به گزارش مشرق، با طولانی شدن روند جنگ علیه غزه غزه دامنه این جنگ نابرابر به سراسر منطقه غرب آسیا کشیده شده است. گروه‌های محور مقاومت بارها به تل‌آویو و متحدان غربی آن هشدار دادند که تداوم محاصره و کشتار مردم فلسطین برای حامیان و عاملان آن بی‌پاسخ نخواهد ماند. تجاوز زمینی رژیم صهیونیستی به غزه در حالی وارد سومین ماه خود می‌شود که تاکنون هیچ یک از اهداف سه‌گانه نتانیاهو محقق نشده است. همزمان با تداوم «جنگ شهری» میان نیروهای ویژه اسراییل و گردان‌های عزالدین القسام، ارتش ملی یمن عملیات نظامی خود در دریای سرخ و تنگه باب المندب را تشدید کرده است.

تا هجدهم دسامبر نیروی دریایی یمن بیش از نوزده اقدام موفق علیه کشتی‌های تجاری مرتبط با بنادر اسراییل یا تجار صهیونیست انجام داده است. علاوه بر این نیروی یمنی با ارسال پهپادهای شناسایی و شلیک غیردقیق موشک‌های ضدکشتی سعی کردند تا سیگنال هشدار برای فعالیت ناوهای وابسته به آمریکا و انگلیس ارسال کنند. مقامات ارشد انصارالله یمن بارها اعلام کردند که شرط توقف عملیات مقاومت در دریای سرخ، پایان جنگ در باریکه غزه است. همچنین صنعا اعلام کرده است که اگر روند ارسال غذا و دارو به غزه تسهیل شود، میزان حملات دریایی انصارالله کاهش خواهد یافت.

در واکنش به حملات دریایی مقاومت یمن، پنتاگون با هماهنگی سایر متحدان اروپایی تصمیم گرفت تا ائتلاف دریایی «نگهبانان سعادت» را با هدف ایجاد گروه ضربت دریایی در آستانه دریای سرخ ایجاد کند. هجدهم دسامبر لوید آستین وزیر دفاع آمریکایی برای عملیاتی کردن این ایده راهی بحرین، قطر و سرزمین‌های اشغالی شد. به گزارش «تایمز اسراییل» علاوه بر آمریکا تاکنون کشورهای انگلیس، بحرین، کانادا، فرانسه، ایتالیا، هلند، نروژ، سیشل و اخیرا یونان نیز به این ائتلاف نظامی پیوستند.

نکته جالب توجه آن است که هیچ یک از کشورهای بزرگ منطقه‌ای همچون مصر و ترکیه وارد این ائتلاف دریایی نشدند. البته ژنرال پت رایدر سخنگوی پنتاگون مدعی شده است که بیش از ۲۰ کشور به این گشت دریایی پیوستند. برخی کارشناسان معتقدند باقی اعضای این ائتلاف دریایی به دلیل ترس از واکنش احتمالی محور مقاومت، تردید درباره ابعاد مختلف این ائتلاف و در عین هراس از واکنش احتمالی افکار عمومی، خواستار پنهان ماندن نام‌شان در رسانه‌ها شدند.

هم‌زمان با تشدید تحرکات دیپلماتیک واشنگتن برای ایجاد ائتلاف دریایی در آستانه دریای سرخ، برخی رسانه‌ها از احتمال بازگشت نام انصارالله به لیست گروه‌های تروریستی خبر می‌دهند. البته جان کربی هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت کاخ سفید اعلام کرده که واشنگتن هنوز تصمیمی برای اضافه کردن نام انصارالله یمن به لیست کروه‌های تروریستی نگرفته است. برخی تحلیلگران معتقدند واشنگتن با طولانی کردن روند ایجاد ائتلاف دریایی «نگهبانان سعادت» قصد دارد تا زمینه ایجاد کانال‌های گفتگو با صنعا را فراهم کند.

به عبارت دیگر در نگاه تیم امنیت ملی دولت بایدن ایجاد «تهدید معتبر نظامی» و افزایش فشارهای سیاسی- غیرسیاسی به محور مقاومت می‌تواند به کاهش درگیری‌ها در دریای سرخ کمک کند. برخلاف تصور ساکنان کاخ سفید، مقامات انصارالله اعلام کردند که ائتلاف دریایی آمریکا هیچ تاثیری بر روی روند عملیات‌های مقاومت در دریای سرخ نخواهد گذاشت. در نگاه صنعا تنها شرط پایان تنش در منطقه باب المندب توقف فرآیند نسل کشی فلسطینی‌ها در باریکه غزه است. برهمین اساس شاید بهتر باشد تا آنتونی بلیکن و جیک سالیوان تمرکز اصلی خود را بروی تغییر نظر صهیونیست‌ها در تل‌آویو و پایان جنگ در غزه متمرکز کنند.

کلارک کوپر دستیار سابق وزیر خارجه آمریکا در امور سیاسی- نظامی یازدهم دسامبر در مطلبی برای شورای آتلانتیک درباره ضرورت «تروریست نامیدن» انصارالله و برخورد با مقاومت یمن نوشت. وی با انتقاد از سیاست دولت بایدن برای خارج کردن نام انصارالله از لیست «اف تی او» مدعی شد که این سیاست سبب جسور شدن این گروه در دریای سرخ شده است. این چهره نئومحافظه‌کار برای مهار مقاومت در دریای سرخ پیشنهاد می‌دهد تا بار دیگر نام انصارالله به لیست «سازمان‌های تروریستی خارجی» اضافه و علاوه بر این نام آن در لیست سیاه وزارت خزانه داری آمریکا درج شود. کوپر در نهایت خواستار اقدام نظامی علیه انصارالله یمن تحت عنوان «عملیات ضدتروریستی» می‌شود. در حالی که جمهوری خواهان نسخه جنگ گسترده برای دولت دموکرات بایدن می‌پیجند، تجربه «جنگ نیابتی» میان آمریکا و گروه‌های مقاومت در دولت ترامپ هنوز در حافظه مقامات امنیتی کاخ سفید و نیروهای سنتکام باقی مانده است.

تشکیل ائتلاف دریایی و قراردادن نام انصارالله در لیست گروه‌های تروریستی نه تنها سبب بازگشت «امنیت» به دریای سرخ نخواهد شد بلکه زمینه تنش طولانی مدت در یکی از نقاط راهبردی جهان را فراهم خواهد کرد. به گزارش نشریه معتبر اکونومیست با افزایش تنش‌ها در دریای سرخ ۵۳ درصد تجارت کانتینری جهان به حالت تعلیق درآمده است. با آغاز عملیات دریایی واشنگتن در حوزه عملیاتی شمال اقیانوس هند، آب‌های پیرامون سواحل یمن تا شعاع ۱۰۰۰ کیلومتری در تیررس موشک‌های مقاومت قرار خواهد گرفت. تجربه حملات ترکیبی مقاومت به فرودگاه‌های ابوظبی- دبی و در عین حال نابودی بخش بزرگی از تاسیسات نفتی آرامکو تجربه خوبی برای کشورهای شرکت کننده در ائتلاف «نگهبانان سعادت» است. اگر قرار باشد ائتلاف آمریکایی گزینه حمله نظامی و تحریم اقتصادی را علیه صنعا فعال کند آنگاه باید آماده رویایی با موشک‌های ضدکشتی، پهپادهای انتحاری و مین‌های دریایی یمن در خلیج عدن، تنگه باب المندب و دریای سرخ باشد.

با افزایش تحرکات مقامات غربی برای ایجاد ائتلاف نظامی در منطقه ایندوپاسفیک، شرکت‌های بزرگ کشتی‌رانی به دنبال تغییر مسیرهای سنتی و فاصله گرفتن از آتش جنگ هستند. به عنوان مثال شرکت کشتی‌رانی «Linnaeus Wilhelmsen» اعلام کرده است که تا اطلاع ثانوی مسیر کشتی‌های تجاری را از تنگه باب المندب به سمت دماغه امیدنیک در جنوبی بخش قاره آفریقا انتقال داده است. پیش از این شرکت‌های «Evergreen»، «One» و «Euronav» نیز از تعلیق حرکت کشتی‌های خود به سمت دریای سرخ و بنادر رژیم صهیونیستی خبر داده بودند. خودداری شرکت‌های نام برده برای حرکت به سمت بنادر اسراییل سبب کاهش ۸۵ درصدی فعالیت بندر ایلات در جنوب فلسطین اشغالی شده است. بی‌شک با افزایش تنش‌ها میان نیروهای مقاومت و ائتلاف دریایی آمریکا شرکت‌های بیشتری مسیر خود را تغیر داده و به سمت راه‌های امن‌تر حرکت کنند.

بهره سخن

طی دو دهه اخیر نیروهای آمریکایی در مواجه با گروه‌های وابسته به محور مقاومت هیچگاه نتوانستند به «پیروزی راهبردی» دست یافته یا آنکه موازنه قدرت را به نفع خود تغییر دهند. دست بالای مقاومت در سپهر سیاسی- امنیتی عراق و لبنان، توافق دوحه و فرار نیروهای آمریکایی از افغانستان، بهبود روابط مقاومت با بلوک محافظه‌کار سنی و تداوم قدرت نمایی انصارالله در شمال اقیانوس هند نشان دهنده سنگینی کفه ترازو به نفع محور مقاومت است.

اگر واشنگتن تصمیم بگیرد تا بار دیگر نام نماینده انقلابی مردم یمن را در لیست گروه‌های تروریستی قرار دهد آنگاه باید آماده مختل شدن تجارت جهانی در آستانه سه شاهراه مهم تنگه هرمز، تنگه باب المندب و کانال سوئز باشد. به نظر می‌رسد راه عاقلانه برای پایان یافتن تنش‌ها در منطقه حمایت از گزینه سیاسی و تصویب قطعنامه پایان جنگ از سوی شورای امنیت سازمان ملل باشد. صنعا بارها اعلام کرده است اگر که تجاوز ارتش صهیونیستی به باریگه غزه متوقف شود، نیروهای مقاومت نیز دیگر اقدامی در دریای سرخ انجام نخواهند داد. حال پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا باید میان گزینه «جنگ» و «دیپلماسی» دست به انتخاب بزنند. واقعیت‌های میدانی حاکی از آن است که مقاومت یمن آماده مواجه با تمام سناریوهای پیش‌رو است.