به گزارش مشرق، سعید حدادیان در گفت‌وگو با فارس، درباره سرودن اشعاری که در هنگام مدیحه‌سرایی از آن استفاده می‌کند و انتشار آنها توضیح داد: خیلی در پی آن نبودم که به عنوان شاعر مطرح شوم، در سال 1387 آقایان موسوی گرمارودی، علی معلم، باقری، اکرامی‌فر، امیری اسفندقه فعالان حوزه شعر بودند و چون از قبل مرا می‌شناختند اعلام کردند که بنده هم جزء شاعران کشور هستم.

حدادیان با اشاره به این که از کودکی شعر می‌گفتم، ابراز داشت: پس از آن که وارد عرصه مداحی شدم با آن کخه خودم ذاکر اهل‌بیت‌ بودم اما برای بزرگان عرصه مداحی نیز شعر می‌سرودم، برخی از اشعار نوحه‌های حاج منصور ارضی را بنده در نوجوانی گفته‌ام، من برای دستگاه اهل بیت شعر می‌سرودم اما اشعاری هم برای تلویزیون در زمینه کودک و نوجوان سروده‌ام.

این مداح اهل‌بیت علیهم‌السلام در ادامه خاطرنشان کرد: مشکل این بود که فکر نمی‌کردیم در جنگ زنده بمانیم، پس از جنگ هم فکر نمی‌کردیم بعد از امام زیاد زنده بمانیم، اما می‌بینیم زنده هستیم، طی سه یا چهار سال اخیر فعالان دفتر دانشگاه تهران اشعار و سروده‌های این چند سال را گردآورده‌اند، اما هنوز برای انتشار آنها به نتیجه نرسیدم.

به گفته وی، اگر احساس کنم انتشار سروده‌هایم به اندازه یک سر سوزن کمک به ادبیات کشور است آنها را منتشر می‌کنم، اما چیزی ندارم که بخواهم با ارائه شعرم به ادبیات این مملکت کمکی کرده باشم.

حدادیان ضمن اشاره به اینکه نوحه و مرثیه‌های فراوانی گفته‌ام، تصریح کرد: چند روز پیش برای حضرت رسول (ص) مثنوی گفتم و خواندم این شعار و نیاز امروز جامعه‌مان بود، از این دست اشعار مکرر می‌سرایم اما نمی‌توان به آن به عنوان اثر هنری نگاه کرد.