به گزارش مشرق،کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین در مطلبی با عنوان پیوندهای چین و عربستان و چشم انداز معامله نفت با یوان نوشت:

«اس اند پی گلوبال» در یک گزارش مفصل به قلم چانگ و همکاران به بررسی موضوع معامله نفت با یوان میان خریداران چینی و تامین‌کنندگان عربستانی پرداخته است. گفتگوهای اخیر میان چین و عربستان در خصوص پرداخت پول نفت به یوان، به این تصور و انتظار عمومی انجامیده است که با توجه به خرید گسترده نفت از عربستان توسط چین، تجارت نفت دو کشور به کانال یوان منتقل شود. به باور نگارندگان این گزارش، تجارت نفت در کانال یوان کماکان با چالش‌های متعددی روبرو است و رشد آن به مقیاس معنی‌دار دهه‌ها طول خواهد کشید.

همزمان، نگارندگان گزارش معترفند که تعمیق روابط دوجانبه و همسو کردن منافع بلندمدت میان دو کشور اثری تسهیل‌کننده‌ای بر روند انتقال به کانال یوانی ایفا خواهد کرد. افزایش ریسک‌های ژئوپولیتیک نیز از سال ۲۰۲۲ سبب بهبود وضعیت یوان به عنوان بدیل دلار شده است و موقعیتی برای یوان ایجاد کرده که ظرف یک سال، رشدی معادل مجموع چهار سال گذشته را تجربه نماید.

علیرغم اینکه بحث‌های جاری در خصوص چشم انداز تجارت نفت با یوان، بیشتر بر توانایی پرداخت یوانی تمرکز دارند، بعید است که نفس توانایی تسویه معاملات با یوان به تنهایی موجب افزایش سهم یوان در مبادلات نفت گردد.

در واقع، افزایش حجم معاملات یوانی به تمایل صادرکنندگان نفت برای پذیرش این ارز به عنوان واسطه پرداخت وابستگی مستقیم دارد؛ که این مساله نیز به نوبه خود به فراهم بودن امکان استفاده از درآمد حاصله توسط صادرکنندگان در کانال یوانی بستگی دارد و از آنجا که یوان هنوز به طور گسترده در تجارت و امور مالی بین المللی به عنوان ارز واسط استفاده نمی شود، زمینه‌های نسبتا محدودی برای خرج کردن این درآمدها در قالب یوانی وجود دارد.

نگارندگان علیرغم همه استدلال‌های پیش‌گفته، معتقدند این دینامیسم ممکن است با سرعت تغییر کند؛ چرا که سفر شی جین پینگ به عربستان در دسامبر ۲۰۲۲، از نظر آنها موید نوعی تحول در روابط عربستان و چین از روابط متمرکز بر نفت به همکاری‌های جامع است. به بیان دیگر، نگارندگان تاکید می‌کنند که فارغ از تجارت گسترده نفت به عنوان عامل پیونددهنده اصلی در روابط دو کشور، برنامه های بلندمدتی همچون «چشم انداز ۲۰۳۰» عربستان سعودی باعث گسترش روابط نهادی، مالی و فرهنگی بین دو کشور شده است.

این روابط گسترده نوظهور، زمینه‌های بیشتری را برای مصرف یوان در عربستان فراهم می کنند که از این موارد می‌توان به پرداخت هزینه خدمات فنی-مهندسی و دیگر سازندگان چینی فعال در عربستان اشاره کرد. همچنین، سرمایه گذاری متقابل در شرکت‌ها و پروژه‌های پرتعداد عربستان در چین از این قبیل خواهند بود. در یک جمع‌بندی، گسترش روابط و ارتقای سطح آن به سطحی جامع در سال‌های اخیر قادر خواهد بود که نقش تسهیل‌کننده در افزایش سهم ارز یوان در مبادلات نفتی دو کشور ایفا نماید.