به گزارش مشرق، مهدی محمدی، فعال رسانه در کانال تلگرامی خود برخی از نامزدهای دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی را معرفی کرد.

عبدالحسین روح الامینی

دکتر عبدالحسین روح الامینی را سال هاست -نمی دانم چند سال- که می شناسم. اگر بنا باشد او را فقط به یک صفت توصیف کنم آن ‘آزادگی’ است. روح الامینی هرگز آدم کسی نشد و من به یاد نمی آورم هیچ زمانی با چیزی موافقت یا مخالفت کرده باشد صرفا به این دلیل که فلان آقا خوشش یا بدش می آید. همیشه در مسائل غامض دیدگاه خود را داشته و اغلب هم درست تشخیص داده است. اگر او در همه زندگی اش فقط یک تشخیص داده باشد، و آن اینکه تصمیم گرفت در سال ۸۸ خون فرزند نوجوانش را فدیه انقلاب اسلامی کند و به دشمنان اسلام را که دسته دسته صف کشیده و به او طمع کرده بودند، ناامید نماید، همین یکی، برای اینکه بدانیم با چه جوانمردی روبرو هستیم کافی است.

روح الامینی امتحانش را پس داده و نیازی به تایید این و آن ندارد. همان آزادگی باعث شده همیشه صاف و سرخوش باشد. گمان نمی کنم کسی هرگز روح الامینی را افسرده و مایوس دیده باشد. از مخزنی لایزال روحیه می گیرد و همواره بانشاط و استوار است.

در مجلس هم صمیمی، صریح الهجه و همیشه صریح بود. باج نداد و باج نخواست. در حوزه تخصصی اش یعنی پزشکی نیز همواره پیگیر بود تا شاید بتواند بحران دارو را چاره ای بکند.

فکر می کنم او برای هر موکلی که به دنبال وکیلی نیکو برای تمشیت امور در مجلس است، گزینه ای بسیار شایسته است.

علیرضا سلیمی

حاج علیرضای سلیمی در میان آشنایان با مجلس به دو چیز شناخته شده است: نظم و تخصص. او بی گمان جزو منظم ترین نمایندگان مجلس است. کمترین غیبت و تاخیر را در طول دوره نمایندگی داشته و به همین می توان گفت سبب بیشترین وقت را برای انجام وظایف نمایندگی اش اختصاص داده است. معنای مستقیم این وظیفه شناسی و تعهد این است که او نمایندگی را یک کار تمام وقت و اصیل می داند و هرگز آن را ابزاری برای فعالیت های دیگر قرار نداده است.

نظم پولادین آقای سلیمی با یک ویژگی دیگر هم همراه است و آن او در امر پارلمان یک متخصص باسابقه محسوب می شود. اشراف بر آیین نامه داخلی به عنوان ‘دستورالعمل نمایندگی’ و سابقه طولانی حضور در مجلس از او فردی ساخته که می تواند از ابزار نمایندگی مجلس و حل مشکلات کشور به خوبی استفاده کند.

سعید آجورلو

پختگی در جوانی اغلب آسان به دست نمی آید. مهم تر از آن تجربه است. در جوانی کمتر کسی را می توان یافت که بتوان ادعا کرد فردی با تجربه، کاردان و دنیادیده است. همه اینها اگر با دانش آکادمیک و هوش سیاسی و اجتماعی همراه شود، آن وقت شخصیتی متمایز خلق می شود.

شاید فکر کنید اغراق می کنم ولی دکتر سعید آجورلو به آنچه گفتم بسیار نزدیک است و این جزو وجوه ناگفته شخصیت اوست. سعید را قبل از هر چیز به دقت و موشکافی اش در تحلیل پیچیدگی های امر سیاست شناخته ام. اگر چیزی می نوشت -وگاهی درخواست می کردم بنویسد- با دقت می خواندم و سعی می کردم نکات مهمش را به خاطر بسپرم چون همیشه حرفی تازه برای گفتن داشت. خودش می گوید معلم سیاست است اما من شهادت می دهم که استادانه سیاست را می فهمد. همزمان سعید آجورلو یک چهره فرهنگی- رسانه ای شناخته شده و هزینه داده برای انقلاب بوده است. در زمان های سخت، در هنگامه آشوب و فتنه، وقتی که بسیاری مدعیان خاموش می مانند، سعید همیشه پیشرو بوده، موضع گرفته و در مقابل ضدانقلاب ایستاده است.

در کنار اینها سعید ذهن اجتماعی پیشرفته ای دارد. سال ها مدیریت سطح بالا در حوزه ورزش موجب شده درک درستی از واقعیت ها داشته باشد و پیچیدگی های جامعه جدیدی که همه ما را احاطه کرده به خوبی بشناسد. در همان ورزش هم، اولویت اول سعید آجورلو هزینه دادن و آبرو ایجاد کردن برای اهداف انقلابی بود.

می بینید که او در جوانی شخصیتی پخته و چند بعدی دارد و من فکر می کنم مصداق بسیار نیکویی برای آن نسلی است که قرار است در گام دوم انقلاب نقش ایفا کنند.

مهم تر از همه، او عاشق روضه اباعبدالله است و بارها دیده ام که می گوید امید دارد که این یک فقره، الباقی کم و کاستی هایش را بپوشاند. حتما چنین خواهد بود.

حسن خجسته

باور من این است که مسئله بنیادین جامعه امروز ایران ماهیتا یک مسئله فرهنگی است. مسئله این است که بتوان اصول و ارزش های انقلاب اسلامی را بدونه هرگونه عدول یا تحریف، به زبانی بیان کرد که برای نسل های جدید بویژه غیر انقلابیون - نه ضدانقلاب- قابل فهم و پذیرش باشد. از آن مهم تر، مسئله این است که درک کنیم برخی مشکلات عمیق سیاسی و اجتماعی در ایران حل نخواهد شد مگر اینکه ابتدا یک توافق فرهنگی بر اساس اصول انقلاب اسلامی و تفکر رهبر انقلاب در جامعه حاصل شود.

دکتر حسن خجسته آنگونه که من می شناسم مرد این میدان است. سال ها در عالی ترین سطوح یک مدیر بسیار موفق رسانه ای بوده و خوب می داند چه چیز را در جامعه امروز به چه زبانی باید گفت. در حوزه فرهنگ و رسانه دانشمندی زمان شناس است چنانکه هرگاه سخنان او را گوش کرده ام نکته ها و ایده های جدید یافته ام. ذهن تیز و زبان روشنش سرمایه ای است که وقت استفاده از آن در جایی مانند مجلس فرارسیده است.

همه اینها را بگذارید در کنار اینکه دکتر خجسته آشنایی نزدیک و عمیق با دیدگاه های فرهنگی رهبر انقلاب و مطالبات و خواسته های ایشان در این حوزه پرچالش دارد و بنابراین حضور او در مجلس ‘توان اجماع سازی’ جدیدی در حوزه فرهنگ به کلیت سیستم تصمیم سازی کشور خواهد داد.

حسن خجسته کوله باری از دانش و تجربه و اخلاص دارد که بهترین جا برای استفاده از آن برای خدمت به مردم و انقلاب مجلس است و وقت این کار اکنون فرارسیده.

دکتر فاطمه قاسم پور

مسئله زنان احتمالا یکی از دو سه مسئله مهم انقلاب اسلامی در آینده نزدیک است. بیش از نیمی از جامعه ایرانی را زنانی تشکیل می دهند که اکنون بخش اعظم آنها درس خوانده و دارای دغدغه های هویتی، اجتماعی و  اقتصادی بسیار مهمی هستند. دکتر فاطمه قاسم پور یکی از معدود زنان سیاستمدار ایرانی است که ویژگی های مهمی چون دانش تخصصی، تعهد انقلابی، توان سازماندهی و دغدغه نسبت به مسائل حوزه زنان را یک جا جمع کرده و با کاردانی در مجلس فعلی جلو برده است. در افتخارات او همین بس که لایحه تدوین شده توسط او و همکارانش در حوزه زنان مستقیما و آشکارا از سوی رهبر معظم انقلاب تایید و تحسین شده است. حضور دکتر قاسم پور در مجلس در زمانه ای که ایجاد بحران های جنسیت پایه در ایران یکی از برنامه های اصلی دشمن است، ضرورتی جدی و جایگزین ناپذیر است.

علی اصغر پورمحمدی

علی اصغر پورمحمدی احتمالا یکی از معدود مدیران موفق فرهنگی پس از انقلاب است و ما بخش مهمی از  تولید فرهنگی نفیس سال های گذشته را مدیون اوییم. در اندک مواردی که در رسانه ها حاضر شده چهره ای گرم و جذاب و نکته سنج از خود نشان داده اما هنر اصلی پورمحمدی در پشت پرده بوده است. او که سال های طولانی مدیر شبکه سه سیما بوده از خود خلاقیتی کم نظیر نشان داده و برخی از به یادماندنی ترین محصولات تلویزیونی را که به خاطره جمعی بسیاری از ما شکل داده، خلق کرده و به بلوغ رسانده است. پورمحمدی مردی توانا در شناخت ریزه کاری های فرهنگی و متخصص در مدیریت نیروها و امکانات برای رسیدن به هدف مهم خلق محصولات پرمخاطب و اثرگذار است. علاوه بر این او فردی ‘امین’ است و می داند که دیدگاه نظام در موضوعات حساس فرهنگی چیست و بر اساس آن چه باید کرد؟

صاحب تجربه ای چنین گرانسنگ و جذاب می تواند در مجلس نقشی بسیار مهم ایفا کرده و علاوه بر  کمک به انسجام درونی پارلمان، پروژه های ملی فرهنگی -اجتماعی منطبق بر دیدگاه رهبر انقلاب در مجلس تعریف کرده و جلو ببرد.

مجتبی زارعی

سال ها قبل زمانی که مسئول بخش سیاسی روزنامه کیهان بودم با جمعی از دوستان آشنا شدم که ویژگی مشترک آنها حضور در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در روزهای سخت دولت هاشمی و اوایل دولت خاتمی و مجاهدت مخلصانه در آن ایام بود. قصد نام بردن از تک تک آنها را ندارم اما یکی از موثرترین این افراد در آن روزگار که تا هم اکنون در یاد من مانده دکتر مجتبی زارعی است.

زارعی از یک سو درس خود را بسیار خوب خوانده و یک متخصص سیاسی درجه اول است. مکتوبات و پژوهش های زارعی بویژه در سال های اخیر همه راهگشا و مملو از نکته سنجی های ضروری است. از سوی دیگر، زارعی را به حق می توان ‘سیاست پژوه انقلابی’ نامید. دانش سیاست در ذهن مجتبی زارعی به محک آموزه های انقلاب اسلامی خورده و صیقل یافته است. زارعی نگاهی نافذ در تشخیص اولویت های انقلاب اسلامی دارد و من به یاد ندارم که جایی در تشخیص وظیفه انقلابی خود کوتاهی کرده باشد. دکتر زارعی دو ویژگی دانش نظری و انقلابی بودن را با ویژگی سومی درآمیخته که آن شجاعت و صراحت لهجه است. زارعی اهل حضور در صحنه و موضع گیری شجاعانه است، چیزی که انقلاب اسلامی در روزهای سخت خود به آن نیاز جدی داشته و خواهد داشت.

مجتبی زارعی نماینده بسیار خوبی برای کسانی خواهد بود که خواهان حضور ‘خردمندی انقلابی’ در مجلس هستند.

حسین نجابت

برخی آدم های وجودشان غنیمت است. یعنی همین که هستند باید شکرگزار و بدان دلگرم بود. حال اگر از این دست افراد در عالم سیاست یافتید که دیگر کیمیاست. باید قدر دانست و به تعبیر سعدی بر صدرشان نشاند. در این سال های طولانی که دکتر حسین نجابت را می شناسم، این تعبیر با درجه بالایی از دقت درباره او صادق است. نجابت اهل سیاست و از قضا سیاستمداری کهنه کار است اما در او رنگی از سیاسی کاری نمی توان یافت. صاف و صادق است. باهوش است چنانکه در بهترین دانشگاه های جهان دشوارترین درس ها را خوانده، اما اهل مکر و نیرنگ نیست. دیدگاه های سیاسی مشخص و روشن دارد اما هرگز به جدال و مخاصمه کشیده نمی شود. شاید برترین ویژگی او این است که خیرخواه است و چون برای خود نفع و ضرری در نظر نمی گیرد، می تواند در این زمانه آشوب و غوغا، میان طرف های مختلف پدری کند.

وجود حسین نجابت از دید من در مجلس یک ضرورت قطعی است. مجلس به چنین آدم هایی که برای خود هیچ نخواهند، خیرخواه باشند و در میان غوغاسالاران، دعوت به حکمت و تدبیر و استدلال کنند سخت نیازمند است. نام حسین نجابت از آن نام هایی است که باید در صدر برگه های رای دور دوم انتخابات مجلس نوشت.

غلامحسین رضوانی

بهترین تحسین برای برخی افراد این است که گفته شود به سختی می توان در آنها نقص یا کاستی جدی یافت. آقای غلامحسین رضوانی به گمان من واجد این ویژگی است. درک عمیقی از سیاست دارد و همواره مشغول گفت و گو، رایزنی و پیگیر کارهاست ولی کمتر کسی به یاد می آورد رضوانی جایی خطایی فاحش کرده باشد. مردی مراقب و نکته سنج است که در او سخت کوشی با ذکاوت عجین شده و لذا بسیار کار می کند بی آنکه چندان اشتباه کند. همواره دغدغه مند مناطق محروم است و در مسائل انقلابی با کسی تعارف ندارد. مردی صمیمی است که دوستان زیادی دارد و در جایی مانند مجلس می تواند به خوبی ارتباطات خود را توسعه بدهد و مدیریت کند بی آنکه این صمیمیت به صراحت و قاطعیت انقلابی او لطمه ای وارد آورد. رضوانی از آن مردهایی است که می توان باری را بر دوشش گذاشت و مطمئن بود یا قدرت و امانت به مقصد می رساند.

محمدحسین بحرینی

بسیاری چیزها درباره دکتر بحرینی می توان گفت. نخست اینکه مرد دین است و مراقبت از حدود شرعی و اخلاقی را با چیزی عوض نمی کند. دوم، اقتصاد دانی برجسته و فرهیخته است که عمده اهل فن او را به رسمیت می شناسند و دیدگاه های کارشناسی اش را دقیق و سنجیده می دانند. بویژه در حوزه اصلاح نظام بانکی بی گمان از صاحبنظران برجسته است. سوم، دکتر بحرینی قانون دان حاذقی است و به عنون رییس کمیسیون آیین نامه داخلی مجلس به خوبی به فناوری استفاده از ابزارها و امکانات پارلمان برای خدمت به مردم مسلط است. و چهارم اینکه بحرینی با وجود صفای باطن و سلامت نفس مثال زدنی اش، وقتی پای مسائل اصلی انقلاب در میان باشد سرسخت و آشتی ناپذیر است و این از سابقه او کاملا پیداست.

مجلس جای بحرینی هاست اگر در اندیشه نماینده ای کارشناس و سالمید.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.