به گزارش مشرق، کانال تلگرامی لویاتان نوشت:

وقتی در ۸ اکتبر ۲۰۲۳ تنها یک روز پس از شروع درگیری میان اسرائیل و حماس، حزب الله لبنان «تبادل آتش» با اسرائیل را در دستورکار خود قرار داد، تحول جدیدی در جنگ رقم خورد.

هدف اصلی حزب الله «اثرگذاری بر جنگ در غزه» و کاهش تمرکز ارتش اسرائیل بر نوارغزه بود. حزب الله در همان ساعت های اولیه اعلام کرد، شرط پایان دادن به این تبادل آتش، برقراری آتش بس در غزه است و در جریان آتش بس ۷ روزه (۲۴ نوامبر تا ۱ دسامبر ۲۰۲۳)، کلیه اقدامات خود را متوقف کرد. در کنار این امر حزب الله «فرسایش توان اسرائیل» را نیز در این حملات در دستورکار خود قرار قرار داده بود.

اما از منظر اسرائیل بجز دو ذهنیت اصلی حزب الله دست کم سه گزاره دیگر نیز اوضاع را پیچیده می ساخت؛

۱- اقدام یک جنبش به تبادل آتش با اسرائیل در موازات جنگ در غزه و قطع نظر از نتیجه ای که در فرجام جنگ به دست بیاید، معادله بازدارندگی جدیدی را علیه تل آویو ایجاد می کرد که عبارت بود از «هرگاه اسرائیل بخواهد بخشی از محور مقاومت را مورد حمله قرار دهد، حزب الله اقدام به تبادل آتش خواهد کرد».

۲- اقدامات حزب الله در جبهه شمالی هزینه های زیادی برای اسرائیل در پی داشت و باعث شد در ماه های نخست حدود ۲۰۰ هزار اسرائیلی و سپس (تا کنون) ۶۶ هزار تن از محل سکونت خود آواره شدند و مجبور به زندگی در هتل ها و منازل استیجاری (به هزینه کابینه اسرائیل) شده اند. برخی از مقامات اسرائیلی اعلام کرده بودند که منطقه شمالی از دسترس ما خارج شده است. طولانی شدن این ناامنی برای حدود ۱۱ ماه نیز در تغییر راهبرد اسرائیل در شمال موثر بوده است.

۳- اگر اسرائیل در شرایطی که تبادل آتش از سوی حزب الله ادامه داشت، حاضر به آتش بس در غزه می شد، زیربار پذیرش یک معادله بازدارندگی جدیدتر رفته بود که طبق آن حزب الله می تواند بر نتیجه منازعه در نوار غزه نیز موثر واقع شود.

با در نظر گرفتن این سه گزاره از مدت ها قبل باید منتظر حمله اسرائیل به لبنان می‌بودم و از انفعال نسبی اسرائیل در قبال جبهه لبنان در ماه های اولیه جنگ، متعجب شدیم و از آغاز امسال، پایان تابستان ۱۴۰۳ را زمان تغییر رویه اسرائیل نسبت به جبهه شمال می دانستیم که تقریباً به حقیقت پیوسته است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.