به گزارش مشرق، ٰعباس حاجی نجاری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: سال‌ها قبل یکی از مباحث جدی میان نیروهای انقلابی و غرب‌گرایان در کشور موضوع دشمنی بیگانگان علیه مردم ایران در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و اهداف پنهان و آشکار آن‌ها برای مقابله و براندازی نظام اسلامی بود، به‌گونه‌ای که غرب‌گرایان به‌رغم مواضع آشکار قدرت‌های سلطه‌گر غربی در حمایت از رژیم بعثی در جنگ تحمیلی علیه مردم ایران و اجرای طرح‌های نظامی و امنیتی برای مقابله و مهار نفوذ ایران، این دشمنی‌ها را توهم پنداشته و نیروهای انقلابی را متهم می‌کردند که دچار «توهم توطئه» شده‌اند.

اما روند حمایت بیگانگان از فتنه بعد از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ که به اختصاص صریح بودجه در کنگره امریکا برای حمایت از فتنه سبز انجامید و در امتداد آن صف‌بندی صریح امریکایی‌ها علیه مردم ایران در دوران ترامپ و کابینه افراطی‌اش که در پی براندازی نظام اسلامی با همکاری منافقین قبل از رسیدن به ۴۰ سالگی انقلاب بودند و با تشدید تحریم‌های اقتصادی صراحتاً تأکید می‌کردند که آن‌قدر به مردم ایران فشار می‌آورند که نان برای خوردن نداشته باشند، دیگر صدایی از توهم توطئه شنیده نمی‌شد، اگرچه دلدادگان به غرب اهداف خود را در عرصه‌های دیگر به‌ویژه با تحریم انتخابات و القای ناکارآمدی نظام پی می‌گرفتند. اما آنچه این روزها صراحتاً از سوی قدرت‌های غربی و متأثر از تحولات منطقه مطرح می‌شود که باید از تبدیل ایران به قدرت برتر منطقه جلوگیری کرد بسیاری از پرده‌ها و ابهامات را کنار می‌زند.

روز ۲۲ بهمن‌ماه امسال صدراعظم آلمان بعد از سفر به امریکا و پس از نشست مشترک خبری با بایدن با اعلام نگرانی از اوج‌گیری قدرت ایران می‌گوید وجود یک همکاری خوب میان اسرائیل و کشورهای عرب همسایه برای آینده منطقه ضروری و همین‌طور مهم است، چون بنای ما این است که ایران به قدرت برتر هژمون در کل منطقه تبدیل نشود. تکرار این موضع در بیانیه وزرای خارجه گروه ۷ در این اجلاس بیانگر آن است که مهم‌ترین نگرانی قدرت‌های غربی حتی قبل از سرنوشت رژیم صهیونیستی روند فزاینده اقتدار نظام اسلامی و فراگیر شدن گفتمان انقلاب اسلامی و مردم‌سالاری دینی در جهان معاصر است که البته بیان این مواضع در آستانه انتخابات می‌تواند نشانگر برنامه‌های آن‌ها در این عرصه باشد.

رهبر معظم انقلاب اسلامی روز یک‌شنبه ۲۹ بهمن‌ماه در دیدار مردم و مسئولان استان آذربایجان با تأکید مجدد بر ضرورت مشارکت مردم در انتخابات، در بخشی از بیاناتشان با اشاره به راهبرد بیگانگان برای عدم مشارکت مردم در انتخابات و اینکه آن‌ها با روش‌های مختلف سعی می‌کنند مردم را از انتخابات دور کنند، مأیوس کنند، ناامید کنند، خاطرنشان کردند «شک نیست که جبهه استکبار با انتخابات ما مخالف است؛ چرا مخالف‌اند؟ چون نظام ما عبارت است از «جمهوری اسلامی»؛ دو تکه دارد؛ هم با جمهوری‌اش مخالف‌اند، هم با اسلامی‌اش. مظهر «جمهوری» همین انتخابات است؛ این انتخابات مظهر «جمهوری» است. پس وقتی‌که امریکا با نظام جمهوری اسلامی مخالف است، یعنی درواقع با انتخابات مخالف است، با حضور مردم مخالف است، با آمدن مردم پای صندوق مخالف است، با شور و هیجانی که در انتخابات باشد و شرکت بیشتر مردم، مخالف است.»

با توجه به تأثیر برگزاری یک انتخابات پرشور و با نصاب مشارکت بالا در تقویت وحدت ملی و ارتقای قدرت ملی، اهتمام دشمنان نظام اسلامی معطوف به کاهش مشارکت مردم در این انتخابات است. در این راستا محورهای مهم عملیات روانی دشمنان و گروهک‌های معاند را در بستر شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی علیه انتخابات به شرح زیر می‌توان برشمرد: ۱- بازتاب گسترده مواضع بخشی از مخالفان و معاندان داخلی و بیرونی برای تحریم انتخابات با بهره‌گیری از ظرفیت شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی و به راه انداختن کمپین‌های من رأی نمی‌دهم، یا نه به‌نظام اسلامی و....

۲- القای عدم تمایل مردم ایران برای حضور در پای صندوق‌های رأی با نظرسازی توسط مؤسسات مجعول نظرسنجی. ۳- سیاه نمایی و بزرگنمایی مشکلات کشور. ۴- بی‌اعتبارسازی سازوکار انتخابات در کشور با هجمه به شورای نگهبان و دستگاه‌های مجری انتخابات و ادعای مهندسی انتخابات و نتایج آن ۵- تداوم فشارها و تحریم‌ها برای جلوگیری از تقویت و تحکیم مبانی نظام و افزایش نارضایتی‌های اجتماعی. ۶- بن‌بست نمایی شرایط کشور و القای وجود فساد سیستمی. ۷- تهدید گروهک‌های تروریستی موردحمایت بیگانگان در برخی از استان‌ها علیه مردم و با هدف جلوگیری از حضور در پای صندوق‌های رأی در روز انتخابات.

اهدافی را که بیگانگان ومعاندان با تحریم انتخابات در این روند دنبال می‌کنند:

۱- دلسرد کردن مردم و ناامید کردن مردم و حتی نیروهای وفادار به انقلاب برای شرکت در انتخابات. ۲- القای عدم تأثیر انتخابات در تحول و اصلاح امور کشور. ۳- نادیده انگاشتن دستاوردها ونقاط قوت نظام در عرصه‌های مختلف علمی، صنعتی، دفاعی، بین‌المللی و....

۳- معطوف کردن مشکلات کشور به راهبردها و سیاست‌های کلان نظام.

۴- مشروعیت زدایی از نظام با القای عدم پشتوانه و حمایت‌های مردمی.

۵- احیای جریان غرب‌گرا در ایران و تلاش برای حفظ حضور آن‌ها در قدرت به‌عنوان ناجی ایران. ۶- ایجاد اختلاف و دوقطبی کردن مردم دامن زدن به دوقطبی‌ها در فضای داخلی‌ها در آستانه انتخابات. ۷- تخریب همه‌جانبه کاندیداهای منتسب به جریان انقلاب. ۸- مهار اقتدار ایران و جبران شکست‌ها از نظام اسلامی در عرصه‌های مختلف داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی.