به گزارش مشرق، روزنامه عبری زبان گلوبس ساعاتی بعد از انتشار اخباری در رسانه‌های آمریکایی در مورد حادثه مشاهده چند شیئ پرنده در آسمان اصفهان، پرسید، چرا مسئولین اسرائیلی برای اطلاع رسانی خود از رسانه‌های ایالات متحده استفاده می‌کنند.
نیپو تریپلسی در مقاله‌ای که صبح امروز جمعه در سایت این روزنامه منتشر شد، نوشت: منابع اسرائیلی به روزنامه نیویورک تایمز خبر دادند که اسرائیل به ایران حمله کرد، منابع اسرائیلی به واشنگتن پست خبردادند که این تهاجم نشانگر آن است که ما قادر به انجام فعالیت در داخل ایران هستیم، یک منبع اطلاعاتی به سی ان ان گفت: ارزیابی ما آن است که ایران به این تهاجم اسرائیلی پاسخ نخواهد داد.
از صبح امروز مسئولین اسرائیلی رسانه‌های مختلف آمریکایی را در جریان تهاجم صورت گرفته در ایران قرار می‌دهند، چرا اسرائیل این کار را بسیار اهمیت می‌داند و آیا این رسانه‌ها ارجحیتی بر دیگر رسانه‌ها دارند؟
یاکی دایان کنسول سابق اسرائیل در لس آنجلس و رئیس دفتر سابق دو وزیر خارجه به این رسانه عبری زبان گفت: رسانه‌های آمریکایی بازیگران بسیار مهمی در خاورمیانه محسوب می‌شوند چه در زمینه اطلاعات و چه در زمینه جنگ روانی و گمراه سازی، پرسش آن است که این اقدام در چه سمت وسویی انجام گرفت؟ آیا این مسئولین به دنبال ایجاد فشار بودند؟
وقتی آمریکایی‌ها می‌خواهند پیامی برای ما ارسال کنند یا زمانی که ما می‌خواهیم پیامی به آنها برسانیم، آنها این کار را از طریق رسانه‌های آمریکایی انجام می‌دهند، علاوه بر انتقال حجم عظیمی از اطلاعات، بازی گمراه سازی و فریب هم انجام می‌شود، به طور مثال اینکه آیا آنها تهاجم را قبل از عید کیپور انجام خواهند داد یا بعد از آن، رسانه‌های آمریکایی ابزار بسیار مهمی در خاورمیانه محسوب می‌شوند.
وقتی مسئله به ارتباطات مربوط می‌شود، تفاوت بین ارتباط فعال یا مثبت و ارتباط منفی دیده می‌شود، به طور معمول منابعی وجود دارند که روزنامه نگار خود اقدام به تماس با آنها گرفته و هر روزنامه نگاری خود مشخص می‌کند که به چه منابعی اعتماد کند و چه منبعی آگاهی و اطلاعات کمتری داشته و...، در مقابل ارتباط معکوس و منفی هم وجود دارد که طرف‌ها یا بازیگران از روزنامه نگار و سکوی اطلاع رسانه‌ای‌اش برای انتقال برخی از داده‌ها و اطلاعات استفاده می‌کنند، این امر زمانی اتفاق می‌افتد که روابطی بین روزنامه نگاران وجود دارد و آنها به دنبال استفاده از جایگاه وی بر می‌آیند.
به گفته دایان، به رسانه‌های آمریکایی به عنوان منابع به شدت موثق نگریسته می‌شود، حدود سه روزنامه اصلی وجود دارند که اسرائیل با آنها همکاری می‌کند، واشنگتن پست، وال استریت ژورنال و نیویورک تایمز، در رابطه با تلویزیون‌ها هم سی ان ان، فاکس نیوز و گاها ای بی سی و ان بی سی این رسانه می باشند.
این کارشناس می‌افزاید: وقتی شما می‌خواهید گاها پیامی برای راستگرایان آمریکا بفرستید، این کار را در روزنامه وال استریت ژورنال انجام نمی‌دهید، زیرا این رسانه اصولا راستگراترین روزنامه است، به جای آن شما متعمدانه به یک رسانه چپ آمریکایی می‌روید تا طرف پشت پرده ارسال ارسال این پیام مستقیما مشخص نشود.
به اعتقاد دایان، پرسش صرفا موثق‌ترین نیست بلکه بیشترین همسوی هم مد نظر می‌باشد، به طور مثال روزنامه وال استریت ژورنال بیشترین همسویی را با اسرائیل داشته و از روزنامه نیویورک تایمز هم جلوتر است، از اینرو در برخی از موارد خاص بهتر است از آن استفاده شود.
در برخی از موارد هم شما نیازمند آن هستید که برخی از بالن‌های آزمایش را ارسال کنید تا ببینید چه واکنشی ایجاد می‌کنند، به طور مثال یک مسئول اسرائیلی اعلام می‌کند که اگر تحریم‌های گستردهای علیه ایران اعمال شود، حمله گستردهای علیه این کشور صورت نخواهد گرفت، اینجاست که آمریکایی‌ها برای بررسی این مسئله وارد عمل می‌شوند.
از دیدگاه دایان، شما باید با تمامی رسانه‌ها تعامل داشته باشید، در برخی از اوقات این به آن معنی نیست که رسانه‌ای برای شما ارجحیت داشته باشد، آنچه که مهم است آن است که شما می‌خواهید که به عامل مهمی برای انتقال پیام تبدیل شود.
مثال زنده برای این مدعی مقایسه شمار مصاحبه‌هایی است که نخست وزیر نتانیاهو با رسانه‌های آمریکایی انجام داده با شمار آنها با رسانه‌های اسرائیلی است، زیرا او در گفتگوهایش با رسانه‌های آمریکایی احساس راحتی بیشتری می‌کند و احتمال مطرح شدن پرسش‌هایی در رابطه با شرایط داخلی اسرائیلی و درخواست جزئیاتی در مورد آن هم کمتر می‌شود.
