به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون یادداشت های ویژه خود نوشت: نشریه هیل وابسته به کنگره نوشت: بمباران اخیر ایالات متحده علیه نیروهای نیابتی ایران در عراق و سوریه، به اندازه کافی مؤثر نبود. از آنجا که این حملات هیچ ایرانی، هیچ دارایی یا تاسیساتی در داخل ایران یا هیچ یک از شناورهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در خلیج‌فارس را هدف قرار نداد، در نهایت بازدارندگی و اعتبار آمریکا را در خاورمیانه بازسازی نخواهد کرد.

در ماه‌های پس از بمباران غزه توسط اسرائیل که در پاسخ به حمله ۷ اکتبر انجام شد، نیروهای آمریکایی به طور مداوم زیر آتش راکت‌ها، توپ‌خانه‌ها و پهپادهای شلیک شده توسط گروه‌های تحت حمایت ایران قرار گرفتند. بیش از ۱۸۰ حمله از این دست حملات منجر به مجروح شدن ده‌ها نظامی آمریکایی شده است. حوثی‌ها هم، با شلیک موشک‌ها و پهپادها به کشتی‌های تجاری در حال تردد در دریای سرخ، هرج و مرج را در زنجیره تامین جهانی به راه انداخته و بازارهای بین‌المللی را تکان داده‌اند.

در ۷ فوریه، یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی در بغداد، یک فرمانده ارشد کتائب حزب‌الله، که کاخ سفید آن را مسئول حمله در اردن می‌داند، هدف قرار داد. همزمان، ایالات متحده و بریتانیا به حملات خود به مناطق مرتبط با حوثی‌های یمن ادامه می‌دهند. این حملات ایالات متحده پاسخ تاکتیکی به یک حادثه خاص است، نه یک استراتژی جامع برای مقابله با نفوذ ایران در منطقه. تمرکز بر گروه‌های نیابتی در عراق و سوریه، به قلب تاریک هرج و مرج و خشونت در چهار ماه گذشته نمی‌پردازد.

برای بیش از یک دهه، نیروهای نیابتی ایران در منطقه به شدت قوی شده‌اند و زیر چتر حمایتی ایران فعالیت می‌کنند. ایران منبع عظیمی از پهپادهای ارزان‌قیمت اما مرگبار تولید شده توسط مرکز تحقیقات صنایع هوائی شاهد، یک شرکت ایرانی زیرمجموعه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دارد. همچنین تهران دارای حجم عظیمی از موشک‌ها- بزرگ‌ترین زرادخانه از این نوع در خاورمیانه- است که می‌تواند به سرعت به جنگنده‌های عراق و سوریه ارسال کند. ایران در اواسط دهه ۱۹۸۰ و در بحبوحه جنگ با عراق، سرمایه‌گذاری روی پهپادها و موشک‌ها را آغاز کرد تا زیان خود را در برابر آمریکا در توان نظامی متعارف جبران کند. اکنون این سرمایه‌گذاری در حال نتیجه دادن است. ایران در حال انجام بازی طولانی در منطقه است، در حالی که دولت بایدن یکی از کوتاه‌ترین بازی‌ها را انجام می‌دهد تا از تشدید تنش در آستانه انتخابات ریاست جمهوری نوامبر ۲۰۲۴ جلوگیری کند.

ایران کشوری سرشار از منابع نفتی و دارای نفوذ ژئوپلیتیک قابل‌توجهی است. ایران به‌جای درگیر شدن در استراتژی‌های کوتاه‌مدت، رویکرد صبورانه‌ای را اتخاذ می‌کند و بر اهداف چند دهه دورتر تمرکز می‌کند. در حالی که ایالات متحده از توانایی‌های نظامی برتری برخوردار است، ایران بر این باور است که عزم برتری دارد و بنابراین در نهایت در هر رویارویی با ایالات متحده پیروز خواهد شد. بازدارندگی با به‌کارگیری زور محقق نمی‌شود بلکه باید اراده لازم را داشت. برای اینکه بازدارندگی کارساز باشد، دشمن باید باور داشته باشد که ایالات متحده اراده دارد تا به منافع او ضربه بزند.

پیش از حملات اخیر، جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی، تکرار کرد که ایالات متحده به دنبال اجتناب از جنگ با ایران است- پیامی روشن مبنی بر اینکه ایالات متحده هیچ علاقه‌ای به تهدید رژیم تهران ندارد. این ذاتا با هرگونه تلاش برای بازدارندگی در تضاد است. حملات هوائی آمریکا در عراق و سوریه در ازای شلیک موشک به پایگاه‌های آمریکایی، معامله‌ای است که ایران مایل به پذیرش آن است. با هدف قرار دادن یک رهبر شبه‌نظامی در بغداد در پاسخ به حملات به سربازان آمریکایی، ایالات متحده اساسا در مقابل جان سه سرباز آمریکایی یک مجازات خفیف را در نظر گرفت.

این الگوی واکنش، منجر به تشویق ایران و حامیانش می‌شود و این تصور را تقویت می‌کند که آنها می‌توانند بدون مجازات عمل کنند. برای بازدارندگی مؤثر ایران و گروه‌های نیابتی آن، ایالات متحده باید یک استراتژی فعال‌تر و جامع‌تر اتخاذ کند که شامل هدف قرار دادن مستقیم دارایی‌های ایران، تحمیل هزینه‌های معنادار در مقابل حملات و نشان دادن تمایل به تشدید حملات در صورت لزوم می‌شود.