یادمان رفته شهید
برگه ای بوده ز گل
که در این سایه تاریک زمین
لحظه ای تابیده
و همان لحظه ی اوج گرفتن به فراسوی زمان
گوشه ای از حرم قلب دل مادر چون فیروزه
شده جولانگه یک جرعه نسیمی
که شروعش به سرآغاز فرود آمدنِ بالِ مَلَکی بوده که آورد خبر
و به هر آیینه از جلوهیِ زیبایِ صبوریِ دلِ چون کوهش
یاد این قطعهی زیبای سخن میافتم
" فرق مادر شهید،
با تمام مادران دیگر زمین،
خلاصه میشود به این:
مادر شهید،
پیش از آن که مادر شهید شود،
"شهید" میشود…"