"بازیگر باید بتواند در هر نقشی بازی کند." این جمله کلیشه ای را از زبان بسیاری از هنرمندان شنیده ایم! البته این اصل را فقط بازیگران حرفه ای رعایت می کنند و بقیه معمولا از ترس از دست دادن جایگاهشان، جرات تغییر ژانر را ندارند.
مهمترین تغییر سبک بازیگری از حوزه جدی به حوزه طنز است. یعنی غالبا بازیگرانی که در ژانرهای درام بازی می کنند بعد از مدتی برای تنوع سری به حوزه طنز می زنند و احتمالا دوباره به ژانر خودشان باز می گردند. تعداد این بازیگران بسیار زیاد است و اشاره به یک فرد خاص دشوار!
اما بازیگران حوزه طنز را شاید بتوان محافظه کار ترین بازیگران دانست. چرا که معمولا حاضر نیستند موضع نقش آفرینی خود را تغییر بدهند و در هر شرایطی فقط آنها را در فیلم های طنز می بینیم. این ثابت قدم بودن در طنازی به حدی است، که وقتی می شنویم یک بازیگر طنز ژانر خود را تغییر داده متعجب می شویم.
نمونه اخیر آن رامبد جوان است! بازیگر همیشه پر انرژی و تیز و فرزی که چه در حوزه کارگردانی و چه در حوزه بازیگری همیشه طنز کار کرده و اگر سریال کت جادویی را که در سال 1377 با شمایل نیمه طنز بازی کرد ندیده بگیریم، دیگر اثر قابل توجهی در ژانر جدی ندارد. جوان این روزها فیلم سینمایی "گناهکاران" به کارگردانی فرامرز قریبیان را در نوبت اکران دارد. فیلمی که در آن نقشی کاملا جدی و سرد را ایفا کرده و به کلی از نقش های دیگر خود فاصله گرفته است. این نقش در جشنواره سی و دوم فجر بسیار مورد توجه قرار گرفت و ضمن دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، تحسین مخطبان را به همراه داشت.
مورد بعدی که حدود یک ماه قبل شاهد آن بودیم نقش آفرینی متفاوت "رضا عطاران" در فیلم دهلیز بود که به جرات می توان بازی گیرا و قابل تحسین او را یکی از عوامل موفقیت فیلم بهروز شعیبی دانست. عطاران سالهاست که در تلویزیون و سینما با ژانر طنز شناخته می شود و در سال 91 با ایفای نقش یک وکیل جدی در "قلب یخی" و پدری افسرده و غمگین در "دهلیز" نشان داد که اگر خودش بخواهد می تواند بدون شیرین کاری و طنازی، توجه مخاطب را به خودش جلب کند.
"پل چوبی" هم این روزها با بازی سلطان طنز ایران در قالب جدی به روی پرده است. یک نقش نسبتا کوتاه که تا حدودی شبیه به نقش "مهران مدیری" در "همیشه پای یک زن در میان است" بوده ولی رگه های طنز ندارد. راستی قلب یخی فقط عطاران را در موضع بازی جدی قرار نداد. بلکه مهران مدیری هم بعد از سالها که در ذهن ما به عنوان سلطان طنز نقش بسته بود، در این سریال با شمایلی متفاوت ظاهر شد. هر چند به دلیل وقفه در توزیع قسمت های مختلف سریال و از دست دادن اعتماد تماشاگران آنگونه که باید دیده نشد.
می رسیم به مردی که چهره اش جان می دهد برای فیلم و سریال های طنز! "سید جواد رضویان". مردی که از سال 72 تا امروز تلاشی برای جدی بودن نداشته و او را نمونه موفق یک مرد طناز می دانند. رضویان بازیگر نسبتا پر کاری بوده و بعید است در 365 روز سال او را یا روی پرده سینما و یا در قاب تلویزیون نبینیم. او احتمالا این روزها هم در حال بازی در یک فیلم سینمایی است اما این بار در قالب جدی! شیطان شلوار لی می پوشد فیلمی است که علی عطشانی آن را کارگردانی می کند و در خبرها نام جواد رضویان هم در میان بازیگران آن با یک نقش جدی دیده شده است.
"شقایق دهقان" هم با فیلم مهرآباد، نقش جدی را تجربه کرد و اتفاقا خوب هم از عده آن بر آمد. فیلم مهرآباد اگر چه پر از موقعیت های کمیک و خنده آور است. اما نقشی که برای دهقان در نظر گرفته شد کاملا خشک و جدی بود و عوامل فیلم با گریم او به عنوان یک زن بی پناه با چهره ای شکسته و افسرده نقشی متفاوت را به او هدیه کردند. دهقان پیش از این سابقه بازی در زیر نور ماه را داشت که آن هم یک نقش جدی بود اما در حال حاضر بیش از یک دهه است که هیچ نقش جدی در کارنامه خود نداشته و همه او را با نقش "یاسمن گل بانو" و "منشی ساده لوح" ساختمان پزشکان به خاطر می آورند.
در نهایت به "یوسف تیموری" می رسیم. بازیگری که در تمام این سالها نه فرازی داشت و نه فرودی! همیشه خودش بوده و نقش هایش با هم هیچ تفاوتی ندارند. مهم نیست داستان فیلم چه باشد و به او چه نقشی پیشنهاد شود به هر حال نوسف تیموری نقش خودش را بازی می کند. "یک پسر ساده دل و با نمک که زیاد حرف میزند"شاید متفاوت ترین نقشی که تیموری در عمر بازیگری خود تجربه کرده، تله فیلم "غافل" باشد که او را در موقعیتی جدی قرار داده و وی نقش یک آدم سرد و بی روح را بازی می کند. البته تیموری در سریال "باور نمی کنم" تجربه بازی در یک فیلم جدی را داشت ولی نقش خود او به شکل کمدی ایفا شد.
پی نوشت: برخی بازیگران معرفی شده، در سال های ابتدایی کارشان و قبل از کسب شهرت یا دریافت برچسب بازیگر طنز در فیلم ها و تئاتر های غیر طنز ایفای نقش کرده بودند که از پرداختن به آنها صرف نظر شده است.
مخاطبان محترم گروه فرهنگی مشرق می توانند مقالات، اشعار، مطالب طنز، تصاویر و هر آن چیزی که در قالب فرهنگ و هنر جای می گیرد را به آدرس culture@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود.
