به گزارش مشرق به نقل از فارس، محسن رضایی سه شنبه شب در سلسله
نشست‌های عیار یازدهم در علوم پزشکی این شهرستان، مهمترین مسائل دولت آینده
را در سه حوزه اقتصاد، سیاست خارجی و فرهنگ ذکر کرد و اظهار داشت:
برنامه‌هایی که برای رفع این مشکلات در نظر گرفته می‌شود باید منظومه معین
را شکل دهند نه آنکه سبدی پراکنده از فعالیت‌های فرهنگی، اقتصادی و...
باشند.
وی نخستین شکست در ارائه برنامه را پراکنش در ذهنیت دانست و گفت: اگر دچار پراکنش در ذهنیت باشیم این فعالیت‌های متنوع نه تنها هم‌افزا نخواهند بود بلکه کارکردی کاهنده را نیز به دنبال دارند.
این کاندیدای ریاست جمهوری با اشاره به ساخت سد، اتوبان و زیربناهای متعدد در کشور ابراز داشت: سابقه کار زیربنایی در این کشور به یک‌صد سال می‌رسد اما هیچ‌گاه این فعالیت‌ها یک‌پارچه نشده و به هم‌افزایی نرسیده‌اند.
به گفته وی، با مقدار و حجم کار زیربنایی که در کشور شده باید درآمد هر ایرانی به ۴۰ میلیون تومان در سال می‌رسید.
این کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اذعان داشت: مشاهده شرایط کنونی نشان از آن دارد که فعالیت‌های درون برنامه منظومه‌ای برای رسیدن به نقطه مشخص را دنبال نمی‌کند.
وی سپس با بیان اینکه تمام برنامه‌های کنونی در قالب سه نوع فعالیت بر حول یک محور زندگی موضوعیت دارد تصریح کرد: زمانی که سیاست خارجی مطرح می‌شود تأثیر آن بر درآمد، شغل و سایر ملزومات زندگی مردم مدنظر است، هنگامی که برنامه‌ای را برای رشد فرهنگ در جامعه می‌دهیم هدف بازگرداندن آرامش به کانون خانواده است و وقتی که به حل مسائل اقتصادی می‌پردازیم در اصل اقتصاد امروز را ناظر بر حل مشکلات زندگی مردم را مورد توجه قرار می‌دهیم.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه هر ملتی دو بال به نام‌های سیاست و زندگی دارد تأکید کرد: اگر ملتی این دو بال را به صورت توانمند در اختیار بگیرد می‌تواند به اوج برسد و اگر دو بال ضعیف را برگزیند محکوم به سقوط است.
رضایی سپس با ذکر نمونه‌هایی ضرورت تعادل بال‌های سیاست و زندگی را یادآور شد و گفت: کشوری مانند شوروی سابق بالی قوی مانند سیاست داشت اما از بال توانمند زندگی محروم بود و در سوی مقابل ژاپن گرچه در سیاست، امنیت و دفاع وابسته به آمریکا است اما توانسته از بال نیرومند زندگی بهره‌مند شود.
وی شرایط کشور در عرصه سیاست و قدرت امنیتی و دفاعی را به بالی بسیار نیرومند تشبیه و خاطرنشان کرد: در عرصه توجه به زندگی مردم نتوانستیم همگام با این رشد سیاسی عمل کنیم و در شرایطی که هواپیماهای بدون خلبان ما توسط هیچ راداری قابل شناسایی نیستند در برخی اوقات از تأمین نیازهای رایج مردم ناتوان می‌مانیم.
وی نخستین شکست در ارائه برنامه را پراکنش در ذهنیت دانست و گفت: اگر دچار پراکنش در ذهنیت باشیم این فعالیت‌های متنوع نه تنها هم‌افزا نخواهند بود بلکه کارکردی کاهنده را نیز به دنبال دارند.
این کاندیدای ریاست جمهوری با اشاره به ساخت سد، اتوبان و زیربناهای متعدد در کشور ابراز داشت: سابقه کار زیربنایی در این کشور به یک‌صد سال می‌رسد اما هیچ‌گاه این فعالیت‌ها یک‌پارچه نشده و به هم‌افزایی نرسیده‌اند.
به گفته وی، با مقدار و حجم کار زیربنایی که در کشور شده باید درآمد هر ایرانی به ۴۰ میلیون تومان در سال می‌رسید.
این کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اذعان داشت: مشاهده شرایط کنونی نشان از آن دارد که فعالیت‌های درون برنامه منظومه‌ای برای رسیدن به نقطه مشخص را دنبال نمی‌کند.
وی سپس با بیان اینکه تمام برنامه‌های کنونی در قالب سه نوع فعالیت بر حول یک محور زندگی موضوعیت دارد تصریح کرد: زمانی که سیاست خارجی مطرح می‌شود تأثیر آن بر درآمد، شغل و سایر ملزومات زندگی مردم مدنظر است، هنگامی که برنامه‌ای را برای رشد فرهنگ در جامعه می‌دهیم هدف بازگرداندن آرامش به کانون خانواده است و وقتی که به حل مسائل اقتصادی می‌پردازیم در اصل اقتصاد امروز را ناظر بر حل مشکلات زندگی مردم را مورد توجه قرار می‌دهیم.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه هر ملتی دو بال به نام‌های سیاست و زندگی دارد تأکید کرد: اگر ملتی این دو بال را به صورت توانمند در اختیار بگیرد می‌تواند به اوج برسد و اگر دو بال ضعیف را برگزیند محکوم به سقوط است.
رضایی سپس با ذکر نمونه‌هایی ضرورت تعادل بال‌های سیاست و زندگی را یادآور شد و گفت: کشوری مانند شوروی سابق بالی قوی مانند سیاست داشت اما از بال توانمند زندگی محروم بود و در سوی مقابل ژاپن گرچه در سیاست، امنیت و دفاع وابسته به آمریکا است اما توانسته از بال نیرومند زندگی بهره‌مند شود.
وی شرایط کشور در عرصه سیاست و قدرت امنیتی و دفاعی را به بالی بسیار نیرومند تشبیه و خاطرنشان کرد: در عرصه توجه به زندگی مردم نتوانستیم همگام با این رشد سیاسی عمل کنیم و در شرایطی که هواپیماهای بدون خلبان ما توسط هیچ راداری قابل شناسایی نیستند در برخی اوقات از تأمین نیازهای رایج مردم ناتوان می‌مانیم.
