به گزارش مشرق، به طور معمول نوجوانان در جامعه جزو قشری به شمار می‌آیند که علی رغم این که ممکن است آگاهی و بینش سیاسی محدودی داشته باشند؛ اما تا قبل از ۱۸ سالگی زیر سن قانونی برای رأی دادن محسوب شده و به این ترتیب حق رای دادن ندارند و بر همین اساس ممکن است نیازهای آن‌ها به عنوان نسل آینده ساز از دید کاندیداهای ریاست جمهوری دور بماند.

نوجوان‌ها هم مثل سایر اقشار جامعه دوست دارند در انتخابات به عنوان یک اتفاق بزرگ ملی سهمی داشته باشند، اما به دلیل قرار گرفتن در زیر سن قانونی امکان حضور در این رویداد سیاسی را ندارد و نامزدهای انتخاباتی هم در میان صحبت‌های و وعده‌های خود، این قشر را از قلم انداختند.

وضعیت مدارس، کمبود امکانات درسی و آموزشی، وضعیت نشر کتاب‌های نوجوان و قیمت بالای کتاب‌ها، تفریح و مکان‌های تفریحی مناسب سن و شرایط نوجوانان، محصولات فرهنگی و صدها موضوع دیگر که نوجوان‌ها در این سن به واسطه کمبودها و مشکلات موجود، با آن دست به گریبان هستند، همگی مسائلی است که نیاز دارند تا رئیس جمهور آینده که قرار است سرنوشت حداقل ۴ سال آتی نوجوانان امروز و جوانان فردا را در دست بگیرد، باید به آنها توجه کند.

نوجوان امروز همان جوان آینده است که به مشارکت او در انتخابات نیاز داریم

سجاد بهرامی درباره عدم مشارکت نوجوانان در انتخابات گفت: وقتی نیازهای نوجوان در نهاد خانواده و مدرسه برطرف نشود ناخودآگاه فکر می‌کند جامعه هم به رأی و نظر او اهمیت نخواهد داد.

بهرامی تصریح کرد: باید توجه داشت که القای این احساس اهمیت با عبارات لفظ قلم در مناظرات امکان پذیر نیست، جلب رضایت نوجوانان و جوانان طی چند مناظره تلویزیونی مثل درس خواندن در شب امتحان و دیگر کارهای دقیقه نودی است. در حالی که وضعیت پروژه‌ای پاسخگو نخواهد بود و حتی اگر برای مدتی کوتاه رضایت جامعه را به خود جلب کند؛ در نهایت ماندگار نیست.

این استاد دانشگاه با بیان این که نوجوانان احساس دیده شدن را از خانه و مدرسه می‌گیرند، تشریح کرد: وقتی نوجوان به صورت یک پروسه و در طول زمان در مکان‌های مختلف مثل خانواده و مدرسه به جای طرد شدن، متوجه دیده شدن خود شود؛ در موقعیت‌های بزنگاه مثل انتخابات به صورت خودکار وارد صحنه خواهند شد و علاوه بر این که اشتیاق و نشاط جمعی را افزایش می‌دهد؛ خود را نیز ملزم به شرکت در این مراسم‌ها می‌کند.

وی ادامه داد: بنابراین عدم حضور و مشارکت نوجوانان در سنین بالاتر یعنی جوانی در رویدادی همچون انتخابات همیشه به معنای سرپیچی از این وظیفه شرعی و اجتماعی و مخالفت با نظام و حاکمیت نیست؛ گاهی نتیجه عملکرد دولتی است که دوران نوجوانیِ جوان امروز در آن شکل گرفته است. وقتی در دولت وقت توجهی به نیازهای تفریحی، فرهنگی و حتی مشکلات نشر و مدارس و امتحانات نهایی یک نوجوان نشود؛ نمی‌توان انتظار داشت فردا هر یک از نوجوانان نیز به عنوان یک جوان توجهی به حاکمیت داشته باشند.

لزوم ایجاد تغییر و تحول سند و کتب درسی در دولت چهاردهم

سید علیرضا مرتضوی متخصص کودک و نوجوان هم درباره نیازهای نوجوانان که به طور معمول مورد توجه واقع نمی‌شود، گفت: تغییر و تحول در سند، کتب، رویکرد و زیرساخت‌های آموزشی از مهمترین مواردی هستند که باید مورد نظارت دولت چهاردهم واقع شوند، چرا که مدارس از اولین نهادهایی است که نوجوان در حین هویت سازی با آن دست و پنجه نرم می‌کند.

وی افزود: بر همین اساس مهم‌ترین اصلی که نوجوان را در نوجوانی درگیر می‌کند، ساختار ارتباط با همسالان است که در بسترهای متفاوت مدرسه، پایگاه‌های اجتماعی، فرهنگی، هنری یا ورزشی شکل می‌گیرد که نقشی موثر در پیدا کردن هویت و استعدادها دارد.

این روانشناس یکی از دلایل عدم مشارکت نوجوان‌ها در بسترهای مختلف اجتماعی را نیز ناشی از نا آگاهی خانواده‌ها دانست و ادامه داد: با توجه به این که ارتباط با همسالان یکی از ویژگی‌های اصلی نوجوانی است؛ بسیاری از خانواده‌ها در اثر نا آگاهی یا به رسمیت نشناختن این نیاز، نیاز به ارتباط با همسالان در نوجوان را سرکوب کرده و از این طریق مسائل و چالش‌های غیرقابل جبرانی را برای نوجوان رقم می‌زنند.

این روان درمانگر با اشاره به رها کردن مشکلات نوجوانان خاطرنشان کرد: همچنین وقتی برای مشکل نوجوان از راه حل استفاده نشود؛ نوجوان در بزرگسالی نیاز به تجربه گری یا ابراز گری را در خود سرکوب خواهد کرد. به عبارت دیگر چنین فردی جسارت مخالفت یا حتی جرأت ورزی در بیان اعتقادات، اندیشه‌ها و نگرش‌های خود را نخواهد داشت و به همین سادگی سلامت روان نوجوان در معرض تهدید قرار می‌گیرد.

مرتضوی گفت: ناآگاهی خانواده‌ها در حمایت از روحیه پرسشگر نوجوان باعث سرکوب احساس کنجکاوی نوجوان می‌شود و همین امر نوجوان را از تمام امور اجتماعی دور می‌کند.

نوجوانان به دیده شدن و شنیده شدن نیاز دارند

نوجوانان نه تنها به تحصیل که حق طبیعی شان است بلکه به دیده شدن و شنیده شدن نیاز دارند، حتی اگر در اثر تجربه گری در مسیر انحرافی قدم گذاشته باشند هم سزاوار طرد شدن و شماتت از خانه، خانواده و جامعه نیستند، نوجوانانی که با جسارت و هوشیاری خود و استعدادهای ذاتی، آینده روشنی را برای این مرز و بوم رقم می‌زنند؛ البته اگر کسی از کاندیدهای چهاردهمین دوره ریاست جمهوری آنها را ببیند و و نیاز این نسل جریان ساز را درک کند که امید می‌رود در دولت چهاردهم این اتفاق رقم بخورد.