به گزارش مشرق، سرباز روحالله، فعال فضای مجازی در تلگرام نوشت:
مشکل از استانداردهای دوگانه غرب نیست؛ مشکل از خود دموکراسی و ارزشهای غربی است. بعد از یازده ماه غوطهور بودن در اخبار و گزارشات و جزییات آنچه دنیای غرب در قبال نسلکشی غزه کرده و میکند، جملهای که گذشت جمع بندیام شده. اینکه میبینید قدرتهای اصلی غربی تقریبا هیچ کار باخاصیتی در قبال نسلکشی اسرائیل در غزه انجام نمیدهند بواسطه همسویی و همراهی عمومی مردم دنیای غرب در حال رقم خوردن است.
اینطور نیست که الان مردم دنیای غرب از تصاویر کودکان پاره پاره غزه برآشفتهاند و آرام و قراری ندارند و این وسط حکومتهای مدعی دموکراسی آنها با خیانت به این مردم و رایی که از آنها گرفتهاند دارند جهتی را خلاف نگاه مردمشان جلو می برند؛ خیر. چنین خبری نیست.
تمام آن اخباری که تحت عنوان موج اعتراضات مردمی دنیای غرب و دانشگاههای آمریکا و خیابانهای انگلیس به گوش من و شما خورده یک جز کوچک از دنیای غرب است که البته خلال یازده ماه گذشته روندی فزاینده داشته. اما اگر بخواهیم انصاف داشته باشیم باید بگوییم هنوز این جماعت معترض غربی قطرهای هستند در قبال دریای بیتفاوت یا همسو با سیاستمداران غربی حامی اسرائیل.
صدای اعتراض یک یا چند فعال حامی فلسطین وسط جلسات مسوولین غربی را دیدهاید که دقایقی نظم جلسات را به هم میریزد تا در میانه سکوت سالن توسط مامورین امنیتی به بیرون هدایت شوند؟ غرب معترض به نسلکشی فلسطین همان تک صداهای تنها هستند و غرب بیتفاوت در قبال نسلکشی همان سالن یک پارچه ساکت در مواجهه با این اعتراض است. سیاستمدار غربی اگر هم بخواهد نمیتواند راهی بجز حمایت یا حداکثر سکوت در برابر نسل کشی اسرائیل اتخاذ کند چه آنکه این خواست صریح یا ضمنی عموم مردم غرب است.
غربزدگی به حیثیت بیماری مزمن فراگیری که خیلی وقتها بیآنکه بدانیم دچارش هستیم ـ باعث میشود تظاهراتهای میلیونی هفتگی مردم یمن را نبینیم و خیال کنیم در توجه به نسلکشی غزه هم باز همین مردم دنیای غرب هستند که از ما جلوترند. همین عموم مردم تهران در توجه به ماجرای فلسطین و غزه فرسنگها از لندنی که شاهد اعتراضات مستمر برای غزه بوده جلوتر قرار گرفته.
ماجرا وقتی به نظام ارزشی غرب هم میرسد چیزی فراتر از این نیست. ما اساسا دچار سو تفاهم شدهایم که وقتی غرب دم از حقوق بشر و ارزشهای اومانیستی زد خودمان را هم داخل همان آدمهایی متصور شدیم که غرب برایش کرامت قائل بود؛ خیر.
تا وقتی در این سوتفاهم قرار داریم از غرب دلخوریم که چرا استانداردهای دوگانه دارد؛ دلخوری ندارد. ما از اول هم برای دنیای غرب داخل آدم نبودیم. آنها استاندارد دوگانه ای ندارند. استاندارد اومانیستی آنها از همان اول هم ناظر به انسان غربی بود. این نگاهش را هم به مدد هزاران هزار ابزار فرهنگی و رسانهای و هنری به خورد ذهن مخاطبش داده. همین شده که وقتی امر سیاست به دموکراسی گره میخورد، برونداد این سیستم چیزی جز حمایت تمام عیار غرب از اسرائیل و نسلکشیاش نمیشود.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.