به گزارش مشرق، فارس به نقل از یورونیوز نوشت: پیوند اندام، فصل مهمی در تاریخ پزشکی به شمار می‌رود. از زمان اولین پیوند موفق قرنیه در سال 1905 میلادی توسط «ادوارد زیرم» در چکسلواکی تا زمان پیوند کامل اعضای صورت درسال 2010بوسیله دکتر «جان پر بارِت» در «بارسلون» اسپانیا، این عرصه، تحولات و موفقیت‌های بیشماری را پشت سر گذاشته است.
با این حال، مشکل کمبود اعضای اهدایی و پیوندی همچنان حل نشده باقی مانده است. یکی از راههای فائق آمدن بر این مسئله، پرورش اندامهای انسانی در محیط آزمایشگاهی است.
اندامهای آزمایشگاهی بر روی بدن بیماران تست شده‌اند و در موارد ساده جواب داده‌اند اما در بخش‌های پیچیده و اندامهای حساس‌تر، کار به این آسانی‌ها نیست.
در حال حاضر پژوهشگران در تلاشند با استفاده از تکنولوژی چاپگرهای سه بعدی و کار بر روی کبد خوک بتوانند راهی برای تولید اندام انسان پیدا کنند.
«ابریت دال» پژوهشگر دانشگاه «وِسک فارِست» درباره چرایی استفاده از خوک در این آزمایشها گفت:کبد خوک از نظر اندازه به کبد انسان شبیه است، بنابراین اگر بتوانیم سلولهای انسان را به جای سلولهای خوک در این کبد پرورش دهیم، مشکل کمبود اندام برای بیماران کبدی که از مشکل خود در رنجند و همچنین مشکل نیازمندان به کلیه، رفع خواهد شد.
پژوهشگران در تلاشند تا با بهره گیری از فن آوریهای پیشرفته، این رویا را به واقعیت تبدیل کنند.
اگر کبد خوک، با اِعمال تغییراتی، در دراز مدت روی بدن انسان جواب بدهد، بیشتر راه طی شده است.
به همین منظور محققان، پروسه سلول زدایی کبد خوک را آغاز کرده‌اند، یعنی از بین بردن سلولهای کبدی خوک ضمن حفظ ساختار آن، با این امید که در مرحله بعد سلولهای انسانی در آن محیط رشد کنند و کارکردی شبیه کارکرد کبد انسان پیدا کند.
دکتر آنتونی آتالا مدیر موسسه احیای پزشکی دانشگاه «وِیک فارِست» در کارولینای شمالی گفت: این بافت‌ها و اندامها از انواع مختلف سلول ها بوجود آمده‌اند اما ترجیح ما این است که از سلولهای خود بیمار برای این کار استفاده کنیم، بویژه سلولهای عضو که باید پیوند زده شود، برای اینکه سلولها کار و وظیفه خود را در این اندام می‌دانند.
مثلا یک سلول نای می‌داند که یک سلول نای است و در نتیجه برای بیمار، سلولهای نای می‌سازد و پیوند را پس نمی‌زند.
سلولهای مورد نظر یا از مغز استخوان بیمار یا از راه نمونه‌برداری از قسمت مورد نظر و پرورش آن در محیط مصنوعی گرفته می‌شوند.
بعد از اینکه بافت سلولی در بدن قرار داده شد رفته رفته، خود، سلولهای پایه شان را می‌سازند.
با این حال، کشت بافتهای حساسی نظیر قلب، ریه، کبد و یا حتی کلیه به منظور پیوند، هنوز تا موفقیت کامل راه درازی در پیش دارد. در مورد برخی اعضا، هنوز باید 10 تا 20 سال دیگر انتظار کشید.
با این حال، مشکل کمبود اعضای اهدایی و پیوندی همچنان حل نشده باقی مانده است. یکی از راههای فائق آمدن بر این مسئله، پرورش اندامهای انسانی در محیط آزمایشگاهی است.
اندامهای آزمایشگاهی بر روی بدن بیماران تست شده‌اند و در موارد ساده جواب داده‌اند اما در بخش‌های پیچیده و اندامهای حساس‌تر، کار به این آسانی‌ها نیست.
در حال حاضر پژوهشگران در تلاشند با استفاده از تکنولوژی چاپگرهای سه بعدی و کار بر روی کبد خوک بتوانند راهی برای تولید اندام انسان پیدا کنند.
«ابریت دال» پژوهشگر دانشگاه «وِسک فارِست» درباره چرایی استفاده از خوک در این آزمایشها گفت:کبد خوک از نظر اندازه به کبد انسان شبیه است، بنابراین اگر بتوانیم سلولهای انسان را به جای سلولهای خوک در این کبد پرورش دهیم، مشکل کمبود اندام برای بیماران کبدی که از مشکل خود در رنجند و همچنین مشکل نیازمندان به کلیه، رفع خواهد شد.
پژوهشگران در تلاشند تا با بهره گیری از فن آوریهای پیشرفته، این رویا را به واقعیت تبدیل کنند.
اگر کبد خوک، با اِعمال تغییراتی، در دراز مدت روی بدن انسان جواب بدهد، بیشتر راه طی شده است.
به همین منظور محققان، پروسه سلول زدایی کبد خوک را آغاز کرده‌اند، یعنی از بین بردن سلولهای کبدی خوک ضمن حفظ ساختار آن، با این امید که در مرحله بعد سلولهای انسانی در آن محیط رشد کنند و کارکردی شبیه کارکرد کبد انسان پیدا کند.
دکتر آنتونی آتالا مدیر موسسه احیای پزشکی دانشگاه «وِیک فارِست» در کارولینای شمالی گفت: این بافت‌ها و اندامها از انواع مختلف سلول ها بوجود آمده‌اند اما ترجیح ما این است که از سلولهای خود بیمار برای این کار استفاده کنیم، بویژه سلولهای عضو که باید پیوند زده شود، برای اینکه سلولها کار و وظیفه خود را در این اندام می‌دانند.
مثلا یک سلول نای می‌داند که یک سلول نای است و در نتیجه برای بیمار، سلولهای نای می‌سازد و پیوند را پس نمی‌زند.
سلولهای مورد نظر یا از مغز استخوان بیمار یا از راه نمونه‌برداری از قسمت مورد نظر و پرورش آن در محیط مصنوعی گرفته می‌شوند.
بعد از اینکه بافت سلولی در بدن قرار داده شد رفته رفته، خود، سلولهای پایه شان را می‌سازند.
با این حال، کشت بافتهای حساسی نظیر قلب، ریه، کبد و یا حتی کلیه به منظور پیوند، هنوز تا موفقیت کامل راه درازی در پیش دارد. در مورد برخی اعضا، هنوز باید 10 تا 20 سال دیگر انتظار کشید.
