به گزارش مشرق، یک بیماری بین ورزشکاران سطح بالا رایج است و احتمالاً شما انتظارش را ندارید. تخمین زده می شود که بیش از ۲۰ درصد از ورزشکارانی که در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ شرکت کردند از آسم رنج می بردند.

به گزارش sciencealert، آسم یک بیماری ریوی است که با ایمنی بدن مرتبط است و در سراسر جهان روزانه بیش از ۱۰۰۰ نفر بر اثر آسم جان خود را از دست می دهند.

ورزش یکی از محرک هایی است که می‌تواند تاثیر بدی روی این بیماری داشته باشد. بالا رفتن مداوم سطح تنفس که در حین ورزش اتفاق می‌افتد، می‌تواند باعث انقباض راه‌های هوایی شود که منجر به سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس و التهاب شود.

برای ورزشکاران استقامتی که نفس شان را نگه می‌دارند این شرایط وجود دارد اما بدترین شرایط ممکن است برای شناگران رخ دهد. شناگران به سرعت و به طور مکرر هوایی را استنشاق می‌کنند که نه تنها ذرات آب در آن وجود دارد، بلکه ذرات آب کلردار نیز وجود دارد که ریه ها را تحریک می‌کند.

در صورت عدم درمان، آسم ناشی از ورزش، که به طور دقیق‌تر انقباض برونش ناشی از ورزش نامیده می‌شود، می‌تواند باعث آسیب به ریه‌ها شود، بنابراین مهم است که در سریع‌ترین زمان ممکن درمان شود. این می تواند برای ورزشکاران المپیکی چالش برانگیز باشد چون بسیاری از داروهای موجود برای درمان بیماری های تنفسی تحت قوانین ضد دوپینگ المپیک ممنوع هستند.

در واقع، یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ نشان داد که بین ۱۵ تا ۳۰ درصد از ورزشکاران المپیکی آسم دارند. برای برخی از ورزش ها، این رقم به بالای ۵۰ درصد می‌رسد.