به گزارش مشرق، روزنامه ویرتشافتز ووخه با توجه به تحولات انتخاباتی اخیر در فرانسه در مطلبی از آغاز پایان "امانوئل ماکرون"، رئیس جمهور فرانسه خبر داده و نوشت: فرانسه به سمت بن بست سیاسی پیش می رود که پیامدهای آن در آلمان و سراسر اروپا نیز محسوس خواهد بود. در دور اول انتخابات زودهنگام پارلمانی، نامزدهای ائتلاف حزب امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در بسیاری از ۵۷۷ حوزه انتخابیه – بعد از دو ائتلاف راست و چپ در جایگاه سوم قرار گرفتند.

همانطور که اغلب انتظار می رفت، رقابت عمدتاً توسط متقاضیانی از حزب راست افراطی اجتماع ملی و در چندین ده حوزه انتخابیه در مرکز، جنوب غربی و شمال غرب کشور، همچنین افرادی از ائتلاف جناح چپ New Popular ا(NFP) اداره می شد. این بدان معناست که اردوگاه ماکرون ممکن است به زودی یک اقلیت سیاسی ناچیز در پارلمان تشکیل دهد.

اگر جناح راست در دور دوم انتخابات پارلمانی این کشور پیروز شود، رئیس جمهور باید در یک به اصطلاح همزیستی با کابینه‌ای کار کند که اعضای آن در میان رای دهندگان عمدتاً به دلیل مخالفت آنها با اصلاحات بازار کار ماکرون، اعتقاد او به یک اروپای متحد و در آخر به دلیل پیشرفت هایش در دفاع از اوکراین در برابر جنگ روسیه محبوبیت دارند. این یک نقطه عطف اقتصادی و مالی خواهد بود. ائتلاف چپ و ماکرون می خواهند با تلاش مشترک از این امر جلوگیری کنند. اما این همبستگی بهای سیاسی خود را نیز دارد.

ایده ماکرون، پس از شکست قاطع ائتلافش در انتخابات اروپا در ۹ ژوئن، برای قرار دادن دوباره فرانسوی ها در پای صندوق های رای دقیقا همان بومرنگی بود که بسیاری از آن می ترسیدند. رای دهندگان دیگر نمی خواستند توسط ماکرون به صف شوند. به خصوص نه با تهدید ماکرون مبنی بر اینکه اگر کسی غیر از همرزمانش در دولت باشد، کشور دچار هرج و مرج و جنگ داخلی خواهد شد.

به این ترتیب برای اولین بار از سال ۲۰۰۲، زمانی که ژان ماری لوپن به عنوان نماینده راستگرایان افراطی فرانسه که آن را جبهه ملی نامیدند به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری راه یافت، درخواست برای ایجاد مانع مشترک غیرقابل نفوذ در برابر جناح راست در انتخابات دیگر مثمر ثمر نبود و در عوض، در نظرسنجی قبل از انتخابات در این باره ۴۴ درصد گفتند که می‌خواهند از تشکیل دولت ماکرونیست جلوگیری کنند. ۴۷ درصد قصد داشتند از رای خود برای دور نگه داشتن یک اتحاد چپ از قدرت استفاده کنند. با این حال، برای ۵۷ درصد، چشم انداز یک دولت دست راستی نه تنها ترس خود را از دست داده بود، بلکه جذاب تر نیز شده بود.

به این ترتیب پس از هفت سال، فرانسوی‌ها به وضوح از ماکرون و شیوه سخنرانی‌های زیبایش خسته شده‌اند.

در بدترین حالت، این به معنای سه سال توقف و معکوس در دومین اقتصاد قدرتمند اروپا خواهد بود.

محتمل ترین نتیجه، تشکیل پارلمانی بدون اکثریت است، با یک حزب اجتماع ملی که اکثریت مطلق را از دست می دهد اما نمی تواند ائتلاف تشکیل دهد. اولریش هگه از دانشکده اقتصاد تولوز می‌گوید: این بدان معناست: عدم اطمینان و انسداد برای یک دوره نامعلوم تا زمانی که تصمیم واقعی در مورد مسیر آینده فرانسه در انتخابات ریاست‌جمهوری بعدی گرفته شود.

برای اتحادیه اروپا، سیاست اروپا و رابطه با آلمان، هم این بدین معنی است که تا این تاریخ در تصمیم گیری هیچ تغییری وجود ندارد، بلکه هیچ ابتکار جدیدی نیز وجود ندارد. اینکه فرانسه یک شریک سازنده باقی بماند یا تبدیل به یک عامل بازدارنده از نوع ملایم (ملونی) یا سخت (اوربان) شود، به رای حدود ۵۰ درصد از رای دهندگان فرانسوی بستگی دارد که آماده انتخاب احزاب ضد اروپایی هستند.

آرمین اشتاینباخ، اقتصاددان از مدرسه بازرگانی HEC، می‌گوید: با یک حزب اجتماع ملی قوی، چیزهای زیادی در فرانسه و همچنین در اروپا تغییر خواهد کرد. این آغاز پایان مکرون خواهد بود. این به معنای توقف در سیاست داخلی فرانسه خواهد بود. رئیس جمهور و نخست وزیر در مورد مسئولیت های یکدیگر اختلاف خواهند داشت. یک نخست وزیر RN هیچ بودجه ای را برای اوکراین آزاد نخواهد کرد، به ماکرون حق رأی دادن و تصمیم گیری در سیاست های اروپا را نمی دهد و می خواهد در انتصاب اعضای جدید کمیسیون اتحادیه اروپا نظر داشته باشد. مکرون پروژه های RN را در آن زمان به تعویق می اندازد، قوانین را امضا نمی کند و به شورای قانون اساسی مراجعه نمی کند. دولت در این شرایط فلج خواهد شد.

در ادامه این مطلب آمده است: اروپا با نیروهای جدید پوپولیستی روزگار سختی را پیش رو خواهد داشت. اجتماع ملی باعث درگیری های زیادی با اتحادیه اروپا از جمله در بازار داخلی برق اتحادیه اروپا، در رفتار با افراد غیر فرانسوی و در سیاست اجتماعی خواهد شد.

اشتاینباخ بر این عقیده است که اروپا به طور قابل توجهی محافظه‌کارتر خواهد شد. در این صورت حزب اجتماع ملی فرانسه برای ابزارهای حمایت از تجارت اتحادیه اروپا بیشتر فشار خواهد آورد، به عنوان مثال در برابر واردات چین و در آینده‌ای قابل پیش‌بینی توافق‌نامه تجارت آزاد جدیدی وجود نخواهد داشت. این به ضرر آلمان خواهد بود که به بازارهای آزاد متکی است. به گفته ین کارشناس غربی درگیری بین آلمان و فرانسه آشکار خواهد شد، به ویژه از آنجایی که ماکرون دیگر نمی تواند به تنهایی سیاست اروپا را انجام دهد.

نتایج این انتخابات احتمالاً برای بسیاری از همکاران ماکرون شوکه کننده نبود. در ماه های اخیر آنها اغلب وضعیت را واقع بینانه تر از رئیس جمهور ارزیابی کرده بودند که نمی خواست به نظرسنجی ها اعتماد کند. اما آنها اکنون بلافاصله با یک کار دشوار روبرو هستند: آیا باید بر شرکت در دور دوم انتخابات یکشنبه آینده پافشاری کنند، حتی اگر در رتبه سوم قرار دارند؟