به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در مطلبی با عنوان اولویت‌های علوم انسانی اسلامی در نقشه جامع علمی کشور در کانال خود در ایتا نوشت:

نقشه جامع علمی کشور در اواخر دهه هشتاد طی جلسات متعددی (۱۶ جلسه) در شورای عالی انقلاب فرهنگی در اواخر سال ۱۳۸۹ به تصویب رسید و برای اجرا ابلاغ شد. در این نقشه وضعیت مطلوب علمی و فناوری جمهوری اسلامی ایران در افق سال ۱۴۰۴ ترسیم شده است. اولویت‌های حوزه‌های مختلف علمی و فناوری در سه سطح الف، ب و ج ترسیم شده است. پاسخ به این سؤال که در ماه‌های آخر افق ترسیم شده در این نقشه، تا چه میزان در دستیابی به اهداف آن موفق بوده‌ایم، نیازمند بررسی دقیق و مستند است.
در عین حال معتقدم اولویت‌های علمی ترسیم شده در این نقشه دست کم در حوزه علوم انسانی و معارف اسلامی هنوز هم (که در پایان این برنامه هستیم) از حالت اولویت خارج نشده‌اند! و تا رسیدن به نقطه رضایت‌بخشی در این موضوعات فاصله بسیار زیادی داریم.

اولویت‌های الف ترسیم شده در نقشه جامع علمی در حوزه «علوم انسانی و معارف اسلامی» عبارتند از:

１.مطالعات قـرآن و حـدیث؛
２.کـلام اسـلامی؛
３.فقـه تخصصی؛
４.اقتصاد، جامعه‌شناسی، علوم سیاسی، حقوق، روان‌شناسی، علوم تربیتی و مدیریت مبتنی بر مبانی اسلامی؛
５.فلسفه‌های مضـاف متکی بر حکمت اسـلامی؛
６.فلسـفه ولایـت و امامـت؛
７.اخـلاق کاربردی و حرفه‌ای اسـلامی؛
８.سیاستگذاری و مدیریت علم،‌ فناوری و فرهنگ؛
９.زبان فارسی در مقام زبان علم
و اولویت‌های ب نیز عبارتند از:
１.اخلاق اسلامی و مطالعات بین‌رشته‌ای آن؛
２.الهیـأت؛
３.عرفـان اســلامی؛
４.فلســفه؛
５.غــرب‌شناســی انتقــادی؛
６.کــارآفر ینی و مهارت‌افزایی؛
７.تاریخ اسلام و ایران و انقلاب اسلامی؛
８.مطالعـات زنان و خانواده مبتنی بر مبانی اسلامی؛
９.تاریخ علم (با رویکرد تاریخ اسلام و ایران)
１０.جغرافیای سیاسی

هر چند در ده سال گذشته فعالیت‌های خوبی در تک‌تک این موضوعات صورت گرفته است؛ اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله بسیار زیادی داریم. اساساً در برخی از این موضوعات، نه در حوزه‌های علمیه و نه در دانشگاه‌ها، هیچ اقدام قابل ذکری انجام نگرفته است!

معتقدم اهمیت نظارت بر حسن اجرای آیین‌نامه‌ها و اسناد بالادستی در همه حوزه‌ها به ویژه حوزه علم و فناوری، به مراتب بیشتر از اهمیت تدوین و تصویب آنها است.