به گزارش مشرق، ونوس جامی پور نویسنده و شاعر به‌تازگی و همزمان با ایام محرم امسال (۱۴۰۳) سروده‌ای با عنوان «وارثان علقمه» سروده که در ادامه می‌خوانید:

می‌آید از آئینه زار کعبه توحید
می تابد از بالای مکه، ماه چون خورشید

دل داده مهر الهی، حالتی دارد
جذاب و جراتمند، تا شام ابد جاوید

بی شک اذان عشق را باید تلاوت کرد
آغاز شد فصل نوین عشق بی تردید

منزل به منزل همرهان آواز می‌خواندند
آنجا کسی از وحشت رفتن نمی‌ترسید

این وارثان علقمه گویا عطش دارند
طعم شقایق می‌دهد میخانه تعمید

حرکت شبیه طرح اسلیمی است، نرم و ناز
تذهیب کار دفتر تاریخ می‌فهمید

فصل قیام شعر بود و رویش احساس
ماه محرم هر کسی در راه می‌پرسید:

بال ملائک، مرکب نور است یا هستی؟
این کهکشان، منظومه مهر است یا امید؟

سیارگان بی طاقت از معراج برگشتند
وقتی زمین پیوسته دور خویش می‌چرخید

نه مثل باران، مثل دریا، چشمه‌ی نور است
ماهی که در آن آسمان بی تاب می‌تابید

در بیت آخر، گل برائت هدیه آوردم
گل بود آنکه از طراوت - سبز می‌خشکید