به گزارش مشرق، سيدمحمد صحفي معاون وزير ارشاد در دولت خاتمي در یادداشتی که در سی‌ویکمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است به بیان دیدگاه‌هایش در مورد « دیپلماسی همسران مقامات» پرداخته و در این بین، اطلاعاتی از نحوه و چارچوب کار و فعالیت‌های اعظم‏السادات فراحی همسر محمود احمدی‏نژاد، عفت مرعشی همسر اکبر هاشمی رفسنجانی و زهره صادقی همسر سید محمد خاتمی ارائه کرده است.
 
وی در بخشی از یادداشت خود، در مورد عفت مرعشی می‌نویسد: در دولت اول‌ هاشمی رفسنجانی، برای برقراری ارتباط به‏روز و کامل با دیگر کشورها، عفت مرعشی همسر اکبر هاشمي رفسنجانی، نخستین بانوی اول جمهوری اسلامی بود که پس از انقلاب عنان کار‌ها و آداب این عنوان تشریفاتی را برعهده گرفت. برگزاری جلسات، نشست‌ها و میهمانی‌ها با همسران وزرا و مدیران ارشد اجرایی کشور از دیگر اقداماتی بود که عفت مرعشی برای هماهنگ‌تر کردن کابینه انجام داد.
 


او در جایی دیگر به اقدامات زهره صادقی همسر سید محمد خاتمی اشاره کرده و می‌نویسد: زهره صادقی، همسر سیدمحمد خاتمی، در سال 1376 با شروع ریاست‏ جمهوری همسرش عازم پاستور شد و هشت سال تمام ناظر بر امور و تصمیم‌گیری‌های حوزه زنان و خانواده بود. وی در مدت اقامت در پاستور همواره در استقبال از میهمانان خارجی خاتمی در کنار او بود و به رسم ادب از همسران آنها استقبال می‌کرد، اما تا زمانی که از او دعوت نمی‌شد در سفرهای خارجی، رئیس‌جمهور را همراهی نمی‌کرد.
 


معاون وزير ارشاد در دولت خاتمي در بخش دیگری از یادداشت خود در مورد اقدامات اعظم‌السادات فراحی همسر محمود احمدی‌نژاد می‌نویسد: در آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی‏نژاد نامی از اعظم‏السادات فراحی بر زبان‏ها نبود، ولی تیر ماه 87 آغاز حضور وی در عرصه سیاست شد. وی در اولین سفر سیاسی خود به همراه همسرش به خاک ترکیه گام نهاد که این سفر بازتابی جالب در فضای بین‏المللی داشت و روزنامه حریت ترکیه نوشت: «کسی نیست که محمود احمدی‏نژاد رئیس‏جمهور ایران را نشناسد، اما برای اولین بار احمدی‏نژاد به همراه همسرش دیده شد».
 
نتیجه گیری وی در این یادداشت را: جبر زمانه و نياز فزاينده اجتماعي و انتظارات زنان، مقامات جمهوري اسلامي را رفته‏رفته به عرف ديپلماتيك نزديك مي‏كند، ولي نبايد از نظر پنهان بماند كه تهور و شجاعت و نوانديشي شخصيت‏هاي روحاني و ديني همچون هاشمي رفسنجاني و سيدمحمد خاتمي براي آوردن همسرانشان به عرصه‏هاي اجتماعي- فرهنگي و سياسي مثال‏زدني است؛ چه در عرف خانواده‏هاي روحاني هنوز كه هنوز است مشاهده همسران روحانيان نسل پيشين در کنار شوهرانشان شگفت‏آور است و شايد هضم آن براي سنتي‏هاي دوآتشه دشوار باشد. بايد منتظر بود و در خرداد 1392 كه پلان چهارم دیپلماسی بانوان مقامات با مشخص شدن ساکن بعدی پاستور کلید می‏خورد، دید كه بانوي اول ايران يا همان «فرست ليدي» چه مي‏كند؟ آیا دیپلماسی بانوان به روند رو به رشد خود با حضور بانوی اول بعدی ادامه می‏دهد؟