به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: «احمد- ز» از گردانندگان روزنامه هم میهن در مطلبی انتقادی خطاب به آقای پزشکیان نوشته است: «پس نهج البلاغه چه شد؟ چرا پزشکیان با مادورو تماس گرفته و «پیروزی» او را در انتخابات ونزوئلا تبریک گفته! چون علیه آمریکا و حامی جمهوری اسلامی است؟ مادورو انتخاباتی برگزار کرده که در چشم یک انسان بیطرف، عادلانه نمی‌آید و ظن به تدلیس و گلاه‌گذاری، لطیف‌ترین توصیف برای آن است. آیا کیفیت برگزاری انتخابات ونزوئلا برای پزشکیان مهم نیست؟ اگر پزشکیان بگوید مدعیان تقلب دروغگو و آلت‌دست بیگانگانند، چطور آن را احراز کرده است؟ مصلحت جمهوری اسلامی یک حرف است و اینکه انتخابات پر مسئله در آن کشور را عادلانه بدانیم، مسئله‌ای دیگر است. مادورو متهم است که بر سر مردمش کلاه گذاشته و تعهدش را لگدمال کرده. آقای پزشکیان بر نهج‌البلاغه مسلط است، در کجای نهج‌البلاغه می‌توان موردی یافت که مولا علی بر چنین اتهامی چشم ببندد و نادیده بگیرد؟ از پزشکیان انتظار نمی‌رفت دچار چنین خطای بزرگی شود و برای خشنودی مادورو و یا خشنودی از تداوم حکومت او، نهج‌البلاغه را زیر پا بگذارد». نویسنده متن، هیچ دلیلی نمی‌بیند که حتی یک سند درباره عدم سلامت انتخابات ونزوئلا ارائه کند. اما او یک سند مهم دارد و آن، موضع آمریکاست که گفته انتخابات ونزوئلا را به رسمیت نمی‌شناسد و عادلانه نمی‌داند. او عمداً نمی‌گوید که آمریکا دقیقاً عین همین موضع خصمانه را درباره انتخابات ایران و انتخاب آقای پزشکیان در پیش گرفت، و حال آن که در خود آمریکا، ادعای تقلب، هر چند سال یک بار از سوی رقبای انتخاباتی مطرح می‌شود و چهار سال قبل به اعتراض گسترده و سرکوب معترضان انجامید.

نویسنده به روی خود نمی‌آورد که سازمان C.I.A چند سال قبل با پرداخت ۸۰۰ میلیون دلار به خوان گوایدو سرکرده شورشیان در ونزوئلا ترتیب کودتای نافرجام داد. سیا پس از شکست گوایدو، از ادموندو گونزالس و ماریا کورینا ماچادو، نامزد اپوزیسیون و سرکرده مخالفان حمایت کرد.

از سوی دیگر، غربگرایان دو زیست این‌گونه هستند که به شکل فصلی، مدعی منافع ملی می‌شوند و می‌گویند در روابط بین‌الملل، واقع‌گرایی و منافع ملی مهم است، نه هنجارهای اسلامی و اخلاقی(!) در عین حال هرگاه لازم باشد کلاه شرعی بر نسخه‌های مغلوط بپوشانند، یاد قرآن و نهج‌البلاغه می‌افتند! آیا نعوذ بالله، قرآن و نهج‌البلاغه از این جماعت خواسته که در هر مسئله‌ای، به سمت آمریکا و غرب زورگو غش کنند؟!

انتخابات ونزوئلا در رقابت و سلامت کامل برگزار شد. سند روشن این که مخالفان در رقابت شرکت کرده‌اند، در حالی که در گذشته هم دعاوی نادرستی داشتند و بهانه آشوب قرار دادند. اما مأموریت آنها از ابتدا آشوب افکنی بود.

امثال نویسنده متن فوق، هرگاه پای مواجهه با استکبار و استعمار می‌رسد، می‌گویند قرآن و نهج‌البلاغه را ببوسید و بگذارید کنار و از منافع ملی حرف بزنید! اما وقتی یک دولت ملی، مقابل زورگویی آمریکا قد علم می‌کند، به جای نقطه درست، کنار مزدوران آمریکا می‌ایستند!

غربگرایان می‌فهمند اما به روی خود نمی‌آورند که ایران و ونزوئلا و کشورهای مستقل دیگر، در کنار هم توانستند جنایت تحریمی آمریکا را کم اثر کنند. این رویداد، آمریکای یاغی را عصبانی می‌کند و غربگرایان را هم. ونزوئلا، بزرگ‌ترین دارنده ذخایر نفت قاره آمریکا و هشتمین دارنده منابع طبیعی در دنیاست. دولت‌های آمریکا با این ادعا که آمریکای لاتین حیاط خلوت آنهاست، اصرار داشته‌اند این کشور را مستعمره نگه دارند. اما روند تحولات متاثر از انقلاب اسلامی، ونزوئلا را به استقلال رسانده است. در دو دهه گذشته در مقاطعی که دولت‌ها بر اساس سیاست خارجی مستقل و متنوع عمل کردند، شرکت‌های ایرانی توانستند به مسکن‌سازی در کشورهایی مثل ونزوئلا بپردازند که درآمد ارزی قابل توجهی به همراه داشت. همچنین صادرات خودرو، تراکتور و پهپاد و دیگر اقلام ارز آور. ما در دوران پایمال شدن برجام و فشار حداکثری آمریکا، توانستیم ضمن انجام مبادلات نفتی و بنزین با ونزوئلا، ۹ تن طلای مورد نیاز کشور را تامین کنیم. به اینها، ارزآوری تأسیس پالایشگاه و کشت فراسرزمینی را هم علاوه کنید. همچنین ونزوئلا سفارش ساخت ۴ کشتی به ارزش ۹۶۰ میلیون دلار را به شرکت صنعتی دریایی ایران داده که دومین آن (آفراماکس-۲ با ظرفیت حمل ۱۱۳ هزار تن نفت خام، معادل ۷۵۰ هزار بشکه) تحویل شده است. این رقم در برخی مقاطع بیشتر از کل صادرات ما به اروپا بوده است.