به گزارش مشرق، کانال تلگرامی رب الناس نوشت:

مقاومت فلسطینی حتی قبل از اشغال این سرزمین مقدس در ۱۹۴۸ وجود داشت ولی برخی از کسانی که روزگاری مقاوم بودند تا انتها نماندند چرا که هزینه ایستادگی کم نیست!چنانچه ابوعمار، از پیشتازان مقاومت مسلحانه بود و هنگامی که فشارها زیاد شد وارد مذاکرات اسلو گردید و با رژیم صهیونی کنار آمد! اما او هنوز زنده بود که پشیمان شد چرا که خلف وعده آنان را دید و فهمید که برنامه آنان اشغال کل فلسطین است و جز زبان زور پاسخگوی شان نیست!

حال بیایید تصور کنیم که چیزی بنام گروههای مقاومت نداشتیم و کسی هم از آنان حمایت نمی‌کرد تا بتوانند در این سالهای طولانی زنده بمانند. آنگاه همان طور که رژیم در این سالها بارها قرارداد اسلو را نقض کرد و بیش از هشتصد هزار شهرک نشین اشغالگر را به مناطق کرانه باختری آورد، همین وضعیت را در غزه نیز شاهد می بودیم و سرعت این شهرک سازی ها افزایش می یافت.

اصلا تا کنون چیزی بنام مناطق تحت مدیریت فلسطینی‌ها وجود نداشت چرا که با یهودی اعلام کردن دولت حاکم بر کل فلسطین، مابقی را نیز مجبور به پذیرش هویت اسراییلی می کردند مانند آنچه در اراضی ۴۸ رخ داد و پروژه تهوید نیز چیزی از تاریخ و سنت فلسطینیان باقی نمی گذاشت!

از همین رو معتقدم که همه تاریخ فلسطین به مقاومت فلسطینی و رهبران و شهدا و جانبازان و اسرا و خانواده های آنان بدهکار است و ابا ندارم سخن آن رهبران را تکرار کنم که اگر ایران نبود وضعیت مقاومت بسیار متفاوت از حالا بود.

و در این میان نقش «دولت مستقل» خیلی محوری است. اگر دولتی در غزه نبود نمی توانست در مقابل سنگین ترین حملات وحشیانه تا کنون مقاومت کند و هنوز هم شاهد پرتاب موشک از این باریکه محدود باشیم که چیزی شبیه معجزه است. تفاوت کرانه و غزه نه در مجاهدان آن که در همین فقدان دولت مستقل فلسطینی بوده است. فتامل!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.