به گزارش مشرق، " نام پروفسور مجید سمیعی نه تنها برای ما مردم ایران بلکه برای مردم جهان شناخته شده است. این مشهورترین جراح و متخصص مغز و اعصاب که بیش از 35 سال مسئولیت بزرگترین مرکز بینالمللی علوم اعصاب (جامعه جهانی جراحان مغز و اعصاب) را بر عهده داشته، از متخصصان و جراحان زبده ایرانیالاصل مقیم آلمان است و به عنوان پایهگذار و مبدع روش نوین جراحی قاعده جمجمه شناخته شده است. دکتر سمیعی در حال حاضر ريیس مرکز علوم اعصاب آلمان، مشاور صدر اعظم آلمان و مشاور ريیسجمهور چین و ريیس انجمن جهانی جراحی قاعده مغز است؛ اما در کنار تمام این مشغلهها همچنان به سرزمین مادری خود توجه ویژهای دارد و برای رشد علمی ایران تلاش میکند.
این چهره ماندگار علمی ایران همچنین در این دوره از سفر به ایران در کنار برگزاری همایشها و کنگرهها و انجام اقدامات علمی، همه نشانهای خود را به موزه تاریخ علوم پزشکی ایران هدیه کرد که نشان نوبل، نشان فدراسیون جهانی جامعه جراحان مغز و اعصاب جهان، نشان اهدایی جمهوری فدرال آلمان، جام اهدایی دانشگاه هاروارد و نشان ریاست فدراسیون جهانی جراحان مغز و اعصاب بخشی از آنها بود.
سايت خبرآنلاین با پروفسور سمیعی در آخرین ساعات حضورش در ایران درباره آخرین سفرش به كشور و دستاوردهایی که این سفر داشته، گفتوگو کرده است. او همپنین چند توصیه داشت.
آقای دکتر، اگر بخواهید به طور خلاصه به دستاوردهای این دوره از سفرتان به ایران اشاره کنید چه مواردی را مطرح میکنید؟
از مهمترین اقدامات میتوان به (اقدام به راهاندازي) مرکز جامع علوم اعصاب جهان در ایران که در منطقه 22 تهران واقع شده است اشاره کرد که امیدواریم با اقداماتی که در حال انجام است، تا پایان سال آینده افتتاح شود. این مرکز علاوه بر اینکه به مقوله درمان بیماران میپردازد، از حیث پژوهشی و علمی نیز فعالیت خواهد کرد که اهمیت بسیاری دارد. تمام هزینههای این مرکز را خیرین متقبل شدهاند و قرار است رهبری علمی آن توسط پزشکان جوان تحت نظر من انجام شود. امیدوارم بتوانیم امکانات درمانی در سطح عملی بالا را به مردم ارائه دهیم.
بعد از راهاندازی این مرکز، هزینههای درمانی در آن طوری هست که مردم بتوانند به راحتی از آنجا امکانات بگیرند؟
قرار شده برای اینکه بتوانیم به تمامی مردم از طبقات مختلف جامعه در این مرکز سرویس بدهیم، چندین بنیاد درست کنیم که هزینه درمان افراد بیبضاعت از طریق این بنیادها پرداخت شود.
شما ریاست مرکز بینالمللی علوم اعصاب در هانوفر آلمان را هم به عهده دارید، این مرکز قرار است فعالیتی مشابه آن داشته باشد؟
نقشهای که برای مرکز علوم اعصاب ایران در نظر گرفته شده شبیه آنجاست؛ یعنی شبیه مغز انسان است، ولی مقداری از ساختمانهای کنار را هم به آن اضافه کردهایم كه هنگام عبور از اتوبان همت میتوان آن را دید و بسیار جالب توجه است. از نظر فعالیت نیز در نظر دارم با تجربه 12 سالهای که در آنجا داریم تمام آن دانش و فنون را به اینجا منتقل کنم تا مرکز علوم اعصاب ایران به یک مرکز بینظیر در دنیا تبدیل شود. تلاش من این خواهد بود که دانشی که در آنجا گردآوری شده در این مرکز هم به طور علمی و کاربردی به اجرا درآید و فکر میکنم برای 20 – 10 سال آینده از اهمیت فراوانی در جهان برخوردار شود.
درباره سمپوزیوم بینالمللی مغز و اعصاب که با حضور شما در ایران برگزار شد هم کمی توضیح دهید.
موضوع مورد بحث در این سمپوزیوم درمان جراحات ناشی از تصادفات بود که با حضور استادان برجستهای از سراسر جهان که در حوزه تصادفات مغزی فعالیت میکنند، بررسی شد. در این کنگره به موضوع صدمه مغزی ناشی از تصادفات پرداخته شد که موضوع مهمی است؛ زیرا مرگ و میر بر اثر ضربه مغزی در تصادفات بسیار بالاست. این سمپوزیوم از آن جهت اهمیت دارد که کلیه اطلاعات و گزارشهاي مربوط به تصادفات مغزی جمعآوری شده و با طراحی یک گایدلاین در این خصوص و ارائه آن به دانشگاه علوم پزشکی تهران از میزان بالای مرگ و میر و معلولیت تصادفات کاسته شود. همانطور که میدانید 9 درصد دلایل مرگ و میر در جهان مربوط به تصادفات است و سالانه تعداد زيادي انسان جان خود را براثر تصادفات از دست میدهند. هزینه انجام عملهای جراحی ناشی از این تصادفات برای کشورها 300 تا 400 میلیون دلار است. متاسفانه هر روز در کشور سه تا چهار جوان تحصیلکرده به دلیل سرعت بالا هنگام رانندگی، با تصادفات بسیار شدیدی مواجه میشوند که لازم است با اتخاذ راهکارهایی از این میزان کاسته شود.
یکی از اتفاقات مهم دیگر سفرتان، اهدای نشانهای علمیتان به موزه تاریخ علوم پزشکی ایران بود. چه شد که تصمیم گرفتید این کار را بکنید؟
امیدوارم با این کار جوانان سختکوش ایران انگیزه بیشتری به دست آورده و بدانند با وجود سختیهایی که وجود دارد میتوان به مدارج بالای علمی دست پیدا کرد. جوانها بدانند که با علمآموزی است که به سعادت اصلی دست پیدا میکنند؛ چرا که اگر در پی ثروت باشند و آن را به دست هم بیاورند ممکن است از دست برود اما علم همواره به انسان امید، لذت و مصونیت میدهد.
شما به عنوان جراح مغز و اعصاب چه توصیههای کاربردی به مردم دارید تا با به کار گرفتن آنها در زندگی روزانه، سلامت ذهن و مغزشان را تامین کنند؟
یکی از مطالب مهم این است که مغزمان را مغشوش نکنیم. دنیای امروز شاید باعث شود حجم زیادی از اطلاعات در آن واحد وارد مغز شود اما باید بسیار مراقب بود که مسائل مختلف را وارد مغز نکنیم؛ چرا که این کار کیفیت ارتباط سلولهای مغز را دچار اختلال میکند. به تمام افراد و به ویژه به جوانها توصیه میکنم ابتدا یک کار را به انتها برسانند و بعد به سراغ مطالب دیگر بروند؛ چرا که در غیر این صورت رفته رفته عملکرد مغز کاهش مییابد.
توصیهای هم که برای والدین دارم این است که تا جایی که میتوانند کودکان را از کامپیوتر دور کنند و اجازه ندهند وقت زیادی از آنها از طریق بازیهای کامپیوتری پر شود؛ چون حجم زیاد اطلاعاتی که به مغز کودک وارد میشود باعث آلودگی مغزی و فکری در کودکان میشود؛ به ویژه بازیهای رایانهای که اگر به مدت طولانی از آنها استفاده شود جز تلف کردن انرژی مغزی و آسیبهای جسمی و مغزی به کودکان دستاورد دیگری در پی ندارد.
این چهره ماندگار علمی ایران همچنین در این دوره از سفر به ایران در کنار برگزاری همایشها و کنگرهها و انجام اقدامات علمی، همه نشانهای خود را به موزه تاریخ علوم پزشکی ایران هدیه کرد که نشان نوبل، نشان فدراسیون جهانی جامعه جراحان مغز و اعصاب جهان، نشان اهدایی جمهوری فدرال آلمان، جام اهدایی دانشگاه هاروارد و نشان ریاست فدراسیون جهانی جراحان مغز و اعصاب بخشی از آنها بود.
سايت خبرآنلاین با پروفسور سمیعی در آخرین ساعات حضورش در ایران درباره آخرین سفرش به كشور و دستاوردهایی که این سفر داشته، گفتوگو کرده است. او همپنین چند توصیه داشت.
آقای دکتر، اگر بخواهید به طور خلاصه به دستاوردهای این دوره از سفرتان به ایران اشاره کنید چه مواردی را مطرح میکنید؟
از مهمترین اقدامات میتوان به (اقدام به راهاندازي) مرکز جامع علوم اعصاب جهان در ایران که در منطقه 22 تهران واقع شده است اشاره کرد که امیدواریم با اقداماتی که در حال انجام است، تا پایان سال آینده افتتاح شود. این مرکز علاوه بر اینکه به مقوله درمان بیماران میپردازد، از حیث پژوهشی و علمی نیز فعالیت خواهد کرد که اهمیت بسیاری دارد. تمام هزینههای این مرکز را خیرین متقبل شدهاند و قرار است رهبری علمی آن توسط پزشکان جوان تحت نظر من انجام شود. امیدوارم بتوانیم امکانات درمانی در سطح عملی بالا را به مردم ارائه دهیم.
بعد از راهاندازی این مرکز، هزینههای درمانی در آن طوری هست که مردم بتوانند به راحتی از آنجا امکانات بگیرند؟
قرار شده برای اینکه بتوانیم به تمامی مردم از طبقات مختلف جامعه در این مرکز سرویس بدهیم، چندین بنیاد درست کنیم که هزینه درمان افراد بیبضاعت از طریق این بنیادها پرداخت شود.
شما ریاست مرکز بینالمللی علوم اعصاب در هانوفر آلمان را هم به عهده دارید، این مرکز قرار است فعالیتی مشابه آن داشته باشد؟
نقشهای که برای مرکز علوم اعصاب ایران در نظر گرفته شده شبیه آنجاست؛ یعنی شبیه مغز انسان است، ولی مقداری از ساختمانهای کنار را هم به آن اضافه کردهایم كه هنگام عبور از اتوبان همت میتوان آن را دید و بسیار جالب توجه است. از نظر فعالیت نیز در نظر دارم با تجربه 12 سالهای که در آنجا داریم تمام آن دانش و فنون را به اینجا منتقل کنم تا مرکز علوم اعصاب ایران به یک مرکز بینظیر در دنیا تبدیل شود. تلاش من این خواهد بود که دانشی که در آنجا گردآوری شده در این مرکز هم به طور علمی و کاربردی به اجرا درآید و فکر میکنم برای 20 – 10 سال آینده از اهمیت فراوانی در جهان برخوردار شود.
درباره سمپوزیوم بینالمللی مغز و اعصاب که با حضور شما در ایران برگزار شد هم کمی توضیح دهید.
موضوع مورد بحث در این سمپوزیوم درمان جراحات ناشی از تصادفات بود که با حضور استادان برجستهای از سراسر جهان که در حوزه تصادفات مغزی فعالیت میکنند، بررسی شد. در این کنگره به موضوع صدمه مغزی ناشی از تصادفات پرداخته شد که موضوع مهمی است؛ زیرا مرگ و میر بر اثر ضربه مغزی در تصادفات بسیار بالاست. این سمپوزیوم از آن جهت اهمیت دارد که کلیه اطلاعات و گزارشهاي مربوط به تصادفات مغزی جمعآوری شده و با طراحی یک گایدلاین در این خصوص و ارائه آن به دانشگاه علوم پزشکی تهران از میزان بالای مرگ و میر و معلولیت تصادفات کاسته شود. همانطور که میدانید 9 درصد دلایل مرگ و میر در جهان مربوط به تصادفات است و سالانه تعداد زيادي انسان جان خود را براثر تصادفات از دست میدهند. هزینه انجام عملهای جراحی ناشی از این تصادفات برای کشورها 300 تا 400 میلیون دلار است. متاسفانه هر روز در کشور سه تا چهار جوان تحصیلکرده به دلیل سرعت بالا هنگام رانندگی، با تصادفات بسیار شدیدی مواجه میشوند که لازم است با اتخاذ راهکارهایی از این میزان کاسته شود.
یکی از اتفاقات مهم دیگر سفرتان، اهدای نشانهای علمیتان به موزه تاریخ علوم پزشکی ایران بود. چه شد که تصمیم گرفتید این کار را بکنید؟
امیدوارم با این کار جوانان سختکوش ایران انگیزه بیشتری به دست آورده و بدانند با وجود سختیهایی که وجود دارد میتوان به مدارج بالای علمی دست پیدا کرد. جوانها بدانند که با علمآموزی است که به سعادت اصلی دست پیدا میکنند؛ چرا که اگر در پی ثروت باشند و آن را به دست هم بیاورند ممکن است از دست برود اما علم همواره به انسان امید، لذت و مصونیت میدهد.
شما به عنوان جراح مغز و اعصاب چه توصیههای کاربردی به مردم دارید تا با به کار گرفتن آنها در زندگی روزانه، سلامت ذهن و مغزشان را تامین کنند؟
یکی از مطالب مهم این است که مغزمان را مغشوش نکنیم. دنیای امروز شاید باعث شود حجم زیادی از اطلاعات در آن واحد وارد مغز شود اما باید بسیار مراقب بود که مسائل مختلف را وارد مغز نکنیم؛ چرا که این کار کیفیت ارتباط سلولهای مغز را دچار اختلال میکند. به تمام افراد و به ویژه به جوانها توصیه میکنم ابتدا یک کار را به انتها برسانند و بعد به سراغ مطالب دیگر بروند؛ چرا که در غیر این صورت رفته رفته عملکرد مغز کاهش مییابد.
توصیهای هم که برای والدین دارم این است که تا جایی که میتوانند کودکان را از کامپیوتر دور کنند و اجازه ندهند وقت زیادی از آنها از طریق بازیهای کامپیوتری پر شود؛ چون حجم زیاد اطلاعاتی که به مغز کودک وارد میشود باعث آلودگی مغزی و فکری در کودکان میشود؛ به ویژه بازیهای رایانهای که اگر به مدت طولانی از آنها استفاده شود جز تلف کردن انرژی مغزی و آسیبهای جسمی و مغزی به کودکان دستاورد دیگری در پی ندارد.