به گزارش مشرق، کیهان در ستون ویژه های خود نوشت:

بايد بحران بسازيم تا حاكميت مذاكره با مخالفان را بپذيرد

يك عضو گروهك ملي مذهبي معتقد است هاشمي روزنه بازگشت به حاشيه رانده شدگان از قدرت است اما نقش او در ساختار سياسي بيش از پيش كاسته شده است. وي در عين حال تصريح مي كند هاشمي به اندازه خاتمي براي مخالفان قابل اعتماد نيست.

مرتضي-ك در مصاحبه با راديو فرانسه با اشاره به حمايت هاشمي در فتنه سبز گفت: مواضع رفسنجاني پس از انتخابات سال 88 به عقيده من خيلي مهم است چون عملا با سكوت خودش در برابر گفتمان غالب كه جنبش را فتنه توصيف مي كرد و همين طور با حمايت از روح اعتراض ها و روزنامه هاي توقيف شده و احزاب سركوب شده و سران جنبش سبز به شكل غيرمستقيم عملاً چه با سكوت و چه با ديدگاه هاي مستقيم و غيرمستقيم خودش را در كنار جنبش قرار داد و طبيعي بود كه اين خوشايند رأس نظام نباشد.

وي با بيان اينكه «به نظر مي رسد سر نخ تحولات سياسي عملاً از دست هاشمي كاهش يافته [ خارج شده] است»، شرط نقش آفريني مجدد هاشمي را موكول به ايجاد بحران در كشور كرد و گفت نيروهاي سياسي سركوب شده يا به حاشيه رانده شده اميدوارند در يك بزنگاه تاريخي و وضعي كه فشارها به حداكثر خود مي رسد، نظام سياسي و مركز ثقل قدرت در جمهوري اسلامي به اين نتيجه برسد كه چاره اي جز گفت و گو با به حاشيه رانده شده ها نيست و طبيعي است كه در چنين وضعي هيچ كس مثل هاشمي نمي تواند ايفاگر نقش در موقعيت ميانه [!؟] باشد؛ او هميشه در اين نقش بازي كرده است.

وي با بيان اينكه خاتمي براي مخالفان وضع موجود شخص قابل اعتمادتري است، افزود: اما به نظر مي رسد با آرايشي كه نيروهاي سياسي در حاكميت دارند، اگر بنابر گفت و گو و تعامل باشد، اين كار در پله نخست از كانال آقاي رفسنجاني صورت مي گيرد. متأسفانه بعد از اتفاقات سال 88 امكان گفت و گو با رأس نظام منتفي شده است.

عضو پاريس نشين گروهك ملي-مذهبي مي گويد «زماني هاشمي رفسنجاني را پدرخوانده سياست ايران مي دانستند اما حالا دو فرزند او در اوين زنداني هستند و او بايد براي ملاقات با آنها به اوين برود». هاشمي بعدازظهر سه شنبه گذشته با مراجعه به اوين، به ملاقات با مهدي و فائزه هاشمي پرداخت.

اين همكار گروهك ملي-مذهبي همچنين گفته است: نقش هاشمي رفسنجاني در ساختار سياسي قدرت بيش از پيش كاسته شده و اين ادعايي است كه به ويژه پس از حوادث سال 88 با شواهد مختلف قابل اثبات است. هاشمي رفسنجاني به ويژه با حذف از صدر مجلس خبرگان رهبري و در ادامه گرفتن اختيار مجموعه دانشگاه آزاد از او تقريباً به حاشيه رانده شده و يك جايگاه حاشيه اي در مجمع تشخيص مصلحت نظام دارد.

وي ادامه داد: در مورد فرزندان او هم نكته مهم اين است كه حكم شش ماه حبس تعزيري فائزه هاشمي مثل خيلي احكام ديگر مي توانست قابل اجرا نباشد اما اجراي آن معني دار بود و نشان مي دهد كه به هر حال رفسنجاني واجد اين ويژگي در حكومت نيست كه درمورد او تعارفي صورت بگيرد.

يادآور مي شود اشاره اين عضو گروهك نفاق به لزوم حداكثري شدن فشارها به جمهوري اسلامي براي احياي فتنه سبز و امكان چانه زني فتنه گران (ساختارشكنان) با نظام، در واقع بازگويي مدلي است كه از سوي رژيم هاي آمريكا و انگليس با نااميدي دنبال مي شود و اين مدل به واسطه مشورت با نمايندگان جريان فتنه در خارج كشور تدوين شده است. درست به همين دليل هم هست كه تلاش ناكام سران جريان فتنه براي بحراني نشان دادن اوضاع كشور، با بدگماني مضاعف از سوي مردم و مسئولان و به عنوان حركتي نيابتي از سوي دشمنان ارزيابي مي شود.

نكته قابل تأمل در اين ميان، نگاه ابزاري منافقين به چهره هايي است كه پيش از اين مورد ترور شخصيت همان منافقين قرار گرفته اند اما اكنون به اعتبار لغزش هايشان مورد توجه هستند. منافقين بدين ترتيب مي خواهند با يك تير دو نشان را بزنند. از يك طرف به اعتبار اين افراد، به اصل نظام و انقلاب لطمه بزنند و از طرف ديگر، انتقام گذشته را از اين رجال سياسي بگيرند.
 
واشنگتن پست: جنگ هاي اسرائيل نااميد كننده است

«اسرائيل 30 سال است جنگ راه مي اندازد اما نمي تواند مشكلاتش را حل كند.»
روزنامه واشنگتن پست با درج اين مطلب، به ماجراي جنگ اخير غزه پرداخت و نوشت: نااميد كننده ترين بعد جنگ تازه غزه اين است كه هيچ راه برون رفتي ديده نمي شود. اسرائيل، هرچند سال يك بار جنگ راه مي اندازد اما چيزي حل و فصل نمي شود. جرقه اين جنگ، بار نخست در سال 1982با حمله اسرائيل به جنوب لبنان آغاز شد. در اين عمليات ارتش اسرائيل همه راه هاي منتهي به بيروت را درهم پيچيد و گمانش اين بود كه با قدرت وسيع آتش خود مي تواند مانند جنگ هاي قبلي اسرائيل با ارتش هاي عرب فلسطينيان را ناگزير به فرار كند. اما در عمل اينگونه نشد و فلسطينيان در محل ماندند. راهبرد اسرائيلي ها نه در آن جنگ استراتژي خوبي بود و نه در جنگ كنوني آنها عليه غزه.

اين روزنامه يادآور شد: در سال 1982 آمريكا براي ميانجيگري پايان جنگ وارد ميدان شد و سازمان آزاديبخش فلسطين را وادار به خروج از جنوب لبنان و بيروت كرد. سازمان آزاديبخش فلسطين از جنوب لبنان و بيروت خارج شد اما در عوض «حزب الله» يك گروه شبه نظامي شيعه لبنان كه مخلوق جنگ اسرائيل عليه فلسطينيان بود جايگزين آن شد. اينك اين حزب الله است كه تهديدي عليه اسرائيل به حساب مي آيد.

ديويد ايگناتيوس تحليلگر واشنگتن پست مي افزايد: اسرائيل در سال 1996 با عمليات خوشه هاي خشم جنوب لبنان را هدف حملات هوايي قرار داد اما در سال 2000 ميلادي با نااميدي از لبنان خارج شد. آنها اين دور باطل را در سال 2006 تكرار كردند. اكنون جنگ به غزه رفته است. اسرائيل در سال 2005 مجبور شد از غزه خارج شود و حماس را با 12 هزار موشك و راكت تنها بگذارد.
واشنگتن پست با اشاره به كشته شدن 130 نفر در غزه كه اغلب غيرنظامي بودند، مي نويسد: موجي از انتقادهاي بين المللي روانه به جانب اسرائيل شده و منافع اسرائيل را به طور جدي به خطر افكنده است. اين جنگ صحنه انحطاط ارزش هاي اخلاقي است.
 
شيمون پرز: هرچه مي كشيم از دست ايران است

درماندگي اسرائيل در برابر قدرت دفاعي مقاومت اسلامي فلسطين، شيمون پرز را به لفاظي عليه جمهوري اسلامي ايران واداشت.
به گزارش راديو اسرائيل، شيمون پرز گفته است: حماس و حزب الله با سلاح هاي ايران مي جنگند. رژيم اسلامي براي حماس و حزب الله و گروه هاي تروريستي، سلاح و مهمات مي فرستد و خاورميانه را پر از سلاح كرده و نتيجتا به تروريست سطح اول دنيا مبدل شده است.

غير از موضوع شكست رژيم صهيونيستي در جنگ غزه، علت ديگر عصبانيت پرز را جان بولتون نماينده سابق آمريكا در شوراي امنيت در مصاحبه با فاكس نيوز باز گفته است بولتون با بيان اينكه جنگ غزه در واقع نبرد ايران و اسرائيل بود، تصريح كرد: ايران خواست بگويد در صورت حمله اسرائيل به تاسيسات هسته اي ايران مي تواند از دو جبهه حماس و حزب الله لبنان به اسرائيل حمله كند.»

وي يادآور شد: «نيروي هوايي اسرائيل كار بسيار دشواري براي حمله به ايران دارد چون اين نيرو نمي تواند همزمان در سه جبهه غزه، دره بقاع لبنان و آسمان ايران بجنگد.»
بولتون با اشاره به توان موشكي حماس و حزب الله در حمله به عمق رژيم صهيونيستي، گفت: «اگر ايران تكنولوژي موشك هاي هدايت شونده در اختيار حزب الله و حماس قرار دهد آن وقت موشك هاي حماس و حزب الله مي توانند تهديدي به مراتب بيشتر عليه اهداف دوردست تر از تل آويو و اورشليم (قدس) ايجاد كنند.

در همين حال خبرگزاري رويتر در گزارشي نوشت: جنگ غزه را نمي توان با جنگ عليه ايران مقايسه كرد. حزب الله ديگر متحد ايران بالغ بر 60 هزار موشك دارد كه همگي اسرائيل را نشانه رفته اند.
روزنامه نيويورك تايمز هم معتقد است: موشك هاي ايراني فجر به حماس و ديگر جنبش ها در غزه اجازه داد كه قلب اسرائيل را نشانه بروند. همين مسئله باعث فرار ساكنان فلسطين اشغالي به پناهگاه ها شد. در حاليكه كمك هاي سياسي و و مالي به فلسطين انجام مي شد اما رهبران گروه هاي فلسطيني مي گفتند كه كمك نظامي ايران كمك بزرگتري است. اين مسئله اعتبار ايران را افزايش داده است. براي نخستين بار شهرهاي مهم اسرائيل هدف موشك ها قرار گرفت. اين موضوع شرايط را به نفع ايران عوض مي كند.

روزنامه القدس العربي ديگر روزنامه اي است كه به موضوع جنگ غزه پرداخته و با بيان اينكه «اسرائيل شكست خورده جنگ غزه است»، نوشت: «در جنگ دوم غزه، معادله جنگ به كلي فرق كرده و اين بار اسرائيل و ديگران از اينكه حماس به سلاح هاي مدرن و به روز مجهز شده بود، غافلگير شدند، به اين ترتيب مقاومت موفق شد ترس و نگراني را در دل تل آويو قرار دهد و مانع از انجام تهديدات ارتش در مورد تجاوز زميني به غزه شود.

 تانك هاي اسرائيل نيز در ورود به نوار غزه و حتي نزديك شدن به آن به خود لرزيدند، چرا كه آنها از موشك هاي ضد زره كورنيت مي ترسيدند، ما حتي وجود موشك هاي ضدهوايي در دست مقاومت را بعيد نمي دانيم، چرا كه كساني كه موشك هايي را به مقاومت فلسطين داده اند كه موازنه قوا را تغيير داده است، در مجهز كردن اين مقاومت به موشك هاي ضدهوايي نيز ترديد نخواهد كرد، دست كم منطق اين را نشان مي دهد. منظور از اين طرف، همان ايران است كه خالد مشعل رئيس دفتر سياسي جنبش حماس و رمضان عبدالله دبيركل جنبش جهاد اسلامي در كنفرانس خبري مشترك خود از آن قدرداني و تشكر كردند.»

از سوي ديگر روزنامه فايننشال تايمز با تصريح بر افزايش مشروعيت جنبش حماس پس از مقاومت اخير خاطر نشان كرد: اسرائيل در هيچ يك از 3 جنگ اخير با حزب الله و حماس به پيروزي روشن دست نيافته است. آن جنگ ها به عمليات زميني منجر شد با اين آرزو كه اسرائيل يكبار براي هميشه تهديد ناشي از حماس و حزب الله را از سر رفع كند.

اما اين بار اسرائيل تصميم گرفت تا عقب نشيني كند، پيش از پيشروي تانك ها به سوي نوار غزه آتش بس را بپذيرد و بيشتر تحليلگران نظامي نيز باور دارند اين تصميم درستي است. عمليات زميني در لبنان دستاوردهايي ناچيز و هزينه هاي فراواني داشت و در عين حال موقعيت بين المللي اسرائيل را نيز تخريب مي كرد. اين جنگ درس هايي براي اسرائيل در برداشت؛ از جمله اينكه حماس بازيگر مشروعي در منطقه است. ممكن است حماس هنوز در فهرست سازمان هاي تروريستي اسرائيل، آمريكا و اتحاديه اروپا باشد، اما آنها ديگر نمي توانند به اين شكل با اين سازمان برخورد كنند. حماس در جهان عرب و بين مسلمانان موقعيت خود را مدت ها قبل بهبود بخشيده است.

يادآور مي شود به گزارش كانال 2 تلويزيون اسرائيل و براساس نظرسنجي انجام گرفته در فلسطين اشغالي از هر 5 صهيونيست تنها يك نفر (20 درصد) معتقدند اسرائيل در جنگ غزه پيروز شده و 29 درصد حماس را پيروز جنگ معرفي كرده اند. 46 درصد نيز مي گويند جنگ پيروزي نداشته است. گزارش راديوفردا از نظرسنجي روزنامه معاريو نيز حاكي از آن است كه «اكثر شهروندان اسرائيل از نتايج اين جنگ ناراضي هستند».
 
وقتي B.B.C دست به افشاگري عليه مديرمسئول كيهان مي زند!

فشار به برخي همكاران سرويس جاسوسي ام آي6 و سازمان سيا به روخواني برخي انشاهاي از پيش تهيه شده، باعث افتضاح تازه براي شبكه دولتي انگليس شد.
شبكه بي بي سي اخيرا با تهيه فيلمي به نام اعترافات اجباري با حضور مازيار بهاري، فرج سركوهي، علي افشاري و رامين جهانبگلو تلاش كرد تا اعترافات مستند اين افراد به هنگام محاكمه در ايران را تحت فشار معرفي كند اما از آنجا كه بازيگران اين فيلم (افراد ياد شده) سناريوي تدوين شده توسط حلقه ديگري را بازي و روخواني مي كردند، ادعاهاي شاخداري مطرح كرده اند كه دروغ بودن آن محرز است. بي بي سي در اين فيلم سعي مي كند همه اعترافات افراد مذكور را زير سر كيهان معرفي كند و طبق روش سابق و برخلاف واقعيات، مديرمسئول اين روزنامه را بازجو جا بزند.

در نمايش ظاهرا مستند بي بي سي، فرج سركوهي (همكار روزمزد بي بي سي در سالهاي اخير) كه سال 75 به جرم جاسوس بازداشت شد، ادعا مي كند روابط خصوصي اش با همسرش «شنود» شده است، در حالي كه سركوهي در خاطرات سال 1375 و 1376 مي نويسد، همسرش در خارج از كشور به سر مي برد و اصلا در ايران حضور نداشته است، بنابراين معلوم نيست كه شنود مورد ادعاي وي كجا كار گذاشته شده و به دست مديرمسئول كيهان افتاده است؟!

علي افشاري از عناصر فرصت طلب دفتر تحكيم نيز كه سالهاست حتي مورد التفات اپوزيسيون قرار ندارد، در فيلم بي.بي.سي ادعا مي كند در زندان مقاله اي از روزنامه «كيهان» و با عنوان «براندازي در سكوت»، را به او داده اند تا براساس آن متن اعترافاتش را تنظيم كند. دروغ وي آنجا است كه مقاله «براندازي در سكوت» اساسا پس از انتشار اعترافات اين به اصطلاح فعال اپوزيسيون به چاپ رسيده است!

رامين جهانبگلو در فيلم مذكور تصريح مي كند ضربه اي كه حسين شريعتمداري در روزنامه كيهان به جريان هاي غيرمذهبي زد، غيرقابل جبران است و مي گويد پيام فضلي نژاد كه نويسنده كيهان و تحت مديريت شريعتمداري است، با نوشتن كتاب شواليه هاي ناتوي فرهنگي، زمينه بازداشت وي را فراهم كرده است و حال آن كه اين كتاب بعد از بازداشت وي چاپ و منتشر شده بود و البته، كيهان از 8 سال قبل در اخبار ويژه و گزارش ها و يادداشت هاي خود با ارائه اسناد غيرقابل ترديد و آشكار هويت جهانبگلو را به عنوان جاسوس «سيا» فاش كرده بود.

يادآور مي شود تلاش براي زيرسوال بردن اعترافات عناصر مشابه در زمينه همكاري با شبكه هاي جاسوسي و براندازي در حالي است كه اولا اين اعترافات مستند به انواع اسناد و مدارك و تصاوير است و ثانيا روند فعاليت اين عده در خارج از كشور نيز نشان مي دهد اغلب آنها پس از فرار از كشور سعي كرده اند در خدمت فعاليت هاي مربوط به براندازي نرم و كودتاي مخملين قرار گيرند، هر چند كه اغلب آنها پس از فرار از كشور معمولا اهميت خود را براي سرويس هاي جاسوسي از دست داده و تبديل به مهره هاي اسقاطي شده اند. ثالثا تهيه و پخش اين فيلم توسط شبكه دولتي انگليس كه با سياستگذاري MI6 و وزارت خارجه انگليس صورت مي گيرد، خود به اندازه كافي از سنديت و حقانيت فيلم كذايي حكايت مي كند!

و سرانجام اينكه غير از بودجه هاي كلاني كه هر ساله به طور رسمي براي براندازي در ايران به تصويب دولت و كنگره آمريكا مي رسد و رديف هاي مصرف مشخص در سازمان هاي خاص را دارد، بسياري از عناصر متهم در اين زمينه (نظير علي افشاري و رامين جهانبگلو و فرج سركوهي و مهرانگيزكار و...) نيز نان خور سازمان هاي مذكور محسوب مي شوند. آيا اين استخدام ها و مواجب بگيري ها نيز تحت فشار و اجبار جمهوري اسلامي يا مديرمسئول كيهان انجام گرفته است؟!
گفتني است شبكه تلويزيوني بي.بي.سي، اين به اصطلاح فيلم مستند را طي هفته گذشته چندين بار و در ساعات مختلف پخش كرده است.