برگزاری تظاهرات سالگرد انقلاب بحرین در منامه در 14 فوریه که با حضور گسترده مردم همراه بود یکی از تحولات مهم بود به طوری که در این روز بالگردها بر فراز شهر به پرواز درآمدند و این شهر به یک پادگان نظامی تبدیل شد.

تظاهرات بزرگ 14 فوریه نشان داد که سرکوب‌های رژیم حاکم طی سال 2011با کمک متحدان سعودی مردم را از میدان خارج نکرده و این اعتراضات با تمام سانسورها و اتهامات همچنان به شکلی مسالمت آمیز ادامه دارد.

همچنین بحرینی‌ها در همین ایام یک تظاهرات گسترده در مقابل دفتر سازمان ملل نیز برگزار کردند به طوریکه بسیاری از شبکه‌های خبری که همیشه اخبار بحرین را سانسور می‌کردند این بار وادار به بازتاب آن شدند.

حتی برخی از مخالفان بحرینی در این شرایط پیشنهاد تشکیل دولت انتقالی را داده بودند تا آمادگی خود برای دوره پس از آل خلیفه اعلام کنند.

تشکیل تیم ترور برای خاموش کردن صدای رهبران انقلاب

به گزارش فارس؛ از سوی مقابل رژیم بحرین همچنان به اقدام خود علیه مردم ادامه داد، خبر اعطای کمک یک میلیاردی به دولت اردن برای اعزام نیرو نظامی یکی از این اخبار بود که نشان می‌داد رژیم اراده‌ای برای اصلاحات ندارد و تنها به دنبال انتقام از مردم است.

حمد بن عیسی درحالی معارضان را دعوت به گفت‌وگو می‌کرد که اخبار حاکی از تشکیل یک گردان ترور توسط وی برای ترور رهبران سیاسی بود و تنها در طی ماه‌های ابتدایی سال 2012 نزدیک به 20 مسجد و حسینیه را تخریب کرد.

همزمان با ادامه کش و قوس‌ها بین حکومت بحرین با مردم و مخالفان سیاسی، عربستان طرحی در شورای همکاری خلیج فارس مطرح کرد که براساس آن دو کشور به یکدیگر الحاق شوند.

پس از ناکامی طرح الحاق که آل خلیفه آنرا ضامن بقای خود می دانست فشارها و سرکوب افزایش یافت به طوری که پایگاه خبری مرآة البحرین، خبر داد که عربستان تعداد جدیدی از زره پوش‌های خود را به منامه فرستاد، همچنین تفنگداران آمریکایی و مستشاران انگلیسی نیز برای آموزش نیروهای آل خلیفه وارد عمل شدند.

از سوی دیگر گروهی از ایادی رژیم آل‌خلیفه که آشکارا سرسپردگی خود را به "خلیفه بن سلمان آل خلیفه"، نخست وزیر بحرین اعلام کرده‌اند، بر ترور و کشتن معارضان این کشور تاکید کردند.

اتفاق دیگری که در بحرین در سال گذشته روی داد برگزاری مسابقات فرمول یک در این کشور بود. رژیم حاکم برای اینکه بخشی از چهره مخدوش خود در اذهان عمومی را جبران کند با هزینه سنگین مسابقات فرمول یک را در منامه میزبانی کرد.

این اقدام با اعتراض مردم و فعالان همراه بود که چرا در کشوری که فقر و سرکوب سیاسی وجود دارد چنین هزینه های تبلیغی وجود دارد.

مسابقان فرمول یک در سرزمین سرکوب

هرچند این مسابقات برگزار شد ولی این بهانه‌ای شد تا افکار عمومی جهان بر بحرین که میزبان معتبرترین مسابقات در رشته اتومبیلرانی شده متمرکز شوند و بدانند مردم این کشور تحت فشار هستند و در آنسوی پیست فریادهایی برای عدالت و حقوق برابر انسانی وجود دارد.

از دیگر تحولات بحرین می‌توان به سرایت این اعتراضات به کشورهای اطراف اشاره کرد؛ مردم در شرق عربستان، جنوب عراق و ایران بارها در حمایت از انقلاب بحرین تظاهرات کردند البته بحرینی‌ها نیز در حمایت از اعتراضات شرق عربستان تظاهرات‌هایی را برگزار کردند تا نشان دهند مرزی برای کرامت انسانی وجود ندارد.

ادامه اعتراضات در بحرین باعث شد که شکاف بین حاکمان آل خلیفه نیز افزایش یابد به طوری که اختلافات ولیعهد و نخست وزیر درباره نوع برخورد با مردم آشکار تر شد و هر کدام به طور ضمنی سخنان دیگری را رد می‌کرد.حتی "خلیفه الظهرانی" رئیس مجلس نمایندگان بحرین متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به فتنه‌ انگیزی در این کشور و تحریک مردم بحرین به قیام علیه نظام این کشور را رد کرد و در این‌باره گفت: ما نه ایران و نه هیچ کشور دیگری را به حوادث جاری در بحرین متهم نمی‌کنیم. 

این درحالی بود که جناح تندرو به رهبری نخست وزیر بر دخالت ایران و تشدید سرکوب با کمک سعودی‌ها تاکید داشت؛ ولیعهد و رئیس پارلمان بر لزوم گفت‌وگو برای حل بحران پافشاری می‌کردند.

مرگ نایف بن عبدالعزیز ولیعهد عربستان که یکی از حامیان عملیات مشت آهنین در قابل بحرین بود یک تحول مهم در عرصه بحرین بود.

مرگ نایف فرصتی برای شادی مردم؛ طرح الحاق به عربستان دفن شد

نایف که حامی جناح تندرو در داخل خانواده حاکم در بحرین بود توانست با کمک آنها زمینه ورود نیروهای شورای همکاری خلیج فارس به این کشور را فراهم کند ولی با مرگ وی مغز متفکر ماشین سرکوب خاموش شد و درحالی که پادشاه بحرین سه روز عزای عمومی اعلام کرد مردم با شنیدن خبر مرگ نایف در خیابان‌ها به جشن و پاپیکوبی پرداختند.

مردم در بحرین بی‌توجه به پیشنهادهای رژیم برای مذاکره همچنان به اعتراضات ادامه می‌دادند و در مقابل رژیم حاکم به سرکوب‌ها ادامه می داد.

استفاده از گاز‌های سمی به جای گاز اشک آور و شلیک آن به داخل منازل مردم که باعث کشته شدن بیش از 20 شهروند شد که همگی در خواب بودند، پرتاب میله فلزی به سوی معترضان، اجازه مداوا ندادن به زخمی‌ها، شلیک کردن گلوله ساچمه ای، سرقت از منازل مردم به بهانه گشت زنی، زیر گرفتن معترضان با خودرو، تجاوز و تعرض به زنان، دختران و حتی نوجوانان و فیلم‌های متعدد از ضرب و جرح مردم در خیابان‌ها همگی بخش‌هایی از قدرت نمایی نیروهای مسلح بحرینی و سعودی در مقابل مردمی بی دفاع بود.

اوج هنرنمایی نیروهای آل خلیفه محاصره روستا العکر بود که نیروهای امنیتی مدعی شدند که اهالی این روستا بمب گذاری کرده‌اند و در مقابل اهالی آنرا برای چند هفته از زمین و هوا محاصره کرده بودند تا مردم دسته جمعی مجازات شوند.

این اقدامات به حدی بود که حتی متحدان غربی دولت منامه نیز نسبت به این سرکوب‌ها اعتراض کردند و کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و سخنگوی کاخ سفید را وادار به واکنش کرد.