۵۲۵.html ); Daniel Halper, “Biden Talks of 'Outsized Influence' of Jews: ‘The Influence Is Immense’,” The Weekly Standard, May ۲۲, ۲۰۱۳. See also: M. Weber , “Vice President Biden Acknowledges ‘Immense’ Jewish Role in American Mass Media and Cultural Life,” July ۲۰۱۳. ( http://ihr.org/other/biden_jewish_role )

۱۹. “Nixon, Billy Graham Make Derogatory Comments About Jews on Tapes,” Chicago Tribune, March ۱, ۲۰۰۲ (or Feb. ۲۸, ۲۰۰۲). ( http://www.fpp.co.uk/online/۰۲/۰۲/Graham_Nixon.html ); “Billy Graham Apologizes for ’۷۲ Remarks,” Associated Press, Los Angeles Times, March ۲, ۲۰۰۲; “Graham Regrets Jewish Slur,” BBC News, March ۲, ۲۰۰۲.

۲۰. A. Lilienthal, The Zionist Connection (New York: Dodd, Mead, ۱۹۷۸), pp. ۲۰۶, ۲۰۹, ۲۱۲, ۲۱۸, ۲۲۸, ۲۲۹.

۲۱. John J. Mearsheimer and Stephen M. Walt, The Israel Lobby and US Foreign Policy. New York: Farrar, Straus & Giroux, ۲۰۰۷.

۲۲. F. Nelson, “Anger Over Dalyell's ‘Jewish Cabal’ Slur,” The Scotsman (Edinburgh), May ۵, ۲۰۰۳; M. White, “Dalyell Steps Up Attack On Levy,” The Guardian (London), May ۶, ۲۰۰۳. ( http://www.theguardian.com/uk/۲۰۰۳/may/۰۶/race.politics ). See also: M. Weber, “Iraq: A War for Israel” ( http://www.ihr.org/leaflets/iraqwar.shtml )

۲۳. M. Weber, “‘Iraq Was Invaded to Secure Israel,’ Says Senator Hollings,” July ۱۶, ۲۰۰۴ ( http://www.ihr.org/news/۰۴۰۷۱۶_hollings.shtml )

۲۴. P. Weiss, “Pay no attention to Tlaib and Omar, says Pelosi – but she does,” Mondoweiss, Jan. ۲۶, ۲۰۱۹ ( https://mondoweiss.net/۲۰۱۹/۰۱/acknowledges-pressure-solution/ )