به گزارش مشرق به نقل از فارس، از روزی که شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی امیر قطر به همراه همسرش پای خود را به نوار غزه گذاشت، انتظار می رفت که فاجعه ای در انتظار این باریکه قحطی زده و محاصره شده باشد، رسانه های عربی سفر امیر قطر را برای افتتاح چند پروژه صنعتی در نوار غزه اعلام کرده بودند، البته چیزی که آنها سعی می کردند در این سفر مخفی نگه دارند، این بود که این سفر با حمایت‌ها و پوشش امنیتی رژیم صهیونیستی از وی همراه بود. امیر قطر پس از توقفی شش ساعته و دیدار با مقامات ارشد جنبش حماس از طریق مصر به قطر بازگشت.
این در حالی بود که هفته نامه فلسطینی المنار به نقل از برخی منابع خبر نوشت که تنها چند ساعت قبل از آغاز این دیدار حمد بن جاسم آل ثانی نخست وزیر قطر به صورت مخفیانه به تل‌آویو سفر کرد، وی در این سفر 5 ساعته با مقامات رژیم صهیونیستی از جمله بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و میمون پرز رئیس این رژیم دیدار داشت.
ابعاد و اهداف این سفر مشکوک تا چند روز از دید رسانه‌های جمعی مخفی ماند تا اینکه با افزایش تهدیدات نظامی رژیم صهیونیستی علیه غزه و آغاز جنگ گسترده علیه این منطقه، اهداف این سفرها مشخص شد، پایگاه خبری المنار در همین راستا با انتشار گزارشی اطلاعاتی به نقل از منابع فلسطینی از محتوای مذاکرات امیر قطر با اسماعیل هنیه نخست‌وزیر دولت منتخب فلسطین در غزه پرده برداشت و ماهیت و اهداف اصلی این دیدار را فاش کرد. المنار نوشت که امیر قطر در این دیدار از هنیه خواسته است که اگر می‌خواهد کمک‌های مالی و اقتصادی دریافت کند، باید ائتلاف خود با ایران را که به زعم وی دشمن اسلام و مسلمین است، متوقف کند.
این منابع از زبان اسماعیل هنیه شرط‌هایی که امیر قطر در این دیدار قرار داده بود را به این صورت بر شمردند:
- توقف ائتلاف با ایران
- آغاز مذاکرات با اسرائیل بدون پیش شرط
- به رسمیت شناختن اسرائیل
- به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و عدم اصرار به بازگرداندن بخش شرقی آن
- اعلام توقف مبارزات مسلحانه و وارد شدن در مسیر مذاکرات
با رد این درخواست ها از سوی اسماعیل هنیه، امیر قطر آخرین اولتیماتوم ها را به وی داده و مدت دیدار خود از غزه را نیز از دو روز به چند ساعت تقلیل داد و مبلغ وعده داده شده برای کمک به غزه که بالغ بر 600 میلیون دلار بود را نیز به 350 میلیون دلار تقلیل داد.
وی سعی داشت از طریق این دیدار و استفاده از اعضای خارج نشین جنبش حماس که مقر خود را از سوریه به قطر انتقال داده بودند، یکی از پل های ارتباطی دولت سوریه با محور مقاومت که همان مقاومت فلسطین است را قطع کند و در مسیر اصلی خود یعنی براندازی دولت سوریه از این روند بهره برداری کند، امیر قطر به همین علت سعی کرد از گرایش‌های اخوانی مقاومت فلسطین سوء استفاده کند و آنها را علیه دولت علوی سوریه بشوراند که البته در این روند نیز ناکام ماند.
شیخ حمد که از رسیدن به اهدافش در این سفر ناکام مانده بود، 'گزارش شده ضمن هماهنگی با صهیونیست ها به رهبران حماس ساعت‌ها و خودکارهایی را اهدا کرد که دارای تجهیزات ارتباطی با ماهواره‌های اسرائیلی بوده که به کمک آن شناسایی مکان حضور این رهبران امکان پذیر می شد. ترور «احمد الجعبری» از فرماندهان ارشد گردان‌های قسام، شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی [حماس] توسط جنگنده‌های اسرائیلی، به کمک همین تجهیزات صورت گرفت.
سرنخ بعدی از دست داشتن دولت قطر در حمله نظامی صهیونیست‌ها به غزه را نیز هفته‌نامه فلسطینی المنار رو کرد، این مجله الکترونیکی به نقل از یک دیپلمات اروپایی نوشت که تل‌آویو 12 ساعت قبل از ترور الجعبری و آغاز حمله به غزه با امیر قطر و نخست‌وزیر این کشور تماس تلفنی برقرار کرد. به گفته این مقام اروپایی طی این تماس موضوع آتش‌بس در نوار غزه بین دو طرف بررسی شد و دفتر نتانیاهو از تلاش‌های قطر در این خصوص استقبال کرد و در عین حال تصمیم گرفت به منظور پشتیبانی گذرگاه‌ها را باز کند و رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل نیز در آموزش‌های نظامی مشارکت داشت.
به این ترتیب دولت قطر که واسطه اصلی عادی سازی روابط کشورهای عرب منطقه با رژیم صهیونیستی است، بر خلاف تبلیغاتی که در حمایت از مردم مسلمان غزه دارد، یکی از مهم‌ترین عوامل بین المللی حمله به نوار غزه و کشتار دهها زن و کودک و شهروند فلسطینی است، او که در مسیر تبدیل کردن خود به یک قدرت منطقه ای البته با تکیه بر قدرت های غربی و دلارهای نفتی هیچ مانعی را بر نمی‌تابد، این بار نیز هماهنگی کامل خود را با طرح های صهیونیستی و آمریکایی نشان داد تا هر چه بیشتر بتواند اعتماد سران غرب را نسبت به خود جلب کند.
به این ترتیب بود که اتحادیه عرب که تحت فشارهای دولت قطر و دبیر کل این اتحادیه جائرانه ترین حکم ها را علیه دولت سوریه صادر می کرد، در نشستی حماسی که برگزار کرد، تنها به شعرخوانی و رجز خوانی علیه رژیم صهیونیستی اکتفا کرده و به جای اتخاذ اقدامات عملی علیه این رژیم از جمله قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی با رژیم صهیونیستی و تحریم کالاهای آنها، در راستای منافع این رژیم هیئتی از وزرای خود را به غزه می فرستد تا حماس را به موافقت با شروط تحمیلی صهیونیست ها در پذیرش آتش‌بس وادار کنند.
