به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر، پژوهشگر، مصحح آثار كلاسيك، منتقد ادبي و استاد دانشگاه، سال 1318 در بخش كدكن شهرستان نیشابور به دنيا آمد.

آموزش‌هاي مقدماتي را در نيشابور و مشهد كه بيش‌تر زير نظر پدرش بود، گذراند. همچنين چندی‌ به‌ فراگیری‌ زبان‌ و ادبیات‌ عرب، فقه،‌ کلام‌ و اصول‌ پرداخت. به پیشنهاد دکتر علی‌اکبر فیاض، در دانشگاه فردوسی مشهد نام‌نویسی کرد و به دانشکده‌ي ادبیات دانشگاه فردوسي رفت. در رشته‌ي زبان و ادبیات فارسی به تحصيل پرداخت و سپس در همین رشته در مقطع دكتري تحصيلات خود را به پايان برد.

او سرودن شعر را از جوانی به شیوه‌ي کلاسیک آغاز کرد، ولی پس از چندی به شعر نو روی آورد. تخلص او در شعر، «م. سرشک» است و با انتشار مجموعه‌ي شعر «در کوچه‌باغ‌های نیشابور» به شهرت رسید.

شفیعی کدکنی از دهه‌ي 60 به بعد به پژوهش در تاریخ با رویکرد تصحیح متون ادبیات كلاسيك روی آورد. تصحيح متون و آثار كلاسيك فارسي و همچنين نگارش آثاري در حوزه‌ي نقد ادبی از ديگر فعاليت‌هاي مستمر اين پژوهشگر است. هرچند بيش‌تر اين‌طور منعكس شده كه تحقيقات او عموما درباره‌ي تصوف و عرفان است، با اين حال بايد گفت كه تنها بخشي از ادبيات كلاسيكي كه او درباره‌ي آن به تحقيق پرداخته، تصوف و عرفان، زيرا تحقيقات و پژوهش‌هاي او در زمينه‌هاي مختلف بسيار گسترده‌ است.

در میان آثار نظری شفیعی کدکنی، کتاب «موسیقی شعر» جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه شعرهاي او، «در کوچه‌باغ‌های نشابور» از آوازه‌ي بیش‌تری برخوردار است.

شفيعي كدكني از سال‌ها پيش به در خواست دانشگاه تهران، استاد اين دانشگاه است. او پنجم شهریور 1388 نيز تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد كه این سفر بازتاب وسیعی در رسانه‌ها داشت. هدف سفر او، استفاده از یک فرصت مطالعاتی در مؤسسه‌ي مطالعات پیشرفته‌ي پرینستون بود كه پس از 9 ماه دوری از وطن به ایران بازگشت و پس از بازگشت بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه حاضر شد.

شفيعي كدكني كه اهل مصاحبه و سخنراني در مراسم مختلف نيست، شهريورماه امسال در جلسه‌ي پيش‌دفاع يك پايان‌نامه در مقطع دكتري از لزوم تصحيح مجدد همه‌ي متون كلاسيك ادبيات فارسي سخن به ميان آورد و در بخشي ديگري از صحبت‌هايش گفت: به فرهنگستان ادب اعتقاد خاصي ندارم؛ اما اين فرهنگستان بايستي رسم‌الخط ثابتي را مانند رسم‌الخط استاد مجتبي مينوي در تحرير «كليله و دمنه» وضع كند.

اخيرا نيز انجمن شاعران ايران در فراخواني با عنوان «هزار نامه به محمدرضا شفيعي كدكني» از علاقه‌مندان او خواسته تا از اين طريق از او بخواهند در مراسمي حاضر شود و سخنراني يا شعرخواني داشته باشد.

شفيعي كدكني در حوزه‌ي شعر، تحقيق و نقد ادبى، سبك‌‏شناسى شعر فارسى و عرفان ايرانى آثار بسيارى منتشر كرده است، كه از آن جمله‌اند: «قلندريه در تاريخ»، «موسيقى شعر»، «اين كيمياى هستى»، «ادوار شعر فارسى»، «شعر معاصر عرب»، «شاعر آينه‌ها» (بررسي سبك هندي و شعر بيدل)، «تازيانه‌هاي سلوك» (نقد و تحليل چند قصيده از سنايي)، «نوشته بر دريا» از ميراث عرفاني ابوالحسن خرقاني، «چشيدن طعم وقت» از ميراث عرفاني ابوسعيد ابوالخير، «زمزمه‌ها»، «شبخوانی»، «از زبان برگ»، «بوی جوی مولیان»، «از بودن و سرودن»، «مثل درخت در شب باران»، «هزاره دوم آهوی کوهی»، «صور خیال در شعر فارسی»، «موسیقی شعر»، «تصحیح اسرارالتوحید» نوشته محمدبن‌ منور، «تصحیح تاریخ نیشابور» نوشته حاکم نیشابوری، «تصحیح آثار عطار نیشابوری»، «تصحیح مختارنامه»، «تصحیح مصیبت‌نامه»، «تصحیح منطق‌الطیر»، «تصحیح اسرارنامه»، « تصحیح دیوان عطار» و «تصحیح آفرینش و تاریخ».

يكي از شعرهاي معروف شفيعي كدكني كه در مجموعه‌ي «در كوچه‌باغ‌هاي نشابور» منتشر شده، به اين شرح است:

«سفر به خير»

به كجا چنين شتابان؟

گون از نسیم پرسید

- دل من گرفته زین‌جا

هوس سفر نداری

ز غبار این بیابان؟

- همه آرزویم اما

چه کنم که بسته پایم

.

به کجا چنین شتابان؟

- به هر آن کجا که باشد

به جز این سرا، سرایم

- سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را

چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی

به شکوفه‌ها، به باران

برسان سلام ما را