به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاری آریا، پايگاه خبري تحليلي المانيتور در گزارشي به قلم پاولو کوتا-راموزينو و سعيده لطفيان آورده است: پيروزي قاطع دکتر حسن روحاني در انتخابات رياست جمهوري ايران بسياري از سياستمداران و مفسران را متعجب و غافلگير کرد . با توجه به اينکه، بسياري از کارشناسان دليلي براي حضور گسترده راي دهندگان در انتخابات ايران نيافته اند، اما نگرش سياست خارجي اين کشور را پيش بيني مي کنند. برخي از کارشناسان اين گونه تحليل مي کنند که نتيجه انتخابات ايران مي بايست به عنوان بيان نارضايتي مردم اين کشور از فشار هاي وارد و تحريم ها تلقي شود.
نويسنده در ادامه مي نويسد: اگر چه اين تمام داستان نيست، اما بسياري از تحليلگران حضور گسترده راي دهندگان در انتخابات ايران را نشانه تمايل مردم به دولت و تقويت سازمان ها، اقتصاد، اوراق بهادار و ... عنوان مي کنند.
نويسنده در ادامه تاکيد مي کند: بدون برگزاري نظر سنجي افکار عمومي در سراسر کشور ايران، واقعا نمي توان با قاطعيت عنوان کرد چه عامل و يا عوامل پيچيده اي، دست به دست هم دادند تا شاهد بيشترين حضور مردم اين کشور در انتخابات (حدود %72) و اختصاص %51 آرا به دکتر حسن روحاني بوديم. مسلم است دکتر روحاني دولتي معتدل در تهران پديد خواهد آورد، اما هيچ کس نمي تواند پيش بيني کند، روحاني از الفاظ تند استفاده نخواهد کرد و به سوي کاهش تنش با کشورهاي عربي و قدرت هاي جهان حرکت خواهد کرد.
همچنين، رئيس جمهور منتخب، به احتمال زياد تيم خود را از ميان ديپلمات ها، کارشناسان ارشد و با تجربه انتخاب خواهد که احتمالا سياست خارجي و سياستي که اين کشور در مسير حل و فصل پرونده هسته اي تا کنون در پيش گرفته را در مسيري متفاوت هدايت کند. همچنين، تصميمات اتخاذ شده در ايران مبني بر ارزيابي ريسک سياست خارجي و پيشرفت اقتصادي کشور در زمان حال و آينده خواهد بود.
نويسنده در ادامه عنوان مي کند: يکي از خطرات در باره ايران در حال حاضر اين است که آمريکا و متحدانش تفسير نادرستي از اين تغيير سياسي مهم در اين کشور دارند و آن را نا اميدي مردم نسبت به دولت مي دانند. آمريکا احتمالا در صورت مذاکره مستقيم با رئيس جمهور منتخب ايران، از اين فرصت در خصوص تغيير دولت ايران، استفاده خواهد کرد. اما غرب به اين نتيجه رسيده است که افزايش فشار خارجي بر اين کشور آنها را در راستاي دست يابي به اهدافشان ناکام خواهد گذاشت. اما اين اهداف غرب بر روابط ميان دو کشور سايه انداخته و دست يابي به توافق را غير قابل پيش بيني مي کند.
نويسنده در ادامه تاکيد کرد: در صورتي که غرب، روسيه و ساير قدرت هاي منطقه اي به برقراري محيط امنيتي صلح آميز در منطقه علاقه مند باشند، مي بايست از اين که مانع تلاش هاي دکتر روحاني رئيس جمهور منتخب کشوري که از لحاظ اقتصادي زنده و به لحاظ سياسي براي همکاري با کشور هاي منطقه و قدرت هاي جهاني تمايل دارد، اجتناب کنند.
بر اساس اين گزارش ، با توجه به اين که تلاش ها در مذاکرات گروه 1+5 در خصوص حل و فصل پرونده هسته اي ايران، نتيجه قطعي در پي نداشت، اما در حال حاضر ديدگاه مثبتي در اين باره وجود دارد که انتظار مي رود با توجه به پيروزي دکتر روحاني در انتخابات، فرصت هاي جديد جهت پايان دادن به بن بست پرونده هسته اي ايران، فراهم شود.
نويسنده در ادامه با بيان اين که آقاي روحاني در زمينه موضوع پرونده هسته اي متخصص است،افزود: وي مذاکره کننده کليدي و ارشد هسته اي تهران از سال 2003 تا 2005 بود و با کشورهاي اروپايي از جمله فرانسه ، آلمان و انگليس در خصوص مسائل مهم از جمله اجراي داوطلبانه پروتکل الحافي نشست هاي متعددي داشته است.
نويسنده با بيان اين که تجربه به اثبات رسانيده، مردم ايران به آمريکا و متحدانش اعتماد ندارند، مي افزايد: اين که تهران و واشنگتن به هر گونه توافقي دست يابند، تاثير منفي بر منافع اساسي امنيت ملي ايران خواهد داشت.
نويسنده در پايان در پاسخ به اين سوال که دولت آينده چه تغييراتي در زمينه سياست خارجي خواهد داشت، تاکيد مي کند : واشنگتن دستکم در کوتاه‌مدت نبايد انتظار تغييري ناگهاني در موضع هسته‌اي ايران داشته باشد.
نويسنده در ادامه مي نويسد: اگر چه اين تمام داستان نيست، اما بسياري از تحليلگران حضور گسترده راي دهندگان در انتخابات ايران را نشانه تمايل مردم به دولت و تقويت سازمان ها، اقتصاد، اوراق بهادار و ... عنوان مي کنند.
نويسنده در ادامه تاکيد مي کند: بدون برگزاري نظر سنجي افکار عمومي در سراسر کشور ايران، واقعا نمي توان با قاطعيت عنوان کرد چه عامل و يا عوامل پيچيده اي، دست به دست هم دادند تا شاهد بيشترين حضور مردم اين کشور در انتخابات (حدود %72) و اختصاص %51 آرا به دکتر حسن روحاني بوديم. مسلم است دکتر روحاني دولتي معتدل در تهران پديد خواهد آورد، اما هيچ کس نمي تواند پيش بيني کند، روحاني از الفاظ تند استفاده نخواهد کرد و به سوي کاهش تنش با کشورهاي عربي و قدرت هاي جهان حرکت خواهد کرد.
همچنين، رئيس جمهور منتخب، به احتمال زياد تيم خود را از ميان ديپلمات ها، کارشناسان ارشد و با تجربه انتخاب خواهد که احتمالا سياست خارجي و سياستي که اين کشور در مسير حل و فصل پرونده هسته اي تا کنون در پيش گرفته را در مسيري متفاوت هدايت کند. همچنين، تصميمات اتخاذ شده در ايران مبني بر ارزيابي ريسک سياست خارجي و پيشرفت اقتصادي کشور در زمان حال و آينده خواهد بود.
نويسنده در ادامه عنوان مي کند: يکي از خطرات در باره ايران در حال حاضر اين است که آمريکا و متحدانش تفسير نادرستي از اين تغيير سياسي مهم در اين کشور دارند و آن را نا اميدي مردم نسبت به دولت مي دانند. آمريکا احتمالا در صورت مذاکره مستقيم با رئيس جمهور منتخب ايران، از اين فرصت در خصوص تغيير دولت ايران، استفاده خواهد کرد. اما غرب به اين نتيجه رسيده است که افزايش فشار خارجي بر اين کشور آنها را در راستاي دست يابي به اهدافشان ناکام خواهد گذاشت. اما اين اهداف غرب بر روابط ميان دو کشور سايه انداخته و دست يابي به توافق را غير قابل پيش بيني مي کند.
نويسنده در ادامه تاکيد کرد: در صورتي که غرب، روسيه و ساير قدرت هاي منطقه اي به برقراري محيط امنيتي صلح آميز در منطقه علاقه مند باشند، مي بايست از اين که مانع تلاش هاي دکتر روحاني رئيس جمهور منتخب کشوري که از لحاظ اقتصادي زنده و به لحاظ سياسي براي همکاري با کشور هاي منطقه و قدرت هاي جهاني تمايل دارد، اجتناب کنند.
بر اساس اين گزارش ، با توجه به اين که تلاش ها در مذاکرات گروه 1+5 در خصوص حل و فصل پرونده هسته اي ايران، نتيجه قطعي در پي نداشت، اما در حال حاضر ديدگاه مثبتي در اين باره وجود دارد که انتظار مي رود با توجه به پيروزي دکتر روحاني در انتخابات، فرصت هاي جديد جهت پايان دادن به بن بست پرونده هسته اي ايران، فراهم شود.
نويسنده در ادامه با بيان اين که آقاي روحاني در زمينه موضوع پرونده هسته اي متخصص است،افزود: وي مذاکره کننده کليدي و ارشد هسته اي تهران از سال 2003 تا 2005 بود و با کشورهاي اروپايي از جمله فرانسه ، آلمان و انگليس در خصوص مسائل مهم از جمله اجراي داوطلبانه پروتکل الحافي نشست هاي متعددي داشته است.
نويسنده با بيان اين که تجربه به اثبات رسانيده، مردم ايران به آمريکا و متحدانش اعتماد ندارند، مي افزايد: اين که تهران و واشنگتن به هر گونه توافقي دست يابند، تاثير منفي بر منافع اساسي امنيت ملي ايران خواهد داشت.
نويسنده در پايان در پاسخ به اين سوال که دولت آينده چه تغييراتي در زمينه سياست خارجي خواهد داشت، تاکيد مي کند : واشنگتن دستکم در کوتاه‌مدت نبايد انتظار تغييري ناگهاني در موضع هسته‌اي ايران داشته باشد.
