به گزارش مشرق، صحبت وزیر ورزش و جوانان برای انتخاب سرپرست برای فدراسیون‌های ورزشی، در آخرین دقایق شب گذشته از سوی مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها تکرار شد. احمد نامنی در این باره گفته است: «باتوجه به تصمیمات اتخاذ شده در وزارت ورزش و جوانان مقرر شد فرایند ثبت‌نام و انتخابات فدراسیون‌هایی که دوره چهار ساله آنها فرا می‌رسد پس از اتمام دوره با تعیین سرپرست برای فدراسیون مربوطه انجام شود.»
روز گذشته در گزارشی اشاره کردیم که این تصمیم مبنای قانونی ندارد و در هیچ کجای اساسنامه به وزیر ورزش و جوانان این اختیار داده نشده که چنین کاری انجام دهد. درباره تبعات این تصمیم نیز توضیحاتی داده و گفته شد که ممکن است بحث تعلیق فدراسیون‌ها به وجود آید چرا که چنین روندی مصداق دخالت دولت در ورزش محسوب می‌شود. با این حال مرغ وزارت ورزش یک پا دارد و هنوز به شب نرسیده روی این موضوع تأکیدی دوباره شد.
وزیر ورزش و جوانان در مجمع فدراسیون شمشیربازی در زمانی که آرای مربوط به انتخاب خزانه‌دار، کارشناس و نماینده باشگاه‌ها شمارش می‌شد گفت: «در فدراسیون‌های بین‌المللی، معمولاً ناظران در بیرون از فضای مجمع اقدام به شمارش آرا می‌کنند تا بدین ترتیب وقت مجمع گرفته نشود. من نمی‌دانم که شمارش آرا در داخل مجمع، در آیین‌نامه هم آمده یا خیر، اما معتقدم که این مسئله باید اصلاح شود، چون وقت مجمع و اعضای آن اهمیت دارد و نباید این وقت با این کار گرفته شود.»
وقتی دنیامالی به این نکته ریز و جزیی توجه می‌کند، چگونه است که درباره موضوع کلان انتخاب سرپرست به اتفاقاتی که در دنیا رخ می‌دهد توجهی ندارد؟ او در حالی گفته که «مثل شورای شهر و انتخابات نمایندگی مجلس از روز اول مدت ثبت نام، رسیدگی‌های فنی، رسیدگی حراستی، تأیید صلاحیت و اعتراضات و در نهایت زمان انتخابات را از روز اول اعلام می‌کنیم و تغییر ناپذیر است. آمدم که ابتدا قانون را در وزارت ورزش و فدراسیون‌ها حاکم کنم» که اصل تصمیمی که گرفته شده مبنای قانونی ندارد. ضمن اینکه مگر در پایان دوران ریاست جمهوری یا مجلس، سرپرست انتخاب می‌شود؟ اگر قرار است دولت، مجلس و شورای شهر الگو باشند پس چگونه در مورد برگزار شدن انتخابات در زمان همان فرد و بدون انتخاب سرپرست الگو نیستند؟
به نظرمی‌رسد با این روند آینده خوبی در انتظار ورزش ایران نباشد چرا که دوران سرپرستی دوران بلاتکلیفی است و حداقل چند ماه برای طی شدن فرایند انتخابات زمان نیاز است. با این شرایط ورزش باید به دوران آشفتگی و بی‌ثباتی سلام کند آن هم در فاصله دو سال تا بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا و ۴ سال تا المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس.
