به گزارش مشرق،احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در مطلبی با عنوان خدیجه کبری(س)، الگوی طهارت و تجارت بمناسبت سالروز وفات حضرت خدیجه (س) در کانال خود در ایتا نوشت:

بدون تردید، یکی از الگوهای برجسته «زنِ اسلام‌پسند»، حضرت خدیجه طاهره(س) است. او حتی قبل از اسلام، به درایت و حکمت و عقلانیت و مدیریت و دوراندیشی و زکاوت و طهارت و پاکی شناخته می‌شد. به تعبیر مرحوم محقق اربلی در کتاب ارزشمند کشف الغمه، «کَانَتْ خَدِیجَةُ امْرَأَةً حَازِمَةً لَبِیبَةً شَرِیفَةً؛ خدیجه زنی دوراندیش و خردمند و باشرافت بود.»

یکی از القاب حضرت خدیجه در عصر جاهلیت «طاهره» بود؛ این شهرت بدان سبب بود که وی علیرغم آنکه یکی از تاجران نامدار و مشهور آن دوران بود و مدیریت کاروان‌ها و مال‌التجاره‌های فراوانی را بر عهده داشت، اما هرگز «اصالت زنانگی» خود یعنی «عفت» و «طهارت» را قربانی تجارت و کار و فعالیت اجتماعی نکرد. او در عین عفت و در اوج طهارت به فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی می‌پرداخت. به همین دلیل است که پیامبر اکرم(ص) در کنار دخترش فاطمه زهرا سلام‌الله علیها و حضرت مریم و حضرت آسیه، از او به عنوان یکی از چهار زن برتر تاریخ ادیان یاد کرده است: «أَفْضَلُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَرْبَعٌ خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ آسِیَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ.»

«حیا» و «عزت نفس» خدیجه کبری را می‌توان در واپسین وصیت او نیز مشاهده کرد؛ آنگاه که برای اولین و آخرین بار می‌خواست تقاضایی از همسرش رسول‌الله(ص) داشته باشد، عرض کرد: یا رسول‌الله خواسته‌ای دارم که خجالت می‌کشم آن را مستقیم به شما عرض کردم! به دخترم فاطمه می‌گویم تا به شما بگوید! آنگاه دخترش را فراخواند و گفت: نور چشمم به پدرت بگو: «مادرم می‌گوید من از قبر می‌ترسم؛ از تو می‏‌خواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی.» و پیامبر اکرم(ص) نیز بعد از غسل و کفن حضرت خدیجه چنان کرد که او می‌خواست و با دستان مبارک خویش وی را در قبر نهاد و تا واپسین روزهای عمر مبارک‌شان نیز هر زمان که نام خدیجه را می‌شنید اشک از گوشه چشمانش سرازیر می‌شد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.