به گزارش مشرق، ارتش بعث عراق می‌خواست سه‌روزه خوزستان را اشغال کند و هفت‌روزه به تهران برسد؛ اما به برکت مجاهدت‌های مدافعان خرمشهر، تنها ۳۴ روز در این شهر گرفتار شد و بعد از آن‌هم که خرمشهر را اشغال کرد، طولی نکشید که رزمندگان اسلام این شهر را پس گرفتند؛ چه برسد که بخواهد به تهران برسد!

مجاهدانی که ۳۴ روز در خرمشهر مقاومت کردند، از گروه‌های مردمی گرفته تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی، خاطرات زیادی از این دوران دارند؛ اما در میان این خاطرات، تلخ‌ترین لحظه، زمانی بود که دیگر این شهر به اشغال کامل دشمن بعثی درآمده بود و آنها داشتند خرمشهر را ترک می‌کردند؛ اگرچه که خرمشهر دوباره آزاد شد و به آغوش میهن اسلامی بازگشت.

امیر دریادار «حبیب‌الله سیاری» معاون هماهنگ‌کننده ارتش جمهوری اسلامی ایران که در آن دوران از تکاوران نیروی دریایی ارتش و رزمندگان نقش‌آفرین در حماسه مقاومت ۳۴ روزه خرمشهر بوده است، در روایت این حماسه بزرگ، گفته است که دل او در ۲ جای ماجرای مقاومت خرمشهر جا مانده است؛ اول این‌که ما می‌دیدیم که کوچه‌به‌کوچه و خانه‌به‌خانه عقب می‌آییم تا به لب رودخانه برسیم؛ یعنی هر لحظه‌ای که انسان فکر می‌کند چگونه ممکن است من دارم فدم‌به‌قدم عقب می‌آیم و دشمن به‌جای من می‌آید؛ تحمل این موضوع بسیار سخت است.

دوم این‌که؛ آن رزمندگانی که عاشقانه و آگاهانه شهید شدند؛ همه رزمندگان ارتش، سپاه خرمشهر، سپاه آبادان، نیروهای مردمی. من شاهد بودم در ایستگاه هفت آبادان، عشایر فارس آمده بودند؛ ترک‌ها، لرها، عرب‌ها همه بودند و در میدان ایستگاه هفت آبادان جمع بودند تا از پل عبور کنند و به‌سمت جلوی دشمن بروند. آن‌موقع ستون پنجم بسیار فعال بود؛ لذا به دشمن خبر داد و دشمن هم با خمسه‌خمسه (که پنج گلوله همزمان می‌آمد) آن میدان کوچک و جمع آن عشایر را هدف قرار داد و من خودم با چشمان خود دیدم که جوی خون راه افتاد.